Een ander eetpatroon

‘Leef jij echt van de helft van je inkomen?’ vroeg een vriend van mij ongelovig. Hij had mijn blog over vroegpensioen gelezen. ‘Dat ga je toch geen jaren volhouden?’ was zijn volgende (retorische) vraag. Ik besefte dat wat ik inmiddels normaal was gaan vinden voor de meeste mensen niet normaal is. Even wat zuiniger aan doen, dat kennen we allemaal wel. Maar echt een andere financiële levensstijl? Dat is het namelijk. Ik ben niet aan het lijnen, ik heb een ander eetpatroon gekozen.

Onhaalbaar plan

Toen ik voor het eerst van Mr Money Mustache hoorde, leek het mij ook een onhaalbaar plan: van de helft van je inkomen leven. Ik geloofde best dat ik flink kon besparen, maar zoveel? Toen ik er in september vorig jaar mee begon, was mijn doel om 33% van mijn salaris te sparen. Lekker hoog, want dat daagde mezelf tenminste uit om echt mijn best te doen. En als ik dan op 25% uit zou komen, had ik toch nog heel wat bereikt…

Financiële luiheid

Ik ben altijd vrij verstandig met geld geweest, maar was in de loop der jaren wel naar mijn hoger wordende salaris gaan leven. Het is financiële luiheid. Ik lette nooit op de prijzen in de supermarkt. Als ik zin had, ging ik in de lunchpauze naar de Soup en Zo. Overstappen naar een goedkopere energieleverancier vond ik teveel gedoe. Toen op een deel van de bierflesjes het statiegeld verdween, gingen ze voor het gemak allemaal maar in de glasbak. Als ik was vergeten uit te checken, dan had de NS goed aan mij verdiend. Winkelen vanaf de bank vond ik een relaxte bezigheid, ik kocht mijn spullen nieuw en Marktplaats was voor mensen die tijd over hadden. Dat werk, zeg maar.

Het begon met noodzaak…

Ik geef toe, het begon bij mij ook met noodzaak. Emigreren kost geld. Dus toen ik in september 2015 terug kwam van mijn sabbatical, bracht ik mijn financiën in kaart om te zien wat eraf kon. Ik keek eerst naar de grote dingen. De werkster ging eruit, mijn sportschoolabonnement werd niet meer verlengd en ik zegde allerlei lidmaatschappen en abonnementen op. Op de hypotheek aflossen levert meer op dan het geld tegen 0,5% op een spaarrekening zetten. Ik bekeek al mijn vaste lasten nog eens. Een tandartsverzekering is naar verhouding erg duur. Die kon er wel uit. Energieleverancier? Op naar een groenere, die ook nog eens een stuk goedkoper is. En kleine bedragen doen er ook toe, want daar heb je er namelijk ongemerkt heel veel van. Dus hup, het Greenwheels abonnement van 6 euro per maand ging er ook uit.

… en toen ging het vanzelf

Al snel ging ik veel geldbewuster leven. Wat zou er gebeuren als ik voorlopig geen kleding meer zou kopen? Nou, dan duik je dus je kast eens wat dieper in en doe je allerlei ontdekkingen. Wat scheelt het als je alles binnen een straal van tien kilometer op de fiets doet? Best veel (en je krijgt er een uitstekende conditie van). En zo ging het bijna vanzelf. Ik heb altijd lunch van thuis mee als ik op pad ga, ik ga vrijwel nooit meer uit eten (geef ik eigenlijk ook niks om) en ik koop nog maar heel weinig spullen. In plaats daarvan ben ik begonnen met ontspullen. Zo ging de tv er bijvoorbeeld al uit (inclusief abonnement à 12 euro per maand).

Luxe sparen

En ik lijd hier dus niet onder hè? Ik laat allemaal dingen waarvan ik het eigenlijk appeltje-eitje vind om ze te laten. Het is natuurlijk wel een luxe, dat vrijwillig besparen, dat besef ik. Het is heel anders als je noodgedwongen van een kleine beurs moet leven. De dingen die ik echt leuk vind om te doen, die doe ik nog steeds. Het lijkt wel de financiële versie van het geheim van slanke mensen. (Hun geheim? Niet dat ze alles kunnen eten wat los en vast zit zonder aan te komen. Nee, zij kiezen bewust. Dus niet op een feestje én de gefrituurde kaasstengels én de borrelnoten én de toastjes met brie, maar alleen een kaasstengel, want die is zo vreselijk lekker. Ik zou er nog een hoop van kunnen leren, maar ik dwaal af…).

Goh, zit ik nu te denken, ik zou er best een boek over kunnen schrijven: hoe word ik financieel slank? Dan doe ik er nog een werkboek, een online cursus en een digitaal spreekuur bij en mijn kostje is gekocht als ik straks in Spanje zit… Mocht het ervan komen, dan zijn jullie hier getuige van een spontaan idee op zaterdagavond om vijf voor twaalf…

Kleinere waarde geven aan geld

Nog even serieus. Het gaat me inmiddels allang niet meer om het besparen alleen. Ik vind het een fijn idee dat ik van veel minder geld kan leven dan ik dacht. Het maakt geld minder belangrijk. Het maakt ook dat je bewuster omgaat met spullen, met de productie van dingen, met verspilling en milieuvervuiling. Noem het consuminderen of duurzaam leven. Noem het een kleinere waarde geven aan geld en een grotere waarde aan niet-materiële zaken. Ik heb een andere wereld ontdekt, eentje waarin ik me thuis voel. En dat heeft niets met volhouden te maken. Het voelt lichter, natuurlijker of zo. Weet ik veel. Ik word er in ieder geval blij van!