Nog één keer: before and after

Van een klassiek Spaans frutsels-allegaartjes-volprophuis naar een rustige, praktische en wat minimalistische inrichting. Ik woon nu vier maanden in een geel huis halverwege een berg en het begint binnen ergens op te lijken. Voor de laatste keer: before and after foto’s.

Pootjes

Kennen jullie het verhaal van die bank van dat blauwgele woonwarenhuis? Die kwam dus niet. Eind augustus had ik een bank in de showroom zien staan die ik mooi vond. Maar hij was ‘agotado’. Uitverkocht.

Begin september lieten ze weten dat hij ‘kreupel’ was. De bank had geen pootjes. Maar niet getreurd, op 9 september zouden de pootjes er weer zijn. Niet dus. Het ging zeker nog wel tot de eerste week van oktober duren.

In september lieten ze weten dat de bank geen pootjes had.

Begin november waren ze nog niet in aantocht. Ik besloot dat het lot wilde dat ik een andere bank ging uitzoeken. En nu heb ik er eentje voor de helft van de prijs, die eigenlijk veel praktischer is met drie jonge katten in huis. Eentje waarvan je de hoes kunt wassen en vervangen. In knalrood.

De foto’s

En nu is het huis van binnen min of meer af. En het is best wel anders geworden…

Nog eentje hoor.

Nog even een iets andere hoek.

En de keuken nog maar een keer. Trouwe bloglezers kenden die al.

Tadaa, een ander huis!

Ontspuld

Ik was al niet van de tierelantijntjes en de frutsels, maar sinds ik begon met ontspullen heb ik een nogal minimalistische smaak ontwikkeld. Spullen in huis moeten een functie hebben en anders kunnen ze weg. Of ze moeten heel mooi zijn, zoals die Edward Hoppers aan de muur.

Emigreren is trouwens een uitstekende manier om van overbodige ballast af te komen. Er is maar twee kuub aan spullen uit Amsterdam meegekomen, dus ik ben zo goed als volledig ontspuld.

Er is maar twee kuub aan spullen uit Amsterdam meegekomen.

Er komt vast nog wel wat aan de muur hoor, maar eerst even het mozaïek op de schouw afwachten. Ik heb besloten om dat toch maar samen met een ervaren tegelzetter te doen en ik weet nog niet wanneer hij kan.

Koelkast

Voor de oplettende kijker: de koelkast is niet verdwenen, maar naar buiten gebonjourd. Wat is dat nou weer voor leip idee om zo’n enorm zoemend ding in je woonkamer te zetten? Hij staat nu buiten op de veranda.

Het is te hopen dat de vos hem niet open krijgt.

Toen iemand vroeg of ik bang was dat mijn koelkast leeg gejat zou worden, begon Andrés smalend te lachen. Hallo platteland. Het is alleen te hopen dat de vos die hier rondloopt niet leert hoe je hem open krijgt. En het stroomverbruik? Sinds hij buiten staat verbruik ik 8 kWh per maand minder. Maar dat kan toeval zijn.

Klaar

Op de bovenverdieping is er ook wel wat veranderd, maar niet zo spectaculair als beneden. Er is met name heel veel zooi uit gegaan. En ik heb sinds gisteren een werkplek. Expres in de enige kamer zonder uitzicht op de Picos. Leidt veels teveel af.

Mijn huis is zo goed als klaar. En nu blijft het ook zo. Het hoeft niet over zes jaar weer anders omdat ik er op uitgekeken ben. Gewoon in één keer goed. Helemaal klaar voor knusse avonden bij de kachel.