Hoe gaat het met beleggen?
Bijna een jaar geleden begon ik met beleggen. Tijd om daar eens een voorzichtige balans over op te maken. Eerste conclusies: fondsbeleggen is duur en 2016 was een goed instapjaar…
Alternatief voor AOW en pensioen
De belangrijkste reden om te gaan beleggen was dat ik een alternatief wilde hebben voor mijn AOW en pensioen. Als ik naar Spanje verhuis, bouw ik beide niet meer op. Nu heb ik sowieso weinig fiducie in het Nederlandse pensioenstelsel – zie het filmpje dat ik in een eerdere blog over geld plaatste – dus als ik niet zou emigreren, had ik waarschijnlijk ook een alternatief potje aangelegd. Bovendien is beleggingsgeld een ‘vrije’ pot met geld, terwijl ik voor AOW en pensioen eerst maar eens 70 moet zien te worden.
Een pot met geld is het overigens niet, eerder een potje. Beleggen is alleen maar ‘voor later’. Ik spaar daarnaast ook gewoon voor mijn emigratie. Dat doe ik grotendeels door af te lossen op de hypotheek, want dat geld komt vanzelf weer vrij als ik mijn huis verkoop.
Triodosbank
Ik begon in oktober 2015 met fondsbeleggen bij de Triodosbank. Ik vind het belangrijk dat mijn beleggingsgeld goed besteed wordt. Je kunt daar maandbeleggen: dan koop je elke maand een plukje aandelen aan, waardoor je het risico spreidt en je er eigenlijk geen omkijken naar hebt. Dat kan al vanaf 25 euro per maand.
Fondskosten
Het grote nadeel van fondsbeleggen: je betaalt er fondskosten over. Nog los van de aankoopkosten die er sowieso zijn en de kosten van de beleggingsrekening zelf. Een ander nadeel: bij beleggingsfondsen probeert de fondsmanager de beurs te verslaan. Uit de praktijk blijkt dat dit veel vaker niet dan wel lukt.
Resultaat Triodos (na bijna een jaar beleggen): 0,7%
Triodos Groenfonds
Net iets meer dan ik op een spaarrekening had gekregen. Ik heb mijn strategie dus maar aangepast. In plaats van spreiding over verschillende fondsen, stort ik vanaf deze maand alleen nog 100 euro per maand in het Triodos Groenfonds. Het voordeel daarvan is dat je over groene beleggingen geen vermogensbelasting van 1,2% hoeft te betalen. En aangezien ik verwacht dat ik dit jaar voor het eerst boven de grens ga uitkomen, bespaar ik met beleggingen in het Groenfonds in feite 1,2%. Daar komt dan nog een klein beetje rendement en dividend bij. Het gaat om volslagen peanuts.
Beleggen in ETF’s
Dit zet geen zoden aan de dijk dus. Daarom ben ik een klein halfjaar geleden ook begonnen met zelf beleggen op de beurs in zogenaamde ETF’s (exchange-traded funds of indextrackers). Hier komt geen dure fondsmanager aan te pas, omdat ETF’s gewoon zo precies mogelijk een index volgen. De beheerkosten zijn dus een stuk lager.
Nadeel is dat ik er niet alleen maar verantwoord mee kan beleggen. Ruim 40% van mijn (bescheiden) beleggingen zit in Sustainable World ETF’s, maar voor de spreiding zit er ook een deel in obligaties en andere indices.
Resultaat ETF’s (na een klein halfjaar): 2,2%
Geen denderend beursjaar
Dit is dus een absolute momentopname hè? Het fluctueert nogal, uitgerekend de afgelopen week zijn de koersen flink gedaald. Het is geen wereldpercentage als je bedenkt dat het gemiddelde rendement van beleggen op de lange termijn zo’n 6 à 7% zou moeten zijn, maar het is in ieder geval een stuk hoger dan wat fondsbeleggen mij tot nu toe oplevert. En 2016 is dan ook geen denderend beursjaar. Een goed instapjaar, noemen beleggers dit.
Hold your horses?
Ik heb de neiging om me de komende maanden maar een beetje in te houden met beleggen. De beurs is erg onrustig en er doemt een doemscenario op: de nieuwe president van de Verenigde Staten zou in november zomaar Trump kunnen heten. Los van honderd andere bezwaren, de beurzen gaan dat niet leuk vinden. Iemand die hier iets zinnigs over heeft te zeggen? Houden jullie de boel ook maar even vast, of beleggen jullie stug door?
Comments
Ik ga rustig door met beleggen. Elke maand een beetje. Doemscenario’s kun je heel vaak bedenken. Vóór Trump was het Brexit, en na Trump kan het nóg een keertje Brexit worden, maar dan de echte. Zo blijf je angstig.
Hoi Lonica, mooie site heb je! Ben het met Petra eens, beleggen is voor de lange termijn, druk maken over wie er president wordt en dergelijke heeft geen zin. En zie bijvoorbeeld mijn post over de safe withdrawal rate in Nederland met de grafiek van de ontwikkeling van de wereldeconomie als geheel. De crisis van 2008 zie je nauwelijks terug. Dus zolang je wereldwijd gespreid belegt zit je goed volgens mij.
Ik investeer verder in mijn vaste maandelijkse programma’s (ETF’s en KeyPlan), maar hou de rest vooral in cash. Aandelen zijn momenteel redelijk hoog gewaardeerd en dan vooral de Amerikaanse. Ik wacht op een correctie om tegen een interessante prijs wat individuele aandelen bij te kopen, bij voorkeur van bedrijven die dan ook nog een deftig dividend uitkeren.
Ha, dank allemaal voor jullie overwegingen. Het gaat om de lange termijn hè? Wat dat betreft zou ik me inderdaad niet druk moeten maken over Amerikaanse presidentsverkiezingen of Brexit ofzo. Ik ga nog wel even naar de spreiding kijken, want ik heb het idee dat mijn portefeuille vrij Amerikaans georiënteerd is.
Mogelijk word Trump nog een instapmomentje, en zoals boven al vermeld, gewoon lekker doorgaan met beleggen. De lange termijn visie is toch nog altijd het beste gebleken. Succes!
Ik doe een combinatie van de reacties hierboven – ik ben braaf elke maand 125 euro in een ETF aan het stoppen en de rest houd ik een semi-cash positie. Maar omdat geld niet rendeert als je het niet investeert heb ik het in microkredieten gestort. Hier krijg ik 1% per maand rendement (ongeveer). Mocht het na een maand niet terugbetaald zijn, dan krijg ik het na een maand over tijd vanuit het programma. Mijn geld staat dus maximaal twee maanden uit. Misschien een leuk alternatief voor sparen?
Voordeel van stug doorgaan is dat als de koersen dalen jij goedkoop bijkoopt. Je belegt voor je pensioen, dus van die goedkope stukken kan je nog lang plezier hebben!
Crowdfunding als alternatief voor beleggen? Ik spreid over horecacrowdfunding (gem. 7 tot 8%) en mesofinanciering via lendahand (3 tot 4%). Het leuke van de laatste vind ik de idealistische gedachte erachter; mensen in opkomende landen de kans geven een bedrijf op te zetten/uit te breiden, waardoor ze een bestaan kunnen opbouwen en waarmee weer extra banen gecreëerd kunnen worden. (Geld overigens ook voor de horecacrwodfunding). Rendementen liggen dus vast, maar zijn veel hoger dan spaargeld. Risico is m.i. niet veel groter dan bij beleggen, zolang je maar goed spreidt.