Bijna alles groeit, een moestuin update
Het is begin april en er ligt al een paar dagen oogst uit de moestuin op mijn bord. Ik heb ook weer het een en ander geleerd. Ten koste van pompoenzaad (sorry), rozemarijnzaad (sorry), lavendelzaad (sorry) en zes tomatenplantjes (wederom sorry).
Sla op mijn bord
Tijd voor een update over mijn avonturen in de moestuin! Eerst maar het goede nieuws: ik ben al aan het oogsten! Zes weken geleden plantte ik twaalf stekjes bataviasla en twaalf eikenbladsla. En daarvan zit ik nu al een paar dagen te eten.
Ik moet nog 24 dagen sla eten.
Het zijn nog maar eenpersoonskropjes, maar ik bedacht me opeens dat ik er beter vast aan kon beginnen. Want ik moet nog 24 dagen sla eten. Het voordeel is overigens dat er in totaal ook vier stekjes spoorloos zijn verschwunden. Dat is nog maar drie weken achter elkaar sla eten.
Les: je moet in de moestuin een beetje doseren.
Er zijn inmiddels vier kropjes sla op mijn bord beland, dus nog zestien te gaan. Als het weer zo fris en regenachtig blijft (hoera regen), dan denk ik dat ik ze wel op heb voordat ze doorschieten.
Ik leer serieel moestuinieren.
De volgende generatie bataviasla ging eergisteren de grond in. Ik ben me aan het bekwamen in serieel moestuinieren.
Zaadexperimenten
Waarom geen zaad? Dat is toch veel goedkoper? Dat is het zeker.
Of nou ja, dat is het als je het goed doet. Tot nu toe is zaaien in Huerta Lonica een wat geldverslindende aangelegenheid. Wat heb ik geleerd? Dat je pompoenzaad, lavendelzaad, rozemarijnzaad en Koh Samui peperzaad eerst moet voorzaaien. Ja, dat wisten jullie natuurlijk ook wel. Dat wordt niks in die natte, kille, maartse klei.
Zelf doen. Zelf fouten maken.
Maar zelf doen hè. Zelf fouten maken. Zelf leren. Dat beklijft het beste. Bovendien moet ik zelf mijn eigen grond en mijn eigen microklimaat leren kennen.
Zaaibakken
Ik besloot dat zaad misschien meer iets voor hogeschool moestuinierders was. Totdat twee aardige leden van mijn FIRE-Slackgroepje me het geheim verklapten: voorzaaien. Tatatataaa.
De voorzaaibakken zijn sinds 28 maart onderweg.
En dus heb ik voorzaaibakken besteld. Op 28 maart om precies te zijn. Het bezorgen heeft nog wat voeten in de Asturiaanse klei. Dat is makkelijk als je op de Sperwersingel 16 woont, maar geen sinecure in een geel huis halverwege een berg.
Zodra de bestelde voorzaaibakken de weg naar mijn huis hebben gevonden, ga ik me wagen aan serieus zaaiwerk.
Tomatenplantjes
De eerste lichting tomatenplantjes is gesneuveld. Andrés zegt dat tomaten kweken in Asturias gewoon geen goed idee is. Maar ik wil dingen zelf ontdekken. En tomaten uit eigen tuin zijn bijster lekker.
De tweede lichting krijgt meteen hagel te verduren.
Volgens de buurvrouw heeft de eerste lichting teveel last gehad van de wind. En nu staat er een tweede lichting, pal in de zon en beschut tegen de wind door een stenen muur. Alleen kregen deze arme plantjes nou net op hun tweede dag op Finca Lonica al een hagelbui te verduren. En het blijft voorlopig regenachtig. Het kan dus zijn dat ik straks ook sorry moet zeggen tegen de tweede lichting tomatenplantjes.
Of ‘je had gelijk’ tegen Andrés. Maar daar zijn denk ik nog wel een lichting drie en vier voor nodig.
Asturiaanse groente
De inheemse soorten doen het prima. De berza die ik van de buurvrouw kreeg groeit lekker (op de foto bovenaan op de voorgrond). Een Asturiaanse variant op boerenkool.
De slakjes nemen er ook af en toe een hapje van.
De acelga (snijbiet) heeft het inmiddels ook naar zijn zin. Die hield niet zo van dat zonnige maartse weer, maar nu het bewolkt en regenachtig is, groeien de plantjes als een tierelier. En ja, de slakjes nemen er ook weleens een hapje van, maar tot nu toe laten ze genoeg voor mij over.
De penca gaat ook prima. Het is kool, zo ver ben ik. Het is een Asturiaanse benaming en ik vermoed dat het een lokale soort is. Mijn beste gok is spitskool. We gaan het vanzelf merken. Als de rupsen het me dit jaar gunnen.
Tuintut
Verder groeien er wortels, uien, knoflook en prei in de moestuin. En dan nog wat dingen als goudbes, Thaise basilicum, citroenmelisse, bieslook, tijm en oregano.
En fruit natuurlijk! De aardbeien- en frambozenplantjes doen het goed, de braam iets minder, de citroenboom heeft het zwaar en de kersenbomen, de walnootboom en de appelboom zijn mooi aangeslagen.
Drie dartelende katjes in mijn kielzog.
En ik ben een echte tuintut geworden. Ik begin elke ochtend meteen na het opstaan met een groei-inspectieronde. Met drie dartelende katjes in mijn kielzog. Het is misschien wel het mooiste moment van de dag.
Comments
Toch maar eens een voorzaaibak kopen en starten met de meuk voor het balkonnetje. Zucht.
Ik wil ook een geel huis op een berg. Hier ergens om de hoek. 😉
Haha, op een zonnig balkon kun je ook leuke dingen doen hoor!
Ooohhhh… de dagelijkse groei-inspectieronde is het leukste dat er is. Ben je dan een tuintut? Dan ben ik ook een tuintut. En je ziet het elke dag groeien. Zo leuk.
En als er op grote schaal tomaten worden geteeld in Andalusie, maar ook prima in NL groeien, dan zal het in Asturias toch ook wel moeten lukken? Ik zou alleen nog even een bestelling doen voor een leuk tuinkasje. Ook fijn om het seizoen te verlengen en als ruimte om goed voor te kunnen zaaien. Maar ja, niet goed voor de roi van je moestuin :-).
Heel veel plezier. Geniet ervan (maar dat lukt wel zo te lezen :-)).
Ik draag tuintut als een geuzennaam 🙂
En ja, die tomaten moeten eigenlijk in een kas. Maar inderdaad, heel slecht voor mijn ROI. Gaat minstens tien jaar duren voordat ik dat ding terugverdien met tomatenteelt. En dus is het eigenlijk geen slimme investering. Het punt is dat het hier veel en stevig waait. Als je geen degelijk ding koopt, sneuvelt ie waarschijnlijk dus ook gewoon een keer.
Wat genieten daar op de berg! En gewoon door blijven tutten hoor, t komt allemaal goed!
En weer zo fijn geschreven Lonneke.
Ben benieuwd naar die inheemse groenten..en joe je die bereid?
De alcega vind ik heel lekker om te roerbakken met knoflook en daarna een beetje verse citroen erover uitknijpen. Hij kan ook prima in de soep, met kikkererwten bijvoorbeeld. Met de berza en de penca wordt het experimenteren. Ik ga met de berza sowieso proberen of hij lekker is in een stamppotje.
Wat een heerlijkheid!
Staat er goed bij Lonneke! Lekker dat je al uit je tuin kunt eten, dat duurt hier helaas nog even, al verschijnen nu wel de eerste plantjes in mijn moestuinbakekn boven de grond :). Met tomaten buiten in de vollegrond heb je een mooie moestuinuitdaging te pakken.
Klinkt als ‘n heerlijk leven zo, Lonneke. En ‘t is eigenlijk ook een mooie metafoor voor het leven: soms gaat het wat minder, maar er is genoeg te oogsten 🙂
Wauw wat staat alles er goed bij, zeg. En wat heerlijk dat je al kunt oogsten. Slim ook dat je eraan gedacht hebt om alweer nieuwe sla te zaaien, voor wanneer deze “op” is.
Ik ben benieuwd of het je gaat lukken, met die tomaten. We gaan het zien!
Tomaten hebben niet perse een kas nodig. Wel moeten ze beschut staan en een dak boven hun hoofd. Dit dak is tegen de regen. Beschut betekent uit de wind. Dus zet ze tegen het huis als dit kan in de volle zon. Meer hebben tomaten niet nodig. Je kunt ze zelfs in een grote pot kweken. Zolang ze maar voldoende voeding en water krijgen. Dan heb je zo’n kas helemaal niet nodig.
Eventjes waande ik mij weer in jouw tuin…wat zal die verandert zijn sinds de laatste keer dat ik er was. M Je hebt veel bijgeplant lees ik zo…wat ontzettend leuk! Hoe is het met de hop plantjes? is direct Asturias in veelvoud nu ik dit lees.
De hopplantjes verdienen een aparte blog. Maar minstens zeven van de acht leven nog!
Ik ben een leek en tuinier niet heel veel, maar als je tomaten tegen een fijne muur staan en enkel wat beschutting ontberen, is het dan niet een idee om daar een soort van mini-kasje omheen te fabriceren? Van bijvoorbeeld stevig plastic op latjes of glasplaten of zo? Geen idee hoor, maar dat zou me leuk lijken om te proberen. Of wellicht kan je de bodem uit een petfles knippen en die over een plant heen zetten? Wel alleen voor babyplantjes dan…
Kijk maar eens op pinterest. Ze maken van lege petflessen complete kassen, waarin je gewoon kunt tuinieren. En dat is maar één van de vele voorbeelden.