Nog even over bezit. Ter voorbereiding op mijn emigratie wil ik er het liefst zoveel mogelijk vanaf. Ik ben dus – heel voorzichtig – begonnen met ontspullen. Geïnspireerd door Kjer, die vrijwel niets bezit. Maar ook door de tiny house movement: extreem klein wonen, vanuit de gedachte dat een mens eigenlijk maar heel weinig nodig heeft. En dan heb je bijvoorbeeld nog Marie Kondo, die stelt dat je simpelweg gelukkiger wordt van je rotzooi opruimen. Aan de inspiratie kan het
Op mijn laatste avond in het ezelparadijs stond ik af te wassen in de magische keuken van Marleen. Kjer was aan het drogen. We hadden het over het leven.
‘How does it feel to be rich?’ vroeg Kjer.
Ik had eerder verteld dat er wat overwaarde op mijn huis zat en dat ik daarvan een stukje grond met een ruïne wilde kopen. In de ogen van de 20-jarige Kjer was ik daarmee rijk. Hij bezit zelf niets. Behalve wat versleten
Het is niet druk in de sidrería in Arriondas. Twee mannen zijn in gesprek aan de bar, een paar anderen kijken naar een voetbalwedstrijd. En ik zit er met Arek. We hebben allebei onze laptop opengeklapt. Allebei aan het werk. Een caña erbij. De tv en de Spaanse mannen bieden een perfect achtergrondgeluid om me te kunnen concentreren. Al kijk ik wel af en toe om me heen. Ik werk in een café! Heerlijk vind ik het!
Ik ben
Ik ben vies. Zweet, zand, stro en modder. Ezelmest, kattenharen, hondenkwijl. Mijn haar is een vogelnestje, mijn nek bruinverbrand en wat uit mijn neus komt is zwart. Ik heb ezelmest verspreid tussen de bonenplanten. Afgezaagde takken van de appelbomen verzameld. Tientallen zakken met stro gevuld. Ik heb geleerd hoe je ezelhoeven schoonmaakt. En er slaapt een prinses in mijn bed.
Ik stond de stal bij de cabaña schoon te maken, aan de rand van het terrein. De koude ochtendlucht
Morgen vlieg ik! Het ezelparadijs is niet alleen een paradijs voor ezels, maar ook voor mensen. Je bent de hele dag buiten, met uitzicht op de uitlopers van de Picos de Europa. Je doet nuttige dingen met je handen: poep scheppen, onkruid wieden, strobalen en haverzakken sjouwen, vijvers uitgraven, appelbomen snoeien… Je krijgt drie keer per dag vreselijk lekker vegetarisch eten, er is elke dag na het werk een borrel en… je hebt de hele dag dieren om je heen!
Hoogste tijd voor een vervolg op mijn blogpost over Mustachians. Over geld. Ik ben er sinds het ontstaan van mijn Grote Plan best veel mee bezig. Als ik gewoon lekker in loondienst zou blijven, dan zou ik in 28 (!) jaar naar een dijk van een pensioen kachelen (als dat dan nog bestaat) en een huis met een overwaarde van hier tot Tokio. Maar dat gaan we dus niet doen.
En dus is geld straks niet meer iets dat vanzelf
De kans wordt steeds groter dat ik vóór mijn emigratie nog een vuelta por España ga doen, een rondje Spanje. Het kaartje hiernaast vat de aanleiding het beste samen. Het regent nogal veel in Asturias. Gemiddeld zo’n 1500 mm per jaar (Nederland: 800 mm). De temperaturen liggen er ietsje hoger dan in Nederland, maar niet spectaculair veel.
En ik hou dus enorm van zon en warmte hè?
Mooi weer
Iedereen denkt bij Spanje aan mooi weer. Als je zonnig en
Ze zeggen weleens dat je het meeste hebt met het seizoen waarin je bent geboren. Voor mij geldt dat zeker! Elke dag zie ik de blaadjes aan de bomen een beetje groter worden, de stekjes sla en andijvie die ik twee weken geleden kocht bij de buurttuin knallen mijn plantenbakken uit en ik wil alleen maar naar buiten, naar buiten, naar buiten. En ondertussen groeit er een stevig ongeduld…
Eindstreep
Het voelt als ontwaken uit een winterslaap. Opeens vind ik
Ik ben – naast allerlei andere dingen – ook een pelgrim. Dat word je vanzelf een keer als je pelgrimstochten loopt. Het is wat lastig te omschrijven hoe dat gaat en wat je ervoor moet doen, maar op een dag voel je dat je er eentje bent. Het is een virus en de besmetting is chronisch. Vraag het maar aan andere pelgrims. De weg lonkt. Altijd.
Na de Camino, en nu?
En nu ik al sinds 20 juli 2015
Ik schat dat ik mijn vliegticket in november al geboekt heb. Samen met mijn Raad van Toezicht was ik tot de conclusie gekomen dat ik niet vroeg genoeg kon beginnen met netwerken in de Spaanse bierwereld. Ik struinde het internet af naar geschikte gelegenheden en kwam al snel het Barcelona Beer Festival tegen. Zo ongeveer hét evenement als het op Spanje en bier aankomt: 70 taps met in totaal ruim 350 verschillende bieren van brouwers over de hele wereld en