Bosbranden in Asturias

Het zijn trieste tijden in het inmiddels niet meer zo groene paradijs. Asturias staat al ruim een week in brand.  Het ruikt buiten naar open haard en het vuur is een aantal keren behoorlijk dichtbij mijn huis gekomen. Het ergste is dat zeker 80% van de branden is aangestoken.

De oorzaken: extreme droogte en politiek.

Natuur verwoest

Ik ben genoeg van Asturias gaan houden dat mijn hart huilt. Al die prachtige natuur, al die dieren. De foto maakte ik eerder vanavond vanuit mijn slaapkamerraam. Het zijn de Picos de Europa en ze staan in brand. De teller staat inmiddels op ongeveer 350 verschillende brandhaarden in tien dagen tijd. Overal zie je zwartgeblakerde plekken.

En het is allemaal zo onnodig.

Spannende tijden

Ja, het is hier spannend geweest de afgelopen week. Toen ik vorige week schreef over de brandweer die niet kwam, wist ik nog niet dat ze drie dagen later wél zouden komen. Vrijdagavond kwam het vuur tot ongeveer 500 meter van mijn huis. De buurvrouw belde opnieuw de brandweer en een kwartiertje later zag ik knipperende blauwe zwaailichten de berg op rijden.

Er kwam eindelijk hulp van een militaire eenheid.

Het was dezelfde avond dat de Asturiaanse brandweer eindelijk hulp kreeg van een speciale eenheid van het nationale leger. Er woedden die nacht op het dieptepunt 97 branden tegelijk. De sterke wind van de afgelopen dagen bemoeilijk het blussen. Die ene die zo dichtbij mijn huis kwam, was gelukkig om half twaalf ‘s avonds uit.

Zondagavond was er weer eentje, op de berg ernaast. Mijn buurvrouw haalde er inmiddels haar schouders over op. ‘Onze berg is toch al verbrand, dus daar stopt het vuur vanzelf.’ 

Nieuwe wet

Hoe het komt? Allereerst is het achterlijk warm en droog geweest in februari. Maar alleen warm en droog weer geeft nog geen bosbranden. De factor mens maakt het verschil (nog even los van de factor mens in die warmte en droogte). Waarschijnlijk is ruim 80% van alle branden aangestoken.

Sinds 2015 mogen verbrande bossen een andere bestemming krijgen.

Er is in 2015 in Spanje een wet aangenomen door de conservatief-rechtse Partido Popular. Tot die tijd moest land waar een bosbrand had gewoed dertig jaar braak blijven liggen, zodat het bos zich kon herstellen. Maar sinds 2015 mogen verbrande bossen een andere bestemming krijgen.

Ik begrijp dat er in Asturias nogal wat boeren zijn die de verleiding niet kunnen weerstaan om brand te stichten in hun eigen bos, zodat ze er een weiland voor hun vee van kunnen maken. Dat is uiteraard verboden en zo’n brand houdt zich bovendien niet aan kadastrale grenzen.

Pyromanenjacht

Het is niet de eerste keer dat er zoveel bosbranden zijn in het groene noorden van Spanje. In december 2015 en oktober 2017 was het ook bar en boos. Toen verbrandde er respectievelijk ruim 16.000 en bijna 13.000 hectare bos. Ik maakte het in oktober 2017 ook al mee, toen ik in Galicië zat. Vlak nadat een poging tot aanpassing van de pyromanenwet was gestrand op tegenstand van de Partido Popular in de senaat.

De jacht op pyromanen is dweilen met de kraan open.

Gisteren was de partijleider van de Partido Popular in Asturias. Hij vond dat de straffen moesten worden verhoogd voor brandstichters die doden op hun geweten hebben. Vond ik best een beetje hypocriet. Menselijke doden dan hè. Alle flora en fauna die verloren gaat behoeft niet zo’n zware straf. Er wordt nu door de Guardia Civil jacht gemaakt op pyromanen, maar dat lijkt me dweilen met de kraan open.

Regen voorspeld

Ondertussen kijk ik uit op die woekerende brand hier aan de overkant. Terwijl de storm om het huis giert. En de beloofde regen voor vanavond nog steeds uit blijft. De rest van de week zou druilerig moeten verlopen. Ik doe een dansje in de regen als het zo ver is.