Clandestiene activiteiten

Mijn allereerste uitje sinds de lockdown bleek hartstikke illegaal. In zoete onschuld beleefde ik met 2 vrienden de mooiste uren sinds half maart. Vandaag overtrad ik de regels willens en wetens. Dan moeten ze maar betere maken.

Nieuwe vrijheden

Sinds maandag 11 mei bevindt de provincie Asturias zich in de zogenaamde fase 1 van de desescalada: de weg naar het ‘nieuwe normaal’. Er zijn 4 van dit soort fases; Madrid en Barcelona zitten bijvoorbeeld nog in fase 0. Als we het virus in toom weten te houden, mogen we elke 2 weken een fase opschuiven. Bij elke fase horen nieuwe vrijheden.

Spanje zou Spanje niet zijn als de regels niet eindeloos en onbegrijpelijk waren. Het staatsblad waarin ze op 9 mei gepubliceerd werden, is 29 pagina’s lang. Op 10 mei kwam er al een erratum achteraan van nog eens 10 pagina’s.

Illegaal uitje

Ik dacht dat sinds maandag de hele provincie weer aan mijn voeten lag. We mochten zelfs weer met andere mensen bijeenkomen, tot wel 10 personen aan toe. En dus reed ik die dag meteen naar de zee. En sprak ik daar meteen af met vrienden. Wisten wij veel dat je wel met elkaar mocht afspreken, maar niet met elkaar mocht wandelen? En dat je elkaar overal mag ontmoeten, maar niet op het strand? En dat je al helemaal niet in zee mag zwemmen?

Er zijn hier meerdere regels die behoorlijk Kafaësk zijn, maar ik pik er even een combo uit. Je mag wel met zijn tienen op het terras zitten, maar niet in je eentje een wandeling maken. Nou ja, dat laatste mag wel, maar alleen binnen een straal van 1 kilometer van je huis. Op het terras zitten mag daarentegen in de hele provincie. Je kunt ook bijvoorbeeld 50 kilometer in je auto rijden om vrienden op te zoeken, maar nog geen meter om ergens te gaan wandelen.

En dan krijg je dus allerlei ingewikkeldheden. Want ja, mag je dan wel naar een terras wandelen?

Wel picknicken, niet wandelen

De kranten staan inmiddels vol met Q&A’s, omdat niemand er nog een touw aan vast kan knopen. Zo wordt expliciet vermeld dat het is toegestaan om met andere mensen op een área recreativa af te spreken (een picknickplaats). Dat mag tot en met 10 personen. Maar het is verboden om ook maar een meter rondom die área recreativa te wandelen. Behalve dan als ie heel toevallig binnen een straal van 1 kilometer van je huis ligt.

Op de vraag waarom je wel overal in Asturias op het terras mag hangen, maar niet mag wandelen, was het antwoord: ‘Het ene is geregeld in de ene wet en het andere in een andere wet.’

System says no.

Afspreken met jezelf

Vandaag reed ik naar zo’n área recreativa aan de kust. Dat mag. Hoewel. Het maximum aantal mensen waarmee je mag afspreken is 10, maar er is geen minimum vastgesteld. Aangezien ik moeilijk met mezelf kan afspreken, zou het kunnen dat ik alsnog in overtreding was toen ik daar in mijn eentje zat te lunchen.

Ik zat daar – heerlijk in een waterig zonnetje na 4 dagen regen – nadat ik een fijne, maar illegale kustwandeling had gemaakt. Fernando Simón (de Spaanse Jaap van Dissel) zei onlangs: ‘We kunnen niet alles reguleren. We rekenen op het gezond verstand van mensen.’ Die uitspraak heb ik ter harte genomen. En dus heb ik me vandaag niet tussen het winkelend publiek in Cangas de Onís begeven om vervolgens neer te ploffen op een terras, maar ben ik helemaal in mijn eentje over een kustpad gaan lopen.

Ik ga er maar vanuit dat de politie veel te druk is met het controleren van die terrasgangers en het bewaken van de provinciegrenzen.

Vier wandelaars

Het was heerlijk. Ik ben in totaal 4 andere wandelaars tegengekomen. Ongetwijfeld ook allemaal in overtreding. Ik heb een stukje over de kliffen gelopen, toen via een modderig pad het binnenland weer in en daarna nog een paar kilometer over de Camino del Norte terug naar de área recreativa voor de lunch.

En toen deed er van alles zeer, want mijn lijf is na 2 maanden verplicht thuiszitten niks meer gewend.

Naar het museum

Ik hoop dat ik voorlopig nog even van mijn beperkte vrijheid mag genieten. Misschien ga ik volgende week op een kale dinsdag weer eens naar dat mooie kunstmuseum in Oviedo. De musea mogen in fase 1 weer open tot 30% van hun maximale capaciteit. Dat lijkt me in dat museum niet zo’n probleem, want ik heb er zelden meer dan 5 bezoekers tegelijk gezien.

Het grote vraagstuk is alleen: hoe kom ik bij dat museum? Voor de deur parkeren is geen optie en als ik erheen loop, dan ben ik aan het wandelen buiten een straal van 1 kilometer van mijn huis. En dat mag niet.