Concreet worden

Broer uit Zwitserland op de skype. Om me te feliciteren met mijn plan, maar ook om te horen wat ik nou eigenlijk precies van plan ben. ‘Want die blog van jou blijft tot nu toe best vaag.’ Ai… Ik ben deze blog begonnen ongeveer 50 dagen nadat ik mijn plan bedacht heb. In die 50 dagen is er al best het een en ander gebeurd. Om het hier een beetje leesbaar te houden, ben ik toch maar bij het begin begonnen: het ‘waarom kwam er eigenlijk een plan?’ Maar misschien is het ook wel goed om jullie een beetje bij te praten over wat ik nu concreet aan het doen ben.

Het is lastig waar je begint als je denkt ongeveer vijf jaar nodig te hebben om je plan te realiseren. Ik had in Spanje al drie dingen bedacht waar ik sowieso vanaf dag 1 mee aan de slag kon:

1. Spaans leren
2. Geld (be)sparen
3. Brouwen

Met deze drie dingen ben ik dus vast begonnen, terwijl ik verder ook nadenk over een mijlpalenplanning en grotere zaken als: waar wil ik precies wonen? Wil ik kopen of huren? Wil ik mijn huis hier in Amsterdam verkopen of in eerste instantie verhuren? Waar ga ik van leven als een bierbrouwerij niet meteen van de grond komt? Wil ik gaan crowdfunden? En nog wel meer van dit soort vragen. Deze bewaar ik nog even voor volgende blogs, maar laat ik eens beginnen te vertellen waar ik nu mee bezig ben.

Spaans leren

Ik red me redelijk in het Spaans, maar het is bij lange na nog niet goed genoeg voor een leven tussen de Spanjaarden.  Werk aan de winkel dus! Ik heb twee vaste uren per week voor mezelf ingepland dat ik met de taal bezig moet zijn. Dat mag het lezen van een boek met het woordenboek op schoot zijn, naar een documentaire kijken of oefeningen maken op internet. Dat maakt niet zoveel uit, zolang ik maar iets doe waar Spaans aan te pas komt. Verder luister ik een paar keer per week naar de Spaanse radio als ik naar mijn werk fiets. Minstens de helft ontgaat me, maar dat zou vanzelf beter moeten worden. En voor de echte boost heb ik me ingeschreven voor een cursus die in januari begint!

Geld (be)sparen

Al weet ik nog niet precies wat ik ermee ga betalen, geld heb ik sowieso nodig. Hoe meer ik in Nederland bij elkaar weet te sprokkelen, hoe beter. En dus heb ik mijn vaste lasten en abonnementen in kaart gebracht, veel dingen opgezegd en heb ik mezelf budgetten opgelegd. De eerste maand ben ik daar netjes binnen gebleven en heb ik een flink bedrag naar mijn spaarrekening kunnen boeken. En het grappige is: ik heb er best lol in om naar besparingsmogelijkheden te zoeken. Zo ga ik binnenkort voor het eerst naar de kappersschool om mijn haar te laten knippen: 13,50 in plaats van de 45 euro die ik tot nu toe betaalde. En als ik wat beter zoek in mijn kledingkast, kan ik best de winter door zonder nieuwe kleren te kopen. Het zijn nu ook nog de grote klappers. Ik maak weer zelf mijn huis schoon, sta op youtube filmpjes te hupsen in de woonkamer in plaats van in de sportschool, zit wat minder vaak in het café en afhaal komt er niet meer in.

Brouwen

Brouwen, brouwen, brouwen. Ik heb nog heel veel te leren op dat gebied en je leert nou eenmaal veel van zelf doen. Sinds 7 september, de dag dat ik thuis kwam, heeft de brouwketel alweer vijf keer op het vuur gestaan. Ik lees erover, heb al twee rondleidingen gehad in kleinere brouwerijen en eens per maand is de clubavond van de Amsterdamse hobbybrouwclub. Ah ja, en ik ga voor het eerst meedoen aan een brouwwedstrijd. Dan wordt je bier beoordeeld door officiële keurmeesters. Best spannend! De klapper zou zijn als ik bij een brouwerij stage kan lopen. Ik ben met één brouwerij in gesprek, nog even afwachten.

The next level

De eerste stapjes richting mijn droom worden dus wel gezet. Het is nog even zoeken hoe ik in het volgende niveau kom. Misschien heb ik stiekem toch nog wel last van koudwatervrees. Een vijfjarenplan klinkt best comfortabel. Vrijwel iedereen om me heen zegt hetzelfde: dat kan sneller! Ja maar, ja maar… Volgende week durf ik van de hoge duikplank. Heus.