De moestuinopbrengst van oktober (slot!)

Hoe deed de moestuin het in deze herfstmaand? En wat leverde dat op in harde pegels? Dit is het laatste deel van de serie over de MRM, de MoestuinRendementsMeter.

Slecht gelezen?

En nee, dat heeft niets te maken met mijn (onterechte) veronderstelling dat jullie deze rubriek niet zoveel interesseert. Mijn blog over het moestuinrendement van september werd 980 keer bekeken, dus dat is helemaal niet slecht.

Het is vanwege een andere reden. Die vertel ik jullie zo. Eerst de resultaten van oktober.

De MRM van oktober

Oktober was pompoenoogstmaand. In september oogstte ik er al 11 en in oktober kwamen er nog 14 bij. Dat wordt de hele winter pompoen eten dus.

Verder oogstte ik 6 pimientos de padrón, 1 prei, 2 berzabladeren, 11 aardbeien, 2 rode kolen, 15 spruiten, 7 courgettes en 7 paprika’s. Bij elkaar goed voor een supermarktwaarde van 38,17 euro. En daarmee ziet de MRM er nu zo uit:

Quitte in één jaar

En ik vind het mooi geweest. Ik was dit project gestart omdat ik benieuwd was wat een moestuin nou eigenlijk oplevert. En of het überhaupt iets oplevert. Voor hetzelfde geld zijn de kosten hoger dan wat je eruit haalt.

Het bewijs dat een moestuin daadwerkelijk geld bespaart heb ik voor mezelf inmiddels wel geleverd. Al in mijn eerste jaar speel ik quitte (uitgaande van de opbrengst die ik in november nog verwacht). Ondanks de opstartkosten die ik aan het begin van het jaar maakte.

Opstartkosten

Ik heb nog even gekeken waar dat geld in februari, maart en april naartoe is gegaan. Voor een groot deel ging dat naar boompjes. Ik investeerde in februari in een appelboom, twee kersenbomen, een citroenboom en een walnootboom. Kosten voor bomen maak je (ervan uitgaande dat ze overleven) natuurlijk maar één keer. Daar staat dan nog nul opbrengst tegenover, terwijl het in latere jaren andersom is: wel opbrengst, geen kosten.

Ik gaf verder geld uit aan bramen, frambozen en aardbeien (ook meerjarig spul), een heggenschaar, voorzaaibakken en meerjarige kruiden. Natuurlijk gaf ik ook geld uit aan stekjes en zaden. Maar inmiddels heb ik al een aardige voorraad zaden en weet ik qua stekjes precies welke groenten hun kosten ruimschoots terugverdienen.

Volgend jaar ga ik dus een fractie van die kosten maken, terwijl de opbrengsten (theoretisch in ieder geval) zullen toenemen. Want ik heb van alles geleerd en ik weet nu ook zo ongeveer welke plantjes wel en niet renderen.

Geen kas

Hoewel ik moestuinieren onnoemelijk leuk vind en een hobby natuurlijk best wat mag kosten, is het altijd mijn bedoeling geweest om zelfvoorzienender te worden en er geld mee te besparen. Nog even los van alle andere mooie aspecten van een eigen moestuin, zoals duurzame en biologische teelt en altijd lekkere, verse groente binnen handbereik.

Nee, er komt geen kas voor de tomaten. De moestuin ligt pal voor mijn huis, dus een lelijke tunnel komt er niet in. En mooie kassen zijn duur. Die ga ik nooit terugverdienen. Bovendien kan het hier aardig stormen, met windstoten tot 100 km per uur.

Ook andere investeringen zoals verhoogde bakken, drainage of sproeisystemen laat ik achterwege. Ik vind het eigenlijk wel leuk om hier gewoon te verbouwen wat er in de Asturiaanse klei groeit. En dat is heel veel.

Geen MRM meer

Waarom stoppen met het bijhouden van mijn moestuinrendement? Omdat het best een hoop werk en gedoe is. Alles wat geoogst werd, hield ik bij in een excelbestand. Vervolgens moest ik telkens op zoek naar de supermarktwaarde.

En dat leverde dan weer allerlei dilemma’s op. Sommige groente die ik verbouw liggen niet in de supermarktschappen, mijn spitskolen waren wel twee of drie keer zo groot en wat doe je als je de uien hebt geoogst en je komt een paar maanden later een paar rotte tegen? Of je blijkt toch geen 25 pompoenen in één seizoen te kunnen opeten? Ga je de MRM dan weer naar beneden aanpassen?

Veel teveel gedoe allemaal.

Geen seizoen

En ik kwam nog ergens achter. Ik dacht dat ik het seizoen in november wel kon afsluiten en dan de balans kon opmaken. Maar er is hier helemaal geen moestuinseizoen. Er is wel een hoogseizoen en een laagseizoen, maar de moestuin gaat eigenlijk het hele jaar door.

In november ga ik nog meer rode kolen, spruitjes, hete pepers, een verdwaalde bloemkool en de laatste paprika’s en courgettes oogsten. En voor de winter staat er nog prei, Asturiaanse berza en Hollandse boerenkool. In oktober heb ik doperwten en tuinbonen gezaaid. Die komen nu op. Straks gaat de knoflook de grond in en spinazie zaaien schijnt ook nog gewoon te kunnen. En dan komen in februari de vroege aardappelen, daarna de uien en dan begint de lente weer.

Ik eet dus zo’n beetje het hele jaar wel iets uit de tuin. Hoe leuk is dat?

Gewoon weer voor de lol

Stop ik dan nu met schrijven over de moestuin? Nee, zeker niet! Ik ga weer gewoon voor de lol schrijven: over al die lekkere groente die hier groeit, over de interventies van de buurvrouw, over het plezier van zelf je eten verbouwen en hoe ik steeds meer eet met de seizoenen en met wat er hier groeit.

Ik heb nog nooit van mijn leven zoveel kool gegeten.

En die courgetteplant levert ook nog steeds. Madre mía. Dat ene stekje van de buurvrouw heeft al 29 courgettes geproduceerd. And counting, want er blijven maar nieuwe bloemen aan komen. En ik vind courgette dus eigenlijk een nogal saaie groente hè? Ik koop ze nooit in de supermarkt. Maar vanaf nu eet ik dus vier maanden per jaar courgettes uit eigen tuin, want volgend jaar wil ik weer zo’n stekje!

Besparing

En het is weer kastanjeseizoen! Die zitten niet in de MRM, want die kastanjebomen stonden er allemaal al. Net zoals de hazelaars en de wilde bramen. Maar ik heb de afgelopen weken dus al heel veel kastanjes op! Als ik ga rapen, gaan Manu en Isa voor de gezelligheid mee.

Dit soort dingen dus, daar blijf ik lekker over schrijven. Maar niet meer in een vast ritme van eens per maand en ook niet meer met een excelbestand op schoot. Als ik in mijn eerste jaar moestuinklooien al 200 euro uit die tuin haal, dan geloof ik het wel. Die moestuin is absoluut een besparing. En het plezier ervan niet in geld uit te drukken.