Toen ik wakker werd op 2 januari was alles wit. Dit is mijn vierde winter in Asturias en het is zonder twijfel de koudste van de vier.
Ik krijg de laatste tijd vaker de vraag hoe je locatie-onafhankelijk tekstschrijver wordt. Hoe begin je? Waar vind je je opdrachtgevers? Wat is belangrijk om rekening mee te houden? En waarom is deze manier van werken niet voor iedereen geschikt?
Ik ga mijn ervaringen met jullie delen. Van begin tot eind.
Er hangt nogal wat valse romantiek rondom het leven van digitale nomaden. Ik help je graag uit de droom; het is allemaal wat minder rooskleurig dan het lijkt. Er zit wel één geweldig principe achter het digitale nomadenbestaan, dat je ook prima kunt toepassen vanuit een vaste standplaats. Het heet geo-arbitrage.
Het leek ideaal. De ene helft van de dag buiten op het platteland fysiek bezig zijn, de andere helft online geld verdienen met schrijven. Maar je weet het pas als je het probeert.
Ik ben van Asturias naar Galicië verhuisd. Naar een plek die in bijna alle opzichten anders is dan mijn vorige plek. Het enige dat hetzelfde is gebleven: ik ben nog steeds veel met poep in de weer. Het was ezelpoep en nu is het paardenpoep.
Deze foto maakte ik op 4 augustus. Het was de laatste keer dat het warm was en de zon scheen. Het was ook de laatste keer dat ik alleen was. Met een picknicklunch, een boek, een ijskoud riviertje om in te badderen, met bomen, planten, vlinders en een Romeins bruggetje. Zeg maar de omstandigheden waar ik gelukkig van word. Op 8 augustus sloot ik me op in een hotelkamer in Oviedo.
Het is voorpret galore in Casa Lonica. Ik heb de eerste 3 periodes van mijn buitenspeeljaar gepland, en die concurreren met elkaar qua leukheid. Waarom heb ik niet eerder ontslag genomen?
In een vlaag van daadkracht klikte ik op ‘nu boeken’. En hopla, het is een gedane zaak. Op 4 juli 2017 vertrek ik met de trein naar de Spaanse grens. Enkele reis.
Ik vind het wel een mooi kadootje voor mijn verjaardag, want dat is ook nog vandaag.
Ik ben eruit. Ergens eind juli 2017 pak ik mijn rugzak in en vertrek naar Spanje. Nog niet om er definitief te gaan wonen, maar om te gaan leven en werken als digitale nomade. Opeens weet je het gewoon: alles pleit voor dit plan.
Een paar weken geleden schreef ik over het idee om eerst een jaar als digitale nomade door Spanje te trekken voordat ik een definitieve keus maak over mijn vestigingsplaats. Dat idee begint steeds meer te beklijven in mijn hoofd. Op donkere, winterse avonden is het heerlijk om de snoepwinkel in te duiken: wat is er allemaal mogelijk als je een jaar lang op een schoenveter door Spanje wilt trekken? Veel, heel veel! Bijvoorbeeld pelgrims opvangen op de Camino de Santiago.