Een droom ruw verstoord
Dave en Sonya zijn mensen die net als ik hun droom hadden verwezenlijkt. En in één nacht was alles weg.
Bosbrand
Het zal je maar gebeuren. Samen met hun kinderen Jip en Flint hadden Dave en Sonya hun geluk gevonden in de Algarve. Ze toverden 40 hectare Portugese natuur om in een prachtige natuurcamping. Honderden vrijwilligers en vele gasten vonden er in de afgelopen jaren een bijzondere ontmoetingsplek.
Maar in de nacht van vrijdag 19 op zaterdag 20 juni verwoestte een bosbrand alles. Hun huis, de zelfgebouwde tipi’s, de ontmoetingsplek voor vrijwilligers en gasten. Tot de schoolspullen van Jip en Flint aan toe. Alles is weg.
Veerkracht
Dit is een andere blog dan anders. Het verhaal van Dave en Sonya raakt me. Van de een op de andere dag kan het noodlot toeslaan. Voor mij is het een bevestiging dat je je geluk niet moet uitstellen. Ga nu doen wat je het liefste doet, want morgen kan je wereld er zomaar heel anders uitzien.
Dave en Sonya hebben de blik alweer naar voren gericht. Met een klein groepje vrijwilligers zijn ze voorzichtig begonnen om Into The Wild Algarve uit de as te doen herrijzen. Wat een ongelooflijke veerkracht.
Wil je hen steunen? Dat kan hier.
You may also like
Het water staat aan de lippen
Rare jongens, die Hollanders
Comments
Lieve Lonneke, Bedankt voor het medeleven en jou mooie woorden. ❤️ Ooit komen we naar Asturias 😉 veel liefs !
Sonya, Dave, Jip en Flint (en Rebecca die nu bij ons is 😉
Graag gedaan en heel veel sterkte! En wees welkom!
Lonneke, bedankt voor het onder de aandacht brengen van deze onverwachte ramp voor dit mooie project. Ik heb met eigen ogen gezien hoe zij ITWA opbouwen en ineens sta ik vanochtend puin in een container te scheppen. Het zette mij echt aan het denken..al die dappere mensen die het zekere voor het onzekere verruilen en hun dromen najagen..net als veel van jouw geïnterviewden. En zij weten dat er risico’s aanzitten en durven en kunnen veel aan. Maar sommige gebeurtenissen zijn nauwelijks te voorkomen of overvallen je.
Maar wat mij ook opvalt, als ik kijk naar hen en naar anderen die bij de brand hun huis verloren, is de veerkracht en de intensie om weer iets (mooiers) te starten. Bewondering voor al die durfals die jjouw blog lezen en zichzelf herkennen in die positieve kijk op het leven ook als het even niet meer meezit
Ik ga wat overmaken. Ik was in 1 seconde weer terug bij ons “eigen” ramp, wat ook perfect als titel een droom ruw verstoord had kunnen hebben. Op 1 januari 2020 verbrandde onze camper, niet zomaar een camper maar een aangepaste camper en voor mij in feite de enigste manier om nog wat te reizen. Omdat dat geen “huis” was, (en we ook erg blij waren dat we nog een huis hadden) waren de reacties nogal wisselend, maar voor mij was het mijn passie, de manier om af en toe uit ons kleine huis/mijn bed te komen. (Ik ben volledig verlamd met vrij veel complicaties). Het is gelukkig redelijk goed gekomen, we zijn met actie en verzekeringsgeld overgestapt naar een caravan (goedkoper) die weer helemaal aangepast moest worden met oa hoog laag bed/ speciaal matras en tillift en ik ben dankbaar dat ik weer kan reizen- even nog uitkijken qua corona en zijn nog wat aanpassingen die nog veranderd moeten worden. Ik hoop dat deze familie ook snel weer verder kan met hun droom. Altijd goed om dit soort dingen te delen want uit eigen ervaring weet ik ook dat het best lastig is mensen te bereiken, terwijl (deel) mensen wel wil helpen.
Ah, wat lief! Ik snap heel goed dat dit voor jou ook een drama was zeg… Wat fijn dat je bijna weer kunt reizen!
Wat een verschrikking! Veel sterkte samen bij de wederopbouw, hoewel ik me ook kan voorstellen dat je ergens anders opnieuw wilt beginnen.
Daar zit ik dan, in mijn veilige bubbel bij een multinational, terwijl idealistische mensen risico nemen en hun droom zien verstoren…
Ik heb wat overgemaakt, zie http://geld-is-tijd.blogspot.com/2020/07/consumeren-in-crisistijd.html
Heel tof, dankjewel!