Een hele lange to do list

Nog anderhalve maand voor mijn vertrek. Tijd voor een update. Het is een beetje gekke tijd. De weken hebben geen ritme meer. Het voelt als een vacuüm, een wachtruimte. En ondertussen groeit mijn zeer diverse to do list met de dag. Van etiketten plakken op mijn afscheidsbier tot een afspraak met de tandarts.

Werken is bijzaak geworden

Ik heb nog 10 werkdagen in loondienst te gaan, verspreid over 6 weken. Alle regelmaat is eruit. De afgelopen week werkte ik maandag en dinsdag. Volgende week alleen maar op maandag en de week daarna wordt het dinsdagmiddag, woensdagochtend en vrijdag. Waarschijnlijk. Het is nogal plooien om je in 16 uur per week nog een beetje nuttig te maken. Als zelfstandig tekstschrijver heb ik onlangs een opdracht afgerond en er heeft zich nog geen nieuw werk aangediend. Dat is geloof ik niet zo erg. Over anderhalve maand moet ik klaar zijn voor vertrek.

Huis geregeld

Gelukkig heb ik inmiddels wel een topdeal met mijn huis. Iemand die ik goed ken komt hier tijdelijk wonen en voor mijn katten zorgen. Als het zo uitkomt, gebruiken we het huis samen. Ik heb hier dus altijd een bedje staan als ik even terug ben in Nederland. Of als ik na een halfjaar weer terug zou willen.

Een uitdijende to do list van rijp en groen

Huis check dus. Maar verder is mijn to do list een vergaarbak van allerlei kleine en grote zaken. En nog heel veel ontbrekende zaken. Zo staat er bijvoorbeeld dit:

• Afspraak met de tandarts (straks kan het misschien een jaar niet meer)
• Mijn ziektekostenverzekering regelen (van loondienst in Nederland naar zzp’er vanuit het buitenland)
• Met de katten langs de dierenarts: check up en verlengen vaccinaties

Maar ook dit:

• Etiketten plakken op mijn afscheidsbier (het bier is inmiddels gebotteld)
• Mijn afscheidsfeestje organiseren (het bier moet op)
• De afscheidsborrel op mijn werk plannen

En heel veel dit:

• Mijn kledingkast uitzoeken, huis ontspullen, opruimen en poetsen (en dan ook het ventilatiesysteem meenemen en een onderhoudsbeurt voor de CV-ketel en zo).
• Allerlei administratief gedoe oplossen (veel hoofdbrekens, digitale nomaden passen niet in het systeem).
• Zorgen dat ik straks in de cloud met laptop, werkende internetverbinding en dito telefoon vanuit Spanje kan werken, dat ik kan internetbankieren, facturen kan versturen, belastingaangifte kan doen, rekeningen kan betalen…
• Trainen voor de Camino (van een kantoorleven naar elke dag 25 km lopen met 10 kilo op je rug gaat niet goed zonder vooraf te hebben geoefend en dat kost hele dagen en weekenden – geen straf).
• Een paklijst maken (en de ontbrekende dingen regelen) voor een rugzak van 58 liter waar ik een halfjaar tot een jaar uit kan leven.

Mensen missen

Verder ga ik straks allerlei mensen missen. Dat betekent nog een dagje op stap met mijn moeder, nog een wandeltweedaagse met een goede vriend (2 vliegen in 1 klap), nog een weekendje weg met vriendinnen, nog een keer naar het Geheim Genootschap van het Arendsnest (mijn biergenootschap) en de andere afspraken met lieve mensen die nog niet gepland staan. Tot nu toe zeg ik steeds: we zien elkaar vast nog wel een keer voor mijn vertrek. Iets met ontkenning.

Een nieuw project

Ik ben ondertussen ook nog begonnen aan iets nieuws. Iets gaafs, waar ik vanuit Spanje aan verder wil werken. Een boek. Tenminste, het is de bedoeling dat het een boek wordt. Het ligt in het verlengde van de serie Pioniers die ik hier gestart ben. Over een minder geldgeoriënteerd leven. Meer voldoening, zingeving en geluk. Over lef. Over het niet uitstellen van dromen tot de pensioengerechtigde leeftijd. Het voorkomen van spijt van dingen die je niet gedaan hebt. Ik heb al een paar inspirerende interviews achter de rug. Ik heb ook alweer twee nieuwe afspraken staan waar ik me erg op verheug!

Nog eentje dan

Best nog een hoop te doen dus. Er is eigenlijk maar één ding dat me een klein beetje zorgen baart: ik ervaar geen stress. Het wil nog niet helemaal landen dat ik nu echt dingen moet gaan fixen en afronden. Ik hou er niet van om dingen voor het laatst te doen. Ik denk steeds: nog eentje dan.