Lonneke Lodder Lonneke Lodder
  • Home
  • Tekstschrijver
  • Blog
  • Boek
  • Over mij
  • In de media
  • Het team
    • Manu
    • Isa
    • César
    • Aura (2013 – 2023)
  • Contact
  • Home
  • Tekstschrijver
  • Blog
  • Boek
  • Over mij
  • In de media
  • Het team
    • Manu
    • Isa
    • César
    • Aura (2013 – 2023)
  • Contact
  • Home
  • Blog
  • En ik vierde het leven

Blog

29 mei

En ik vierde het leven

  • 9 comments

Nog steeds sta ik met het inhalen van uitjes in de overdrive. Ik wil overal naartoe. Nu het weer kan. Nu het nog kan. Deze week was mijn geliefde Gijón aan de beurt. Het werd een hoopvol weerzien.

Raar land

Na een strenge lockdown schoot Spanje in vliegende vaart Nederland voorbij qua vrijheden. Waar jullie reikhalzend uitkijken naar 1 juni, mochten we in Asturias vanaf 11 mei alweer op het terras zitten. Gewoon zonder reservering, want dat doen Spanjaarden niet. Pas deze week kwam het er bij mij van. Ik gaf tot nu toe de voorkeur aan wandelingen en zwempartijen in de natuur. Al was dat tot 25 mei eigenlijk nog illegaal. Raar land.

Ik ben eerst alle dingen gaan doen waarbij het risico nihil is. Ja, ik heb vrienden gezien, maar die hadden net als ik twee maanden opgesloten gezeten. Ondanks de versoepelingen blijft het aantal coronagevallen in Asturias dalen. Er komen nu nog zo’n nul tot drie besmettingen per dag bij. Ik hou mijn vingers gekruist.

Misschien is dit wel de beste tijd om de stad weer eens op te zoeken. Voordat de toeristen terugkomen. We zitten nu nog in een Asturiaanse quarantaine. Niemand mag zonder goede reden de provincie in of uit. En dus boekte ik wat onwennig een nachtje hotel in Gijón.

De bierwinkel

Ik trof een gehavende stad aan, die al zoekende weer een beetje aan het opkrabbelen was. Zij die het gered hadden dan, of zij die het de moeite waard vonden om open te gaan met alle beperkingen. De jongen van de bierwinkel verontschuldigde zich voor de halflege schappen. ‘We zijn nog een beetje aan het opstarten.’

Je kunt er ook aan de grote tafel in het midden ter plekke eentje drinken. En dat werd dus meteen gek. Ik kwam binnen met een mondkapje op. Verplicht in winkels in Spanje. Bij de ingang ontsmette ik mijn handen, ik zocht wat goede blikken en flessen bier uit en bestelde er meteen eentje. Van de zes taps vloeide er uit twee nog bier. Ik ging aan de nog lege tafel zitten en toen mocht het mondkapje af. Want ja, bij horecaconsumptie geldt de mondkapjesplicht niet.

Het terras

Ik had afgesproken met Aletta, een andere Nederlandse emigrant die met haar man in januari in Asturias was neergestreken. Ze hadden meer van Asturias in lockdown meegemaakt dan in vrijheid. Van de bierwinkel wandelden we naar het terras van de bijbehorende taproom. En daar zat ik dan, op het terras met bier. Een blij ei te wezen.

De terrassen om ons heen stroomden vol. Officieel is de toegestane maximum capaciteit 50%. Maar als dit 50% is, dan gaat 100% niet passen. De mensen, de stemmen, de bedrijvigheid. We werden er haast euforisch van. Het dystopische is eraf. Er wordt weer gelachen. Het is alsof Gijón een voorzichtige zucht van verlichting slaakt.

Het restaurant

Het was even zoeken naar een restaurant. Veel horeca is nog dicht. Niet voor altijd, hoop je dan maar. De Italiaan waar we uiteindelijk nog gewoon buiten een tafeltje vonden, had een QR-code als menukaart. Even scannen en je kon zonder iets aan te raken je eten bestellen. Ware het niet dat je dan wel eerst een app moet downloaden die QR-codes kan scannen. We stonden zo te klooien dat ze toch maar een kaart kwamen brengen. Het is allemaal nog even wennen.

En zo zaten we daar. Een zwoele avond in Gijón. Het leven te vieren.

 

Tags:Asturiasbiercovid19gelukGijón
Lonneke

You may also like

Het einde

  • 23 september 2022
  • by Lonneke
  • in Blog
Dat was het dan, jongens. Ik stop definitief met bloggen. Het was hier natuurlijk al zeven maanden stil, dus...
Beschermd: Een update over van alles
25 februari 2022
Het water staat aan de lippen
24 november 2021
Rare jongens, die Hollanders
19 september 2021

    Comments

  1. Tinus
    30 mei 2020

    Prachtig! Maar ja, hier geldt natuurlijk wel:
    ¨En alleen als je geld hebt, dan is de vrijheid niet duur. ¨
    Klein Orkest – Over De Muur, 1984

  2. Aaf (Zuinigaan)
    30 mei 2020

    Heerlijk dat je er zo van genoten hebt! Wat is vrijheid dan veel waard! Hopelijk vallen de volgende coronagolven mee en hoeven we niet weer allemaal opnieuw kluizenaar te worden!

    Nog een opmerking: wat heb je een schitterende openingspagina, ik vind die klaprozen geweldig!

    • Lonneke
      30 mei 2020

      Ha dankjewel! Die foto hangt hier bij mij thuis aan de muur. Ik maakte hem een jaar geleden, toen ik een weekje aan het wandelen was aan de andere kant van het Cantabrisch gebergte. Ik vond die klaprozenvelden die ik onderweg tegenkwam geweldig en wilde ze hier meteen ook in de tuin. Maar klaprozen doen het goed op zandgrond en ik heb hier zware klei. Ik moet het dus met de foto’s doen. 🙂

  3. Alice Lodder
    30 mei 2020

    Geweldig lieverd dat je weer mag en kan genieten!
    Wij hopen over een maand ook van jouw Spanje te komen genieten. Maar in Nederland ben ik zo ook heel tevreden hoor! mama

    • Lonneke
      30 mei 2020

      Zou superleuk zijn als jullie weer hierheen kunnen komen! Vingers gekruist…

  4. Rita
    31 mei 2020

    Wat heerlijk dat je er weer op uit kunt. Geniet er met volle teugen van. Hoop dat het zo kan blijven en we niet weer ‘opgesloten” hoeven worden. Mis wel de knuffels van iedereen als je elkaar ontmoet. Maar laten we allemaal onze zegeningen tellen en ervan genieten.

  5. Bouk
    31 mei 2020

    Oh wat klinkt dat heerlijk Lonneke! Zo bijzonder, iets wat je maanden niet hebt mogen doen, wat nu weer “mag” en daar zo van genieten….Heerlijk!! Proost!

  6. Marije
    31 mei 2020

    Heerlijk! In die zin zorgt zo’n virus er wel weer voor dat je veel dingen weer meer waardeert 🙂 Naast dat ik zin heb weer eens uit eten te gaan, te poolen of wat verder weg de natuur in te gaan, wil ik toch ook nog even voorzichtig zijn: activiteiten en afspraken vooral buiten. Gisteren ging ik een aantal uren later dan gewoonlijk naar de markt en op sommige plaatsen was het niet mogelijk om mensen op 1,5 meter te passeren. Ik voelde me niet zo veilig op die plekken en merk dat mensen – vooral buiten- die afstand makkelijker loslaten.

    • Lonneke
      1 juni 2020

      Is ook heel lastig om vol te houden. Hier is op de markt is sowieso een mondkapje verplicht. Aangezien iedereen er dus eentje draagt, zal dat heus wel schelen. En ik ben met zo’n benauwd lapje voor ook weer heel snel van de markt af: inkopen doen en wegwezen.

Comments are closed.

Het weer in Asturias

Boekomslag
Bestel mijn boek

Categorieën

  • Bierbrouwen
  • Blog
  • Digitale nomade
  • Duurzaam leven
  • Emigreren
  • Geld
  • Het Grote Plan
  • Levenskunst
  • Pioniers (serie)
  • Spanje
  • Varia
  • Werk en inkomen

Twitter

LonnekeinSpanje Follow

@ ·
now

Reply on Twitter Retweet on Twitter Like on Twitter Twitter
Load More

Handige Links

  • Over mij
  • Tekstschrijver
  • Contact
  • Privacyverklaring

Social Media

  • Facebook
  • Twitter
  • Linkedin
  • Instagram

De laatste blogs

Laat je mailadres achter en je ontvangt een melding als ik ooit weer ga bloggen

Copyright Lonneke Lodder alle rechten voorbehouden - Privacyverklaring

  • Home
  • Over mij
  • Contact