Fantaseren over een eigen huis
Ik heb voor het eerst hier in Asturias een huis bekeken. Nou ja, huis. Bouwval. Mijn fantasie sloeg meteen op hol. Hoewel ik graag nog even van mijn zwervende bestaan geniet, lonkt het bouwen aan een eigen plek. En het wordt toch wel een stukje echter, als je voor het eerst ergens staat waar je jezelf misschien best wel eventueel ooit ziet wonen.
Mee uit
Ik zit hier zonder auto (en oké, met enige rijangst). Ik kan dus niet gaan en staan waar ik wil. Toen Alfred en Grietje me wel een dagje mee uit wilden nemen en dan ook best langs een te koop staande ruïne wilden rijden, was ik helemaal blij.
Huis op Funda
Ik had op Idealista (het Spaanse Funda) een huis gezien waar ik nieuwsgierig naar was. Gelukkig heb ik niet op een reactie van de eigenaar gewacht en zijn we met zijn zessen (inclusief de 3 kinderen van Grietje) op pad gegaan om het huis op eigen houtje te bekijken. Het is inmiddels 4 dagen geleden dat ik de eigenaar heb aangeschreven en die geeft nog steeds geen sjoege. De omloopsnelheid van huizen op het Spaanse platteland is anders dan die van huizen in Amsterdam.
Aardige boer
Bij de advertentie stond een kaartje met een geel pijltje waar het huis zou staan. We reden er over een mooi slingerweggetje door een vallei naartoe. Maar geen huis op de plek van het gele pijltje. Reken ook niet op een adres dat je even op Google Maps intikt. Bij de advertentie stond wel de naam van een gehucht, op zo’n 1,5 km van dat gele pijltje. En daar was gelukkig een boer die zo aardig was om ons op zijn dooie akkertje naar de toegangsweg van het huis te loodsen. Een weg is een wat groot woord. Het was meer een zompig pad naar beneden, met diepe tractorsporen. De man vertelde dat de eigenaren van het huis in Madrid woonden en dat hun land in de tussentijd aan een koeienboer was uitgeleend.
Fabuleus uitzicht
We gingen met zijn zessen lopend het zompige pad af. En daar stond het huis. Met een fabuleus uitzicht. Het huis zelf is niet om over naar huis te schrijven, maar de plek is werkelijk prachtig. Helemaal beschut en geen buren te bekennen. Mijn fantasie sloeg meteen op hol. Het zijn eigenlijk 2 huizen die aan elkaar vastzitten. Mijn huis en het vakantiehuisje voor mijn gasten.
Jullie huisje
De kant waar je op de foto tegenaan kijkt, wordt jullie huisje. Op de plek met het overwoekerde gras komt jullie terras met dat prachtige uitzicht. Precies aan de andere kant is nog zo’n plat stukje met datzelfde uitzicht. Daar komt mijn tuintje. Verder krijgen jullie op de foto aan de rechterkant een veranda met nog meer uitzicht. En ik krijg een half overdekt dakterras. Ik moet alleen nog even kijken waar ik mijn bierbrouwerijtje doe.
Heerlijk op vakantie
In de hórreo (een traditionele Asturiaanse voedselopslagplaats op palen) komt de sauna. Met jawel, een fabuleus uitzicht. Met 25 minuten zijn jullie op het strand van La Isla of in het mooie kustplaatsje Lastres. De aeropuerto van Asturias ligt op 5 kwartier rijden en voor stadsbezoek ben je in ongeveer 1 uur in Gijón en Oviedo. Ofwel, je kunt hier dus heerlijk op vakantie. Of lekker met een boek en een huisbiertje op het terras van de rust en het uitzicht genieten.
Plek met potentie
Laat ik het zo zeggen: het huis en de plek hebben potentie. De afmetingen zijn heel geschikt en het is best betaalbaar. Al zit het grootste deel van de kosten in het volledig laten renoveren (of misschien wel opnieuw bouwen) van het huis en het aanleggen van een fatsoenlijke toegangsweg. En dit was natuurlijk pas het eerste huis dat ik gezien heb. In hetzelfde gehucht is blijkbaar nog een stuk land te koop voor de helft van de prijs en 2 keer zo groot. Mooi vergelijkingsmateriaal. En ik heb nog een eigenaar aangeschreven van een huis hier in de buurt, dat zonder aanwijzingen nooit te vinden is. Wellicht reageert er nog iemand voor half september.
Te vroeg
Voorlopig is het kijken, kijken, niet kopen. Ik blijf lekker nog een tijdje footloose. Het is te vroeg voor rigoureuze beslissingen en ik wil nog meer van Spanje zien. Asturias staat met stip op 1, maar wie weet wat ik nog ga ontdekken. Bovendien is de financiële puzzel nog niet compleet. Van een vakantiehuisje alleen kan ik waarschijnlijk niet leven. Wat mijn inkomsten als tekstschrijver gaan zijn, moet zich nog bewijzen. En aan het opgeven van mijn fijne appartement in Amsterdam ben ik ook nog niet toe. Alles op zijn tijd.
Maar fantaseren is leuk. Ik laat het jullie weten als ik klussers zoek.
Comments
Een geweldige plek is het zeker Lonneke! Het kreeg mij ook aan het fantaseren, maar voorlopig krijg je mij nog niet uit Nederland weg.. Dus dat vakantiehuisje van jou is straks best een optie. Enne, Alfred kan ook klussen 🙂
Woehoe! Jullie staan bovenaan de lijst 🙂
Spannend en wat leuk om zo te fantaseren. Ben benieuwd waar je uiteindelijk terecht komt!
Misschien vakantiehuis, schrijfopdrachten en schrijfworkshops geven?
Ik zat wel aan schrijfretraites te denken ja 🙂
Ik zie de potentie ook! Maar rustig aan Lonneke, wie weet wat allemaal nog je pad kruist.
Mooi hè? Maar ik ben niet zo’n in-het-diepe-springer, dus dat komt vast goed!
Work-awayer nodig?
Zeker! 🙂
Ik wilde al bijna vragen wanneer we langs kunnen komen, tot dat ik bij je laatste paragraaf aan kwam 😉
Succes met de zoektocht!
Supervet! Ik vertrek 2.0!
Als je slachtoffers nodig hebt om bier te proeven, let us know 😉
Zeer spannend. En neem lekker de tijd voor huizenjacht. Een hele mooi rustige plek is ook wat waard.