De laatste tijd betrap ik mezelf erop: ik ben weer meer geld aan het uitgeven. En dat is geheel niet toevallig begonnen sinds het moment dat er weer meer geld binnenkomt. Ik ben ten prooi gevallen aan leefstijlinflatie.
Met mate dan hè.
Mischien wel het spannendste onderdeel van Project Lonica: de balans tussen de inkomsten en de uitgaven. Verdien ik op termijn genoeg om in Spanje te kunnen blijven? Ik weet zeker dat jullie je dat weleens afvragen. Nu ik hier bijna een jaar woon, is het tijd voor een update.
Ik vroeg het me zomaar af. Los van het onbetaalbare plezier, levert zo’n moestuin nou ook nog wat op qua besparen? Ik heb in de wereld van de FIRE-bloggers een veelheid aan calculators voorbij zien komen, maar nog nooit eentje waarmee je de ROI van een moestuin kunt berekenen.
Ik dacht dat jullie het wel interessant zouden vinden om te lezen welke boodschappen ik voor deze week in huis heb gehaald. Ik pak de ontleding van mijn kassabon meteen grondig aan. Ga er maar even rustig voor zitten, met de rekenmachine paraat.
Hoe duur is het leven in Asturias? En wat scheelt het met de kosten die ik in Amsterdam maakte? De vaste lasten onder de loep. Spoiler: Spanje wint. Maar niet met alles.
FIRE (financially independent, retire early) was tot een jaar of vijf geleden nog een hobby van een klein clubje wereldvreemde Excel-types. Inmiddels verschijnen er bijna wekelijks artikelen in de media. En daarmee rijzen ook de misverstanden. Niet zo vreemd, want de FIRE-beweging gaat door het leven met een slecht gekozen naam.
Zeven misverstanden en een poging om ze uit de weg te ruimen.
Hier volgt een post over boodschappen. Het meest uitgemolken onderwerp onder de bespaarblogs. Ter verantwoording: jullie hebben natuurlijk nog nooit een vergelijking gelezen tussen Nederlands en Spaans boodschappen doen.
Ik doe in deze blog uit de doeken waarom ik hier zoveel goedkoper uit ben. En nee, dat komt nauwelijks door lagere prijzen.
Nieuwe before and after foto’s!
De foeilelijke keukendeurtjes zijn vervangen. En ik heb een materialistische kant aan mezelf ontdekt: de inrichting van mijn huis. Op dat vlak ben ik best een beetje een big spender. En man, wat word ik daar gelukkig van!
Van hip Amsterdam naar het Asturiaanse platteland. Van tweekamerappartementen voor vier ton, naar bouwvallen met een lap grond voor 30.000 euro. Van twee keer modaal naar duizend euro netto per maand. Als je geluk hebt.
Ik moest aan die contrasten denken toen medeblogger Mariimma schreef over de rijke witte bubbel waar veel mensen in Nederland in verkeren. Ik ben van het ene uiterste in het andere uiterste gegaan.
De eerste volle maand van mijn nieuwe leven zit erop. Het zou een test worden: kan ik leven van 750 euro per maand? Het antwoord voor augustus is nee. Nou ja, het is een beetje arbitrair. Want je kunt qua geld en budgetten natuurlijk alles naar je toe rekenen.