Gewetensnood

Praktiseer wat je preekt. Het hebben van allerlei ideeën over duurzaam leven en een betere wereld is makkelijk. Ernaar handelen is een stuk moeilijker. Hier volgt een biecht en een boetedoening.

Ik weet best hoe ik vind dat het hoort. Zuinig met schaarse dingen, zoals water. Zuinig met milieubelastende dingen, zoals spullen. En zuinig met vliegen.

Milieubelasting top-10

Wist je trouwens dat de spullen die wij gebruiken (gewoon de dingen die je in huis hebt staan) de hoogste milieubelasting hebben? Babette Porcelijn maakte een top-10 op basis van de gemiddelde Nederlandse levensstijl en schreef hier het boek De Verborgen Impact over. Heb je een wasmachine die niet zo energiezuinig is? Gewoon blijven gebruiken tot hij op is. De productie van een nieuwe wasmachine heeft een veel grotere impact.

De kraan niet laten lopen en de lichten uit doen? Ga er vooral mee door, maar het zijn pinda’s vergeleken bij de kleding die je koopt.

Wij denken bij milieubewust leven al snel aan dingen als de kraan niet laten lopen bij het tandenpoetsen en de lichten uit doen in ruimtes waar je niet bent. Ga daar vooral mee door. Maar het zijn pinda’s vergeleken bij die nieuwe laptop, je meubels en de kleding die je koopt. Verslijt alles, koop het tweedehands of geef het door. De impact van spullen is veel groter dan autorijden, vliegen of zelfs het eten van vlees (nummer 2 in de top-10).

Behalve als je de hele wereld rondvliegt natuurlijk.

Binnenlandse vluchten

Dit was een enorme omweg om te vertellen dat ik de laatste tijd teveel vliegtickets heb gekocht. Niet om de wereld rond te vliegen, het erge is dat het grotendeels binnenlandse vluchten zijn. Over afstanden waarvan ik altijd roep dat je die prima over land kunt afleggen. Maar ja, een mening hebben over hoe het hoort is makkelijker dan ernaar handelen.

Van Amsterdam naar Spanje met de trein

Ik probeer met mate te vliegen. Van Amsterdam naar Berlijn, Londen of Parijs, dat kan prima met de trein. Ik begon mijn Spanje-avontuur superbraaf. Er bleek een fantastische treinverbinding te zijn van Amsterdam naar de Spaanse grens, met slechts 1 overstap in Parijs. Vanaf de Spaanse grens liep ik naar Asturias.

Ik deed met de bus en de trein van Asturias naar Galicië 8,5 uur over 350 kilometer.

Van het Ezelparadijs in Asturias naar Casa da Cabaza in Galicië reisde ik met de bus en de trein. Ik moet zeggen dat dat al een aardige beproeving was. Met de auto is de afstand van Arriondas naar Monforte de Lemos een kleine 350 kilometer. Met de bus en de trein deed ik er de hele dag over. Om 9.30 uur stapte ik in Arriondas op de bus en om 18.00 uur stapte ik in Monforte uit de trein. Maar soit.

Low-cost naar Valencia

Daarna ging het mis. Ik reisde eerst nog per bus via Lugo naar Santiago de Compostela, maar vanaf daar vloog ik naar Valencia. Over land is dat ongeveer 1000 kilometer. Het had me een dag reizen gekost. En een hoop geld. Ik ging voor de bijl en kocht voor 35 euro een vliegticket bij Ryanair. Niet lang daarna gooide Ryanair er bij bosjes vluchten uit en heb ik nog wel even in de rats gezeten. Karma is een trut.

Twee opties

Ik heb een tijd koortsachtig naar nieuwe Workaway-projecten gezocht. Boekte uiteindelijk 2 weken Spaanse les in Valencia omdat er werkelijk geen host was die me wilde hebben. En Valencia, daar was ik toch al.

De andere optie was bij een mevrouw die ongeveer net zo leeft als ik wil gaan leven. Met een moestuin en dieren, zelfvoorzienend en duurzaam.

Vanaf 11 november had ik (na het aanschrijven van ontzettend veel hosts) uiteindelijk 2 opties. De ene was bij een mevrouw die paarden hield ergens in de buurt van Alicante. Geen zielige, afgedankte exemplaren, maar een stalhouderij en ze gaf paardrijles. Het leek me best leuk, maar de ambitie om paard te leren rijden heb ik niet en om paarden te houden evenmin.

De andere optie was bij een mevrouw op Mallorca, die ongeveer net zo leeft als ik later wil gaan leven. Iemand die hulp nodig heeft bij het werken in de moestuin en het zorgen voor de dieren, die vegetarisch kookt en zo zelfvoorzienend en duurzaam mogelijk leeft. Ze kon me 2 weken ontvangen. (Dat dit allemaal een beetje anders bleek te zijn, dat wist ik toen nog niet.)

Naar een eiland

In al mijn naïviteit dacht ik dat er wel een boot van Valencia naar Mallorca zou gaan. Niet dus. Ik zou dan eerst over land naar Barcelona moeten reizen en dan een veerboot pakken. Kostte me geloof ik anderhalve dag. Vliegen? Voor 35 euro ben ik in 1 uur over. En ja, als je naar een eiland vliegt, moet je er ook weer af. Mijn besluit om niet naar de paardenmevrouw te gaan kost me dus 2 vluchten in 2 weken tijd. Daar moest ik wel even van slikken.

5 vluchten in 8 weken

Nou ja, en dan vlieg ik 2 weken later weer van Malaga naar Amsterdam en ruim 1 week later weer van Amsterdam naar Barcelona. Dat zijn 5 vluchten in 8 weken tijd. Dan had ik qua milieubelasting waarschijnlijk toch beter een bankstel kunnen kopen. Ik blijf 3 weken in Catalonië en daarna wil ik terug naar Asturias. Een vlucht van anderhalf uur. Kosten: een paar tientjes.

Gewetensnood

Mijn geweten speelde op. Wat ben ik nou voor een prutswereldverbeteraar? Hups, deze keer ga ik gewoon over land. Had ik maar niet de keus moeten maken om van hot naar her door Spanje te willen crossen. Op de website van Renfe (de Spaanse NS) vond ik een treinticket van Barcelona naar Gijón. In 10 uur en 50 minuten, zonder overstap. Om 12.10 uur in Barcelona op de trein en om 23.00 uur in Gijón er weer af. Madre mía.

Na 5 vluchten is het tijd voor boetedoening. En dus zit ik op 8 januari 10 uur en 50 minuten in een trein. De wereld te verbeteren.