Groeten uit Asturias!

Ik ben er weer even, in de streek waar ik waarschijnlijk ga wonen. Het is hier zo mooi! Kijk ons huisje nou, aan het einde van de wereld. Er is hier helemaal niemand!

Ik ben hier met mijn moeder. ‘Ik wil nou weleens weten waar je wilt wonen,’ zei ze. Terwijl ze helemaal niet wil dat ik uit Nederland vertrek.

Alles is bijzonder

We doen niks bijzonders, maar eigenlijk is dus alles bijzonder. Na twee dagen Bilbao zijn we met een Fiat 500 naar Asturias gereden. Mijn moeders eerste auto was een Fiat 500. Mijn vader reed hem in de prak (mijn ouders zijn al 45 jaar gelukkig getrouwd, mijn moeder heeft het hem vergeven).

Zon en zee

En nu zitten we dus met zijn tweetjes in een huisje pal aan zee. Gisteren zijn we met een treintje door de bergen naar het kustplaatsje Ribadesella gekacheld. Dat is in de zomer erg toeristisch, maar nu is het seizoen voorbij. Al zou je dat niet zeggen. We genieten hier al vanaf Bilbao van zonnig en nog best warm weer.

Asturiaanse cider

Vandaag hebben we stukje langs de ruige Asturische kust gewandeld, over de Camino del Norte, waar je de zee tegen de rotsen hoort slaan. En straks gaan we naar een sidrería in Villaviciosa voor echte Asturiaanse cider die vanaf een meter hoogte zonder te kijken voor ons zal worden ingeschonken.

Naar huis

Morgen ga ik oude bekenden gedag zeggen in het ezelparadijs, dat is altijd een feestje. En dan trekken we in een omgebouwde hórreo (een oude voedselopslag op palen), ergens in de bergen. We rijden de Picos de Europa in en misschien ook nog naar Oviedo. En dan gaan we weer naar huis. Nu kan ik dat nog zeggen. Dat als ik van Spanje naar Nederland ga, dat ik dan naar huis ga.