Herfst in het hoofd
Niks mooie plaatjes, herfst is verval. Dode bladeren, rottend op de koude grond. Vandaag was er 8 uur en 36 minuten grijze lucht. Verder zwart. En opeens denk je: verhip, ik heb al een week de zon niet meer gezien.
Laat ik het zo zeggen, het nuanceren en relativeren wil nog niet zo lukken.
November blues
Hello november blues. Elk jaar wordt het een beetje erger. November en december, daar moet ik me doorheen worstelen. In het donker opstaan, op de fiets onder een asgrijs wolkendek naar kantoor, de hele dag binnen zitten en dan in het donker naar huis.
Nu moet ik niet overdrijven. Op een gemiddelde werkdag mag ik toch zeker vier keer een drukke autoweg oversteken, van het ene kantoorgebouw naar het andere kantoorgebouw.
Schrijfcocon
Er zijn nog een paar dingen die niet helpen. Het Trump-effect ettert door in mijn herfsthoofd. Ik ben echt bang dat we in donkere tijden terecht zijn gekomen. En toen ging ook Leonard Cohen nog dood. Verder was ik een week lang verkouden en zit ik al een tijdje zeven dagen per week binnen. Als ik niet op een kantoor zit, dan ben ik thuis aan het werk. Het is echt een mooie schrijfklus waar ik mee bezig ben, maar het betekent deze periode ook dat ik elk weekend doorwerk.
Doorploegen
Het komt misschien ook omdat er even niets spannends in het vooruitzicht is. Mijn ontslag is geregeld, maar de komende acht maanden ben ik nog gewoon aan het werk. Het verder ontwikkelen van Lonica Tekst ligt tot eind december stil, omdat al mijn tijd gaat zitten in het succesvol afronden van mijn tekstopdracht (een enorm luxe probleem, I know). En er staan ook geen reisjes naar Asturias meer in de planning. Het is nu gewoon even doorploegen. Werken, schrijven, zuinig leven. Repeat.
Daglicht happen
Maar het moet wel een klein beetje anders. Ik wilde zo graag buiten leven, maar ik zie nu nauwelijks nog daglicht. Ik ben inmiddels begonnen met ommetjes in het park hier vlakbij op de dagen dat ik thuiswerk. Daglicht happen. En ik hou vanaf nu mijn weekenden wat minder rigide vrij. Zeven dagen per week binnen zitten is gewoon niet gezond. Zodra ik mijn kans schoon zie, spring ik in de trein voor een lange wandeling op de hei of in de duinen!
Op de kortste dag is het in Nederland 7 uur en 41 minuten licht. In Asturias 8 uur en 58 minuten. Dat scheelt.
You may also like
Beschermd: Een update over van alles
Het water staat aan de lippen
Comments
Ik loop iedere werkdag tussen de middag een rondje van ruim een kwartiertje. Dit al meer dan 25 jaar. De omgeving is niet echt inspirerend, veel kantoren en loodsen in het havengebied in Rotterdam. Vroeger in park waar de euromast staat. Ik loop altijd alleen. Veel collega’s blijven aan hun scherm geplakt zitten. Alleen bij regen en gladheid blijf ik binnen. Grappig dat je al uitgezocht hebt dat het in Spanje zo’n 5 kwartier langer licht is op de korste dag.
Vervelend he, dat grauwe. Het kan hier ook zo donker zijn rond deze tijd. Als er straks sneeuw ligt, is het een stuk aangenamer. Naar buiten in weer en wind scheelt een stuk vind ik, maar daar is gewoon niet altijd gelegenheid voor. Maar straks ga je het nog druk genoeg krijgen!
@Gerlinde, poeh, waar jij woont zou ik het helemaal zwaar hebben in het donkere seizoen 😉
En ja, ik besef ook dat dit de laatste ‘kantoorherfst’ voor mij is 🙂 Raar idee…
@Hans, wat goed dat je dat zo consequent doet! Ik neem het me vaak genoeg voor…
Ik snap het Lonneke, ik ken dit in februari, maart.Ben het dan zo zat en verlang naar de zomer. Nu heeft het nog wat gezelligs om bij de kachel te zitten en te lezen of iets te doen, maar het duurt hier in Nederland te lang. Nog even doorzetten met hard werken en buffelen, in de toekomst moet het beter worden. in ieder geval elke dag even naar buiten is wel heel nodig, Toch maar even tijd voor inplannen overdag.
Warme groet!!
Veel naar buiten, dat zou ik ook zeggen! Het is altijd lastig, als je je zo voelt om er uit te komen. Hopelijk helpt het, wat extra licht de komende dagen.
7 dagen per week binnen, daar is een mens niet op gebouwd. Nog een maand en dan gaan de dagen weer lengen. Helpt dat vooruitzicht?
Bijna! Over een maand zitten we bijna op de kortste dag van het jaar. Als het weer januari is, wordt mijn gemoed vanzelf beter.
Ik kijk nu al uit naar de komende zomer.
Herfstige groet,