Het beste van twee werelden

Je moet kiezen in het leven en je kunt niet overal tegelijk zijn. En toch voelde het deze dagen even alsof ik het beste van twee werelden heb. Bijna dan.

Sinterklaas

Oké, nu weer even serieus. Vorige week was ik dus in Nederland. Gewoon op bezoek, want ik wil nog lang niet weg uit Asturias. Ik heb eerst twee nachten bij mijn ouders geslapen en daarna vijf nachten in een Amsterdams appartement met een fantastisch uitzicht. Het was één lange polonaise van leuke mensen zien en leuke dingen doen. Op dinsdag na, met dank aan de Belastingdienst.

Het begon met het vieren van Sinterklaas. Daar moet je een beetje flexibel in zijn als je niet zoveel in Nederland bent. Het is zo ongeveer de enige Hollandse traditie die ik nog in ere hou. En de kadootjes kwamen dit keer echt uit Spanje.

Op de fiets

Daarna ben ik met mijn fiets in de trein naar Amsterdam vertrokken. Het enige wat ik achtergelaten heb in Nederland, want fietsen gaat in de Asturiaanse bergen niet. In ieder geval niet op een fiets met dikke banden zonder versnellingen. Mijn lievelingsfiets.

Fietsen is een van de dingen die ik mis aan Nederland, dus ik had me erop verheugd. Het was bijster grijs weer,  er stond een gure wind en ik had alleen mijn zomerjas bij me. Dat werd doortrappen dus.

Ik heb nog best wat kilometers gemaakt. Niet alleen elke avond naar het café of het restaurant en weer terug, maar ook tien kilometer naar Amstelveen om bier te drinken in een kerk en naar Diemen voor een lunch met collega-blogger Cheesy Finance.

Aanpoten

Verder ben ik ongelooflijk veel gefêteerd, mede omdat ik jarig was in die week. Twee keer op een lunch, twee keer op uit eten, een keer op het biercafé en een keer op de sauna. Allemaal hele gezellige uitstapjes en ik heb met bijna iedereen die ik graag wilde zien bij kunnen praten.

Een vriendin zat in Brussel en een vriend in Mexico. Mensen die naar het buitenland gaan, het zou verboden moeten worden.

Het is voor deze introvert ook altijd weer even aanpoten, zoveel afspraken in een week. Maar toen ik de gesprekken gisteravond met een Kinderyoga op de veranda nog een beetje zat te herkauwen, was ik heel blij dat ik bijna iedereen weer gezien heb.

Spruitjes

Ik zat niet alleen nog wat te kauwen op gesprekken trouwens. Ook op brood met zelfgemaakte hummus. Met dank aan de pot tahin die ik uit Nederland meenam. Samen met allerlei andere dingen die ze hier niet hebben. Drop natuurlijk, maar ook vegetarische stukjes en dito rookworsten, stroopwafelchocola, bier van Oedipus en Kees, sambal, cashewnotenpasta, sumak, chilimelange en (jawel) paprikapoeder.

En een zak spruitjes. Daar had ik al bijna een jaar zin in. Ik heb ook biologisch spruitenzaad uit Nederland, dus hopelijk haal ik ze nog eens van mijn eigen land.

Terug

De laatste dagen voelt het alsof ik het beste van twee werelden combineer. Ik ben weer terug op mijn landgoed en terug bij César, Manu en Isa. Maar ik zit ook nog vol van alle ontmoetingen. En ik eet en drink de komende tijd allemaal hele speciale dingen.

Want jongens, het is ook weer heerlijk om terug te zijn! Tot en met gisteren was het verukkelijk lenteweer. Er komt een kou- en (zeer welkom) regenfrontje aan, dus ik besloot nog maar even te profiteren van het zonnige weer.

Thee aan de kust

Gisteren gewandeld langs de prachtige Asturiaanse kust. Onderweg kwam ik een jongen tegen die van Lissabon naar zijn huis in Duitsland fietst. Hij heeft thee voor me gemaakt op een gasbrandertje. En zo zaten we samen op een bankje aan zee.

Maar ik genoot ook intens van mijn eigen landgoed. In mijn Nederlandweek heb ik precies één keer de zon gezien (op zondagmiddag), dus het was extra fijn om weer gewoon in een hemdje te kunnen tuinspitten. De bloembollen uit Nederland moesten geplant!

Dichterbij het beste van twee werelden komt het niet.