Het groeit zo aan de boom

Mijn eigen eten verbouwen is een belangrijke manier om deels zelfvoorzienend te worden. Al het voedsel dat ik uit de tuin oogst, hoef ik niet meer in de supermarkt te kopen. Duurzaam, vers en besparend. En mega leuk!

En ongetwijfeld heel veel vallen en opstaan voor deze Amsterdammer van driehoog.

Jetzt gehts los!

Mijn eigen moestuin! Wat heb ik daar in mijn Amsterdamse appartement veel over gefantaseerd. Ik klootte wat met die AH moestuintjes en ik heb een keer uit pompoenpitten pompoenen gekweekt, maar toen die serieus gingen groeien, moest ik ze aan een buurvrouw met een volkstuin meegeven. En nu heb ik vrijwel oneindige ruimte om alles te verbouwen wat hier maar wil gedijen.

‘Je moet je tomatenplanten wel dieven hè?’ zei een vriendin laatst. ¿Qué?

Permacultuur

Toen ik vorig jaar oktober een Workaway in Galicië deed, viel ik definitief voor permacultuur. Niet dogmatisch, maar ik laat me graag door permacultuur inspireren. Het heeft een aantal geweldige principes. De belangrijkste: werken mét de natuur, in plaats van tegen de natuur.

Afkijken hoe de natuur het doet.

De traditionele manier van groente verbouwen betekent een eindeloze strijd met onkruid en ongedierte. Het idee van permacultuur is dat je afkijkt hoe de natuur dit doet. En dan snap je bijvoorbeeld dat wij met onze keurige rijen courgettes en slakroppen een enorme snackbar creëren.

Daar komt bij dat insecten voor ons voortbestaan van levensbelang zijn. Hun aantal neemt schrikbarend af. De bijensterfte kan ons allemaal om zeep helpen. Het is een van de doemscenario’s die ik beschreef toen ik een sombere bui had.

Je kunt je tuin zo ontwerpen dat insecten er ook hun plaats vinden. Sowieso: zonder insecten geen moestuin. Ik ben heel blij met alle wormen die in die dikke Asturiaanse klei de hele dag voor me aan het werk zijn.

Observeren, experimenteren, leren

Een ander basisprincipe is het netwerk dat je in je tuin creëert. Elke boom of plant heeft meerdere functies die elkaar versterken en met elkaar verbonden zijn. Zo biedt een appelboom niet alleen appels, maar ook schaduw aan planten die niet in de volle zon moeten staan.

En wat ik helemaal cool vind: permacultuur is observeren, experimenteren en leren. Elke omgeving is anders. Je maakt gebruik van het microklimaat, van zon en schaduw, van berghellingen, de grondsoort, stroompjes en de fauna die je toevallig tot je beschikking hebt (die ezels gaan straks de hele moestuin bemesten). Probeer dingen uit, vergroot als het werkt en pas het aan als het niet werkt.

Ik praat nu dus uit een boekje hè.

Klooien

Je leert het meest van zelf doen en je eigen fouten maken. Ik ben dus gewoon begonnen met klooien. Zomaar wat dingetjes geplant en dan kijken wat er gebeurt.

En ja, er staan nu ook elf slaplantjes in een soort van rij (de twaalfde ging dood). Maar ik heb er inmiddels wel knoflook tussen geplant, want daar schijnen vreetbeestjes van op afstand te blijven. En ergens tegen vieren valt de schaduw van de appelboom over ze heen.

Ik ga zelf ontdekken wat er gebeurt.

Het is een van de dingen die me altijd is bijgebleven nadat ik Siets interviewde: dit leven biedt de vrijheid om te ontdekken. En als het mis gaat, is er niemand die zegt: wat heb je nou weer voor stoms gedaan? En dus heb ik een pompoen opgegeten en de zaadjes geplant. Veel te laat in het jaar, ik weet het, maar het kostte niks en ik ga zelf ontdekken wat er gebeurt.

Lui

Voor de luie voedselverbouwer is het hier trouwens ook genieten. De eerste vijgen van mijn enorme vijgenboom zijn rijp. In september vallen de hazelnoten van de boom en het belooft ergens in oktober een mooie appeloogst te worden. Het enige wat ik nog hoef te doen is plukken en rapen.

Ik probeer een deal te sluiten met de vogels.

Die vijgen, dat is nog best een toestand trouwens. Het is een enorme boom met enorm veel vijgen. Ik probeer een deal te sluiten met de vogels dat zij de vijgen bovenin de boom mogen hebben en ik die onderin. Maar zelfs als ze af en toe aan mijn vijgen zitten, heb ik er veel te veel. En dus ben ik nu aan het uitzoeken hoe je vijgenjam maakt. Ik heb en passant ontdekt dat je ook iets met vijgen en rode wijn kunt.

Ik vind het leuk hier!