Het water staat aan de lippen

Het is weer zover. Nee, geen code zwart, verre van. Maar wel code oranje. Het regent inmiddels drie etmalen vrijwel onafgebroken en vandaag traden de eerste rivieren buiten hun oevers. Ik was net op tijd weg.

DANA in aantocht

We werden er vorige week al uitgebreid voor gewaarschuwd. Er kwam een DANA aan,  een Depresión Aislada en Niveles Altos. Iets met een lagedrukgebied op grote hoogte, in de volksmond ook bekend als gota fría (koude druppel). DANA’s kwamen altijd al voor in Spanje, maar de laatste jaren wel steeds vaker. Ze zorgen voor kou, onstuimig weer en veel neerslag.

Het gras en de was

Meestal valt het weer hier niet zo makkelijk te voorspellen, maar nu waren alle weermensen heel zeker van hun zaak. Vrijdag en zaterdag was het nog heel aangenaam, zonnig herfstweer en zondag zou het weer omslaan. Ik zette me schrap. Er zijn veel dingen die niet meer kunnen als het koud en nat weer is. Zoals het gras maaien en de was drogen. En dus maaide ik vrijdag en zaterdag al het gras, waste alle was en zette een goedgevulde kist met droge aanmaakhoutjes binnen.

Stilstand

Geheel volgens voorspelling sloeg het weer inderdaad zondag rond het middaguur om. Er kwam bewolking opzetten, de temperatuur daalde en het begon te regenen. Het leven wordt hier saai als het dagenlang regent. Alsof alles tot stilstand komt. Al na één dag worden mijn katten lamlendig en beginnen ze elkaar in de haren te vliegen. Aura laat zich zeiknat regenen, komt dan naar binnen en wil na anderhalf uur – als die dikke vacht nét een beetje begint te drogen – weer naar buiten.

Zwembad

Mijn enige uitje (en portie lichaamsbeweging) op dagen van aanhoudende regen is het zwembad. Toen ik vanochtend een kort rondje liep met Aura, heb ik wel even getwijfeld. Het water gutste overal van de berg af. Het leek opeens heel hard te gaan. Maar omdat ik weinig zin had in weer een lange dag binnen met vier chagrijnige beesten, besloot ik toch te gaan.

Onderweg zag ik dat de rivieren in bruine, kolkende massa’s waren veranderd. Ik reed voorzichtig verder naar het zwembad. Op één punt bleek de weg inmiddels overstroomd. Ik waadde er met mijn auto doorheen. Het was nog goed te doen, maar ik vroeg me wel af hoe dat op de terugweg zou zijn.

Het zwembad was een oase. Het water was warm, er waren twee andere zwemmers en terwijl de regen onophoudelijk op het dak kletterde, trok ik mijn baantjes. De hete douche na afloop was weldadig.

Stijgend water

Toen ik terugreed, zag ik meteen dat het water in de rivier snel gestegen was. Het park ernaast stond inmiddels blank. Op hoop van zegen. Er waren niet zoveel auto’s meer op de weg. Gelukkig had vrijwel iedereen zijn snelheid aangepast. Het is een halfuur rijden van het zwembad naar huis. De weg loopt door een vallei en volgt de loop van de rivieren. Het waterniveau naderde overal de hoogte van de weg. Op verschillende plaatsen begon de weg al onder te lopen.

Het kritieke punt

Ik was nu bijna bij het kritieke punt waar de weg op de heenweg al overstroomd was. Ik zag in de verte drie auto’s in een rijtje achter elkaar opgesteld staan en één auto stond langs de kant. Daar aangekomen bleek het water op de weg inmiddels gevaarlijk hoog te staan. Eén voor één waadden de auto’s vóór mij door het water. Behalve die ene auto die langs de kant bleef staan.

Ik besloot ervoor te gaan. Ik zou anders zeker vijftig kilometer moeten omrijden en het was allerminst zeker of dat überhaupt nog kon (nee, zou later blijken). Op gematigde snelheid, maar ook weer niet te langzaam, jaste ik mijn 21 jaar oude auto door de enorme plas op de weg. Dat ging goed. Pfieuw.

Ik reed verder langs ondergelopen weilanden en gevaarlijk hoog staande rivieren en was blij toen ik mijn berg op reed. Omhoog, weg van al dat water. Weer veilig thuis, nam ik een drijfnatte hond uit de tuin mee naar binnen en werd meteen omringd door zeurende katten.

Net op tijd

Ik had net de hond afgedroogd, vuur gemaakt en eten gekookt, toen ik foto’s toegestuurd kreeg van een vriendin die vlakbij het zwembad woont en even poolshoogte was gaan nemen. De brug over de kolkende rivier was afgesloten en de weg naar het zwembad stond inmiddels volledig onder water. Voor wie een beeld wil hebben van hoeveel water, zie dit filmpje. Ik reed anderhalf uur eerder nog over de weg waar je nu die malloot met zijn auto uit het water ziet komen.

Opeens vind ik saaie dagen bij de kachel met natte, lamlendige huisdieren helemaal niet zo erg meer. Ik wens iedereen daar beneden sterkte. Het ziet er niet goed uit. Het lijkt sterk op januari 2019. Veel wegen en spoorlijnen zijn inmiddels afgesloten, scholen gaan dicht en het ziekenhuis is ontruimd. En het enige wat de weersvoorspelling brengt is nog meer regen.