Hoe gaat het nu met mijn boek?

Een veelgehoorde vraag en de hoogste tijd voor een update. Plus de onthulling van de titel en de omslag!

Kartonnen doos

Kennen jullie het verhaal van dat speciale mandje dat je voor je kat kocht? En dat die kat dan steeds in een kartonnen doos ging liggen? Ik had voor mezelf een keurige werkplek ingericht voor mijn schrijfwerk. Kijk maar.

Er was echt over nagedacht. Het kleinste kamertje, zodat ik in de winter maar weinig het elektrische kacheltje zou hoeven te gebruiken. Wel met uitzicht, maar niet zo overweldigend dat het teveel zou afleiden. En een nette bureaustoel voor mijn rug.

De eerste pagina’s zijn inderdaad op mijn keurige werkplek geschreven. Maar ik ontdekte al snel dat het op zonnige dagen op de veranda veel warmer en aangenamer was. En op regenachtige dagen ging ik liever bij de houtkachel in de woonkamer zitten.

Uiteindelijk is het grootste deel van mijn boek vanaf deze plek geschreven. Zeg nou zelf.

Buitenwerk

En wie heeft er een nette bureaustoel nodig als je bij een stijve rug gewoon even een loopje maakt om de asemmer te legen in het bos?

Ik combineer schrijven met buitenwerk. Meestal ga ik ‘s ochtends als het nog fris is eerst aan de slag met hout of in de tuin en zodra de zon de veranda verwarmt klap ik mijn laptop open. Het is nog steeds een droom die uitkomt.

Even thee zetten

Het is niet alleen maar feest hoor. Een boek schrijven is een martelgang. Veel schrijfdagen zien er ongeveer zo uit:

Nog even thee zetten en dan pak ik de laptop erbij. Kop thee, laptop open. Poes op schoot. Of meer: poes in mijn armen. Ik heb nog net een vinger over om een rondje nieuws en social media te scrollen. Thee op. Nieuwe kop thee inschenken. Het is eigenlijk toch wel warm. Laagje uit. Plassen. Wolk voor de zon. Laagje aan. Komt er net een e-mail binnen. Laat ik die meteen even afhandelen.

Soms draal ik tot vier uur ‘s middags en dan ram ik er uit schuldgevoel in een keer 1500 woorden uit.

Redactieslag

Inmiddels ben ik bijna klaar met het schrijven van de ruwe versie. Dan nog herschrijven, de interviews updaten en het laten lezen van sommige passages aan anderen.

Tegen de redactieslag zie ik best op, want dan moet ik mijn eigen werk onder ogen komen. Ik vind bijna alles wat ik heb geschreven na een week mwoah en na een maand slecht. Daar schijnen meer schrijvers last van te hebben.

De komende weken ploeg ik nog even flink door (iets minder thee zetten), zodat jullie in september hopelijk een leesbaar boek in handen hebben. Tegen die tijd plaats ik uiteraard een linkje op mijn blog waarmee je het boek kunt bestellen. Mijn eerstvolgende mijlpaal is 20 mei. Dan moet de eerste versie van het manuscript bij de uitgever liggen. De auteurspagina is al klaar.

Ik heb nu wel lang genoeg gedraald hè? Komt ie: