Klaar voor de start!

Ik weet het, het is niet mijn beste foto. Het was de enige toepasselijke foto die ik kon vinden. Ik ben 11 jaar. Eindelijk hadden we een moderne, elektrische typemachine. Die daarvoor was er nog zo eentje met van die pootjes, die gaatjes in je papier sloeg als je een ‘o’ typte. Het gekke is dat we zelden geneigd zijn om foto’s te maken van dagelijkse dingen. Ik zat altijd te schrijven. En toch kan ik maar één foto terugvinden die dat bewijst.

En nu ben ik officieel tekstschrijver geworden. Het voelt als absolute logica.

Het was een fijn moment, daar bij de Kamer van Koophandel. Lonica Tekst, code 9003 – schrijven en overige scheppende kunst. Hoe mooi klinkt dat? Ik ga scheppen. Het is officieel. Eindelijk, naar buiten! Geen wachtwoord meer op deze website.

Mijn eerste gedachte was om mijn blog van mijn tekstbedrijf te scheiden. Enerzijds is er Lonneke de privépersoon, die graag wil verhuizen naar het Spaanse platteland. Anderzijds is er Lonneke de tekstschrijver, die professioneel wil overkomen naar haar potentiële klanten. Nee, bedacht ik me later, dat past niet. Mijn droom is nou juist dat dit onderscheid er niet meer is. Dat ik gewoon Lonneke ben, en niet iemand anders als ik aan het werk ben. Mijn teksten zijn goed, ook als ik ze straks in korte broek schrijf. Mijn opdrachtgevers mogen weten wie er achter Lonica Tekst schuil gaat. Ze mogen weten dat ik het liefst over een jaar of twee voor ze zou werken vanaf het Spaanse platteland.

Opeens klopt het allemaal weer. Ik ga doen wat ik altijd graag gedaan heb. Mijn werkgever is op de hoogte, mijn inschrijving bij de KvK is geregeld, klaar voor de start!