Knoop doorgehakt: digitale nomade it is!
Ik ben eruit. Ergens eind juli 2017 pak ik mijn rugzak in en vertrek naar Spanje. Nog niet om er definitief te gaan wonen, maar om te gaan leven en werken als digitale nomade. Opeens weet je het gewoon: alles pleit voor dit plan.
Tijd voor een besluit
Eigenlijk zei ik al een tijdje hetzelfde tegen mensen: “Ik denk er sterk over om eerst als digitale nomade in Spanje te gaan leven…” En nu realiseer ik me dat ik dit zó vaak heb gezegd, dat het tijd wordt om er een besluit van te maken. Trouwe blogvolgers zagen het waarschijnlijk al aankomen:
- In de november FAQ schreef ik nog dit: “Er zijn twee varianten. De ene optie is dat ik ergens op het platteland van Asturias een huisje huur en vanuit dat huis rustig op zoek ga naar een geschikt lapje grond met bouwval. De andere optie is dat ik eerst nog een rondje door Spanje doe van ongeveer een halfjaar, om zeker te weten dat Asturias echt de mooiste regio is. (…) Er is altijd een kans dat er tegen die tijd iets is dat me (voorlopig) in Nederland houdt. (…) Het kan zijn dat ik er op dat moment nog onvoldoende vertrouwen in heb dat ik vanuit Spanje genoeg tekstopdrachten verwerf.”
- In december was het al een jaar als digitale nomade geworden: “Hoe gaaf zou het zijn om een vol jaar als digitale nomade te leven? (…) Mocht ik de keus maken om vanaf augustus een jaar te gaan rondreizen (een beslissing is het nog niet), dan is dat dé kans om te ontdekken of het mogelijk is om als locatie onafhankelijke tekstschrijver te werken.”
- In januari had ik één van de dingen bedacht die ik wilde doen als ik als digitale nomade door Spanje zou trekken. Een tijdje pelgrims opvangen in Albergue Lónica: “Het idee om digitale nomade te worden begint steeds meer te beklijven in mijn hoofd. Op donkere, winterse avonden is het heerlijk om de snoepwinkel in te duiken: wat is er allemaal mogelijk als je een jaar lang op een schoenveter door Spanje wilt trekken? Veel, heel veel!”
Digitale nomade dus
Morgen is het 1 maart. Mijn laatste werkdag is ongeveer 1 juli. Nog vier maanden dus, waarin ik nog maar 16 uur per week in loondienst werk. De balans is nu definitief verschoven naar mijn tekstbedrijf. Nog vier maanden bouwen en dan hup, springen! Het wordt dus ook weleens tijd voor een beslissing, want er is nog genoeg uit te zoeken en voor te bereiden. Dit is wat er allemaal voor een digitale nomadenbestaan pleit:
- Ik kan nog veel meer van Spanje zien, om het beter te kunnen vergelijken met Asturias.
- Het is vrijblijvend, met de nadruk op vrij. Ik kan dit ‘gratis’ een tijdje uitproberen, gaan en staan waar ik wil. Zonder dat ik er iets voor opgeef (want die baan had ik toch al opgezegd).
- Ik kan heel veel leren en ontdekken: over moestuineren, klussen en dieren houden, ik kan vloeiend worden in de Spaanse taal en zien hoe andere mensen met vergelijkbare dromen leven.
- Mocht ik om wat voor reden dan ook terug willen, dan heb ik mijn geliefde appartement in Amsterdam nog. Ik verbrand dus nog niet al mijn schepen.
- Ik ga heerlijk eenvoudig leven: uit een rugzak, de hele dag buiten zijn, je vies maken. Dit was precies het leven dat ik tijdens mijn sabbatical in de zomer van 2015 (waar dit allemaal mee begon) zo fijn vond.
- Ik ben nieuwsgierig naar het werken als digitale nomade. Ik kijk er naar uit om overal en nergens mijn laptop open te klappen.
- Het lijkt me ontzettend gaaf om een tijdje helemaal footloose te zijn en steeds weer zelf te kunnen kiezen waar ik heen ga en hoe lang ik daar blijf!
Sowieso deze zomer weg
Op één punt is er de afgelopen tijd echt iets veranderd. Ik zei altijd dat ik eerst in Nederland een goedlopend tekstbedrijf wilde opbouwen voordat ik zou vertrekken. Daar denk ik nu anders over. Ik ga sowieso vanaf de zomer dit digitale nomadenplan uitvoeren. Kom zeg, anders is straks mijn ontslag ingegaan, ben ik zó dicht bij het verwezenlijken van mijn droom en dan gá ik niet…
The proof of the pudding is in the eating. Een tijdje leven als digitale nomade is dé manier om te ontdekken of het me lukt om als tekstschrijver aan het werk te blijven en nieuwe opdrachten te verwerven op afstand.
Het is ook nergens voor nodig om te twijfelen over vertrekken. Ten eerste doe ik het prima als startende tekstschrijver en heb ik er vertrouwen in dat ik ook de komende tijd voldoende opdrachten heb. Bovendien: de tekstopdrachten die ik tot nu toe heb afgerond, bleek ik vrijwel geheel op afstand te kunnen doen. Het contact met de opdrachtgever waar ik de komende tijd voor werk verloopt zelfs geheel via de mail. Ten tweede: the proof of the pudding is in the eating. Een tijdje leven als digitale nomade is dé manier om te ontdekken of het me lukt om als tekstschrijver aan het werk te blijven en nieuwe opdrachten te verwerven op afstand.
Hoe dan?
Eerst verhuur ik mijn Amsterdamse appartement (met katten). Dan vertrek ik waarschijnlijk naar Irún, aan de kust van Spaans Baskenland, op de grens met Frankrijk. Daar begint de Camino del Norte. Vanaf daar is het ruim 800 kilometer lopen naar Santiago de Compostela. Het voelt logisch om dit avontuur te beginnen met een pelgrimstocht. Het is een buitenkansje voor deze verslaafde pelgrim. Zie het als vijf weken vakantie tussen mijn kantoorleven en mijn nieuwe leven in. In die periode neem ik ook vrij als tekstschrijver: mijn laptop stuur ik vooruit naar Santiago.
Meestal werk je dan 5 à 6 uur per dag, 5 à 6 dagen per week. Zo blijft er voor mij genoeg tijd over om mijn laptop open te klappen en als tekstschrijver te werken.
Na Santiago wil ik telkens via organisaties als HelpX, WorkAway of WWOOF een plek zoeken waar ik als vrijwilliger tegen kost en inwoning kan werken. Natuurlijk strijk ik ook graag weer neer bij het ezelparadijs. Meestal werk je dan 5 à 6 uur per dag, 5 à 6 dagen per week. Zo blijft er voor mij genoeg tijd over om mijn laptop open te klappen en als tekstschrijver te werken. Op dezelfde manier hoop ik tenminste één keer hospitalera in een pelgrimsherberg te worden. Ik verwacht dat ik telkens zo’n drie weken tot een maand op één plek blijf zitten. En als ik een grote tekstopdracht heb die snel moet worden afgerond, dan probeer ik het zo te organiseren dat ik een week naar een stad verhuis en zoek ik een flexwerkplek op.
Verder is de kans groot dat ik in de donkerste tijd van het jaar een tijdje op de Canarische Eilanden de zon en het licht ga opzoeken. ¿Por qué no? En ik heb mijn moeder beloofd om met Sinterklaas naar Nederland te komen.
En vervolgens?
Ik verwacht dat ik mijn huis zo’n acht maanden tot een jaar ga verhuren. Als die tijd om is, kom ik terug naar Amsterdam. Het plan is dat ik dan alleen maar terugkom om mijn huis te verkopen en mijn emigratie voor te bereiden. Met het idee dat ik na acht maanden tot een jaar door Spanje zwerven wel zo ongeveer weet wat ik wil en waar ik dat wil. Maar ja, wie zal zeggen hoe het loopt? Misschien strand ik al veel eerder ergens in Spanje waar ik niet meer weg wil. Misschien bevalt het digitale nomadenbestaan zo goed, dat ik er nog een jaar aan vastknoop. Misschien…
You may also like
Beschermd: Een update over van alles
Het water staat aan de lippen
Comments
Wat een prachtig plan! Ik word er helemaal blij van voor je! Een groot avontuur maar toch met een mooie achtervang nog. Geniet van de voorbereiding!
Ha, wat leuk om te lezen! En dankjewel!
Mooie plannen! Veel plezier met de voorpret (en succes met het regel werk)
Dankjewel! Als de lente komt, gaat het met de voorpret waarschijnlijk crescendo 😉
Mooie plannen! Mocht je nog wat inspiratie willen opdoen dan kan ik het blog van Niall Doherty aanbevelen. Een jonge Ierse designer/schrijver die al een aantal jaar als digitale nomade leeft. Hij schrijft – met veel zelfspot – over de voor- en nadelen. Dat laatste lees je helaas maar weinig, terwijl dat nu juist in mijn optiek een eerlijk beeld geeft. Op al die mooie instagramplaatjes zie je niet dat de mensen om hun deadlines te halen verkrampt op een hotelkamer zitten aan een bureau dat daar alleen maar voor de sier staat. (been there ;-))
http://ndoherty.com/
O wat leuk, dank voor de tip! En ja, ik herken wat je schrijft. Het zijn meestal de foto’s van een laptop aan het strand hè? Terwijl je natuurlijk geen moer ziet op zo’n scherm in de zon… Ik ben zeker ook van plan om te schrijven over de tegenvallers! En van een beetje zelfspot ben ik niet vies 😉
Ha ha ha, dat herken ik. Of in een hippe koffietent werken, waar iemand de hele tijd op je scherm zit te loeren. Een tijdje geleden was ik in Londen op uitnodiging in zo’n superhip designhotel – St. Martins Lane – met een prachtig glazen bureau met verlichting in het tafelblad. Ik was helemaal hip and happening, tot het bureau elke keer een lichte schok bleek te geven als je er aan schoof. Uiteindelijk heb ik mijn werk op bed moeten afmaken, stuk minder hip.
kortom, ik zie uit naar je verhalen, de negatieve en de positieve!
Haha, ik verwacht ook allemaal van dat soort taferelen! Ik ga me trouwens ook even in jouw blog verdiepen, die kende ik nog niet.
Leuke plannen en veel voorpret gewenst. Regel alleen je onderhuur goed. Na 6 maanden huren heb je huurbescherming en dat kan last geven. Vrienden van ons, zijn bijna twee jaar bezig geweest om hun huurders eruit te krijgen.
Internet verbindingen (maar ook het versturen van emails) zijn vaak heel beperkt of langzaam. Privé is dat te doen maar zakelijk kan dat heel lastig zijn.
Ha Ilse, dankjewel voor de tip! Ik denk dat ik het verhuren van mijn appartement ga regelen via de diplomatenclausule of de Wet Doorstroming Huurmarkt (een nieuwe wet van 1 juli 2016). Wat internet betreft wil ik me verdiepen in de mogelijkheden van een mobiele hotspot. Een goede internetverbinding is voor mijn werk essentieel. Zoals gezegd, nog veel uitzoekwerk te doen!
Wat een heerlijk plan Lonneke! De voordelen van in je eentje zijn: de ongekende vrijheid! (sprak zij een tikje jaloers)
Klopt, ik heb eigenlijk een morele verplichting om iets met die vrijheid te doen 😉
Maar er zijn ook digitale nomaden met kinderen hoor (die vind ik dus dapper).
Wat een jaloersmakend plan! De vrijheid… Knap dat je de stap zet! Divertirse!
¡Gracias!
Mooi plan. En slim. Je direct vastleggen aan huizen en grootse plannen in een heel nieuw land maakt je kwetsbaar, dit maakt je sterker. Denk ik. De vrijheid hebben is heerlijk.
Dankjewel! Vind het toch altijd wel frappant hoe zo’n plan opeens gewoon klopt.
Je hebt het ideale beroep om op afstand te doen: mooi om te lezen dat je daar ook voor gaat. En daarnaast ook nog opties open laat. Veel succes de komende maanden!
Ja, zou toch gewoon moeten kunnen als tekstschrijver hè? Dankjewel!
Gaaf, ben erg benieuwd hoe het je gaat bevallen. Ook die 5 weken wandelen, hoe cool is dat.. respect voor je. Helaas is mijn beroep iets minder makkelijk op afstand in te regelen, moet daarvoor toch te vaak op kantoor zijn.
Heerlijk dat je de knoop hebt doorgehakt. Het klinkt als een heel fijn en vrij bestaan dat je tegemoet gaat.
Wat een prachtig vooruitzicht! Als digitale nomade kan je natuurlijk in ieder geval een krant interesseren voor jouw reiservaringen.
Ha, wat goed. Ik ben benieuwd hoe het gaat lopen. Alle vertrouwen overigens dat dat goed zal zijn. Mogelijk anders dan je nu denkt, maar ik heb de indruk dat je daar wel mee om kunt gaan. Heel veel geluk, succes en plezier gewenst. Ik lees graag mee.
Fijn dat je nu weet hoe je het wilt aanpakken en dat het goed voelt voor je. Het is op zich een heel proces alleen alle voorbereidingen en “uitzoek dingen” en het regelen van zaken die je moet doen. Denk dat het wel een beetje vreemd is om steeds minder op kantoor te zijn, maar geeft je hopelijk al wel het gevoel naar vrijheid waar je zo naar verlangd.
Super! Enthousiasme drijft alles. Komt helemaal goed. Wij zijn zelf al 5 jaar onderweg als digital nomads en ikzelf geef ook lezingen en presentaties over het digitale nomadenleven (oa op ITB Berlijn, elk jaar in februari). Na Nieuw-Zeeland en Colombia zijn we nu aan t laatste deeltje bezig en willen we terug naar Europa. En mss is Amsterdam wel een optie (we hebben nog nooit in NL gewoond :-)). Heb je al huurders voor je appartement? Ik kan je tips geven over t nomadnbestaan, de voor- en nadelen en vooral waarom zoveel nomaden er al mee gestopt zijn.
Grtjs
Kevin
Ah, wat gaaf! Heel leuk om een keer over jullie ervaringen te horen! Ben ook zeker benieuwd waarom mensen weer stoppen, maar voor mezelf zie ik het als een tijdelijk bestaan. Uiteindelijk wil ik een digitale nomade met een vaste standplaats worden 😉
En nee, nog niet op zoek geweest naar huurders.