Lessen

Goed, en dan heb je besloten dat je het wél durft, dat je pas weet of je het kan als je het probeert en dat je waarschijnlijk spijt gaat krijgen als je het niet probeert. Je gaat het doen dus! Maar dan? Ik haalde een aantal waardevolle lessen uit het boek ‘Waanzinnige Plannen’.

1) Vertel het aan de wereld

Praat over je plan. Deel het met de mensen die belangrijk voor je zijn, maar ook met mensen die misschien wel iets voor je kunnen betekenen. Vanaf het moment dat je over je plan gaat vertellen, kun je er steeds minder omheen. Want mensen gaan er weer naar vragen. En hoe vervelend wordt het als je elke keer moet zeggen dat je eigenlijk nog niet zo bent opgeschoten? Het helpt ook om je gedachten aan te scherpen. Degene aan wie je erover vertelt heeft misschien nog wel een goede tip voor je. Of een handig contact.

Ik heb zelf gemerkt hoe goed dit werkt. Hoe meer ik er met mensen over praatte, hoe meer mijn plan tot leven kwam en vorm kreeg in mijn hoofd. En tot nu toe levert elk gesprek me iets op. Vaak een inzicht, soms een hulpaanbod of een naam en een telefoonnummer. Het was voor mij bovendien een grote verrassing hoe enthousiast mensen reageerden. Ondanks dat ik mijn plan zelf nog steeds behoorlijk wild onmogelijk en bizar vind, is dat niet wat mensen tegen me zeggen. Een paar dagen geleden nog liet een vriendin het kippenvel op haar armen zien, toen ik haar vertelde wat mijn droom was.

2) Neem een coach

Ergens in zijn boek beschrijft Marcel van Driel dat je de instelling van een topsporter moet hebben om je plan werkelijkheid te laten worden. En wat hebben die? Een coach. Het is natuurlijk superfijn als er iemand is waar je ideeën of twijfels tegenaan kunt houden, die je kunt bellen als je vastloopt, die kan relativeren als de berg je te groot wordt en die met je meedenkt.

Op 8 september kwam ik terug in Amsterdam, op 9 september zat ik op een zonnig terras tegenover degene die ik als coach wilde vragen. Ik wilde zo snel mogelijk met mijn plan aan de slag, voordat ik weer aan het werk was en in dagelijkse routine kon vervallen. Gelukkig zei hij ja! En wat het mooie is: inmiddels heb ik zelfs een driekoppige ‘Raad van Toezicht’. De eerste bijeenkomst vond twee weken geleden plaats en ze hebben me aardig door de mangel gehaald!

3) Maak je plan urgent

Deze zou eigenlijk op 1 moeten staan, want ik denk dat dit de belangrijkste les is. Een droom is niet iets waar je ‘s ochtends in wakker wordt. Het is bloed, zweet, tranen en toewijding. Om je plan te laten slagen, moet je het op de eerste plaats zetten. Het moet bij afwegingen die je maakt de hoogste prioriteit hebben. Je moet er echt veel voor doen. En veel voor laten. Volgens Marcel van Driel mislukken veel plannen door een gebrek aan urgentie. Een ‘dat kan altijd nog wel’ houding.

Ik heb één ervaring met iets urgent maken. In 2008 stopte ik met roken. Ik besloot dat, wat er ook gebeurde, ik niet meer ging roken. Al at ik 20 lolly’s op een dag, al kwam de hemel naar beneden, ik had maar één prioriteit en dat was niet roken. Ik richtte tijdelijk mijn leven ernaar in. Ik werd (zeer) actief op een forum met andere stoppers, ik kwam niet meer in de kroeg (dit was een paar maanden voor het rookverbod in de horeca), ik kocht beloningen voor mezelf van het uitgespaarde geld voor sigaretten, ik las boeken over stoppen met roken. Ik zegde zelfs een al geplande vakantie af, omdat ik het risico te groot vond dat ik dan in de verleiding zou komen om te roken. En ja, ik vertelde aan de hele wereld dat ik was gestopt. Die lolly’s bleken niet nodig. Sterker nog, met meer lucht in mijn longen, kreeg ik er lol in om te gaan sporten. En omdat ik me zo gezond voelde, besloot ik er nog een schepje bovenop te doen en ook gezonder te gaan eten. Zo’n vier maanden later was ik een blije ex-roker, 10 kilo lichter en kipfit.

4) Deadlines, routines en planningen werken beter dan wilskracht

Als je net begint met een gaaf idee heb je meestal nog vleugels. De eerste weken ging ik nadat ik uit mijn werk kwam meteen aan de slag. Ik zocht van alles uit op internet, bracht mijn financiën in kaart, luisterde naar Spaanstalige podcasts,… het ging allemaal min of meer vanzelf, gedreven door enthousiasme. Ik ben nu zeven weken thuis en merk dat het moeilijker wordt. Het wordt nu dus tijd dat ik een aantal tips uit het boek Waanzinnige Plannen in de praktijk ga brengen.

Zoals vaste dingen op vaste tijdstippen doen. Zonder je af te vragen of je daar zin in hebt. Vaste momenten prikken dat je met je project bezig bent. Afspraken maken wanneer dingen af moeten zijn, welk doel je wanneer wilt halen. Niet alleen met jezelf, maar juist ook met anderen. Dat is immers veel dwingender. Working on it…