Op verschillende social media zag ik een artikel uit 2009 circuleren dat de toenmalige palliatieve verpleegster Bronnie Ware schreef. Regrets of the Dying, heet het. Ze zat veelvuldig aan het bed van mensen die stervende waren en vroeg hen naar de dingen in het leven waar ze het meeste spijt van hadden. De dingen die mensen noemden, leveren een dankbare to do list voor het leven op.
Over spijt van dingen die je niet gedaan hebt en van de hoge
Bijna een jaar geleden blogde ik over twee goede voornemens voor 2016. Een daarvan was de happiness jar: een pot vol mooie momenten. Het idee was briljant in zijn eenvoud. Schrijf elke dag op een briefje wat het hoogtepunt van die dag was. Ik heb het een jaar lang gedaan. De afgelopen twee avonden heb ik alle briefjes van 2016 uit de pot gehaald en ze herlezen.
Echt, mocht je nog om een goed voornemen voor 2017 verlegen zitten, maak
Ik realiseer me dat ik nog nooit echt een fatsoenlijke blog over financiële onafhankelijkheid heb geschreven. En dat is best gek, want de gedachte achter financiële onafhankelijkheid is een belangrijke inspiratiebron voor Project Lonica.
Cocktails, zwembaden en afgedankte olifanten
Nooit meer hoeven werken voor je geld. Bij financiële onafhankelijkheid denken veel mensen aan loterijwinnaars en miljonairs. Nippend aan een cocktail, dobberend in je eigen zwembad. Wachtend op de nieuwe aankopen van je personal shopper. Benieuwd naar wat de kok
Eigenlijk is het maar een gekke stelling. Werken om te leven zou beter zijn dan leven om te werken. Maar hoe aantrekkelijk is werken om te leven? En waarom zouden ‘werken’ en ‘leven’ zo ver uit elkaar moeten liggen?
Over kantoorbanen, leuke dingen doen in je vrije tijd, jaloersmakende mensen en angsthazerij.
Compenseren
Afgelopen weekend was ik vrijwilliger bij The Amsterdam Beerfair, een nieuw bierfestival in Amsterdam. Prachtige plek, mooie brouwerijen en een goede sfeer. Een van de organisatoren
Laatst wilde iemand elke dag 86.400 euro op mijn rekening storten. Het bleek natuurlijk net even anders te zitten, maar het zette me wel aan het denken.
Iets met mediteren, plannen maken en routine.
Bij dat fijne congres van Tekstnet van laatst werd de openingslezing gegeven door Marcel van Driel, schrijver van het boek Waanzinnige Plannen. En laat dat nou net het boek zijn dat voor mij een grote inspiratiebron is geweest toen ik een jaar geleden met Project
Sorry jongens, deze kan gewoon niet in het Nederlands. Ik bedoel: aanname is de moeder der stommiteiten, het klinkt niet hè? Dit tegeltje stond bij mijn allereerste post, precies negen maanden geleden.
Hij blijft behoorlijk briljant. Als ik terugkijk op de laatste negen maanden, dan is er veel veranderd, juist door allerlei aannames over mezelf overboord te gooien. Ik had er in die eerste post een motto bij bedacht: je weet het pas als je het probeert. Die geldt nog
Ik ben de laatste tijd behoorlijk enthousiast over mijn werk en dat is best ironisch. Mijn werk bestaat uit een Amsterdamse kantoorbaan en deze blog gaat nou juist over hoe ik afscheid wil nemen van een Amsterdams kantoorleven.
En zo gingen mijn gedachten even een zijpad op. Als ik blijf besparen zoals ik nu doe, blijf werken waar ik nu werk en verdienen wat ik nu verdien, wanneer zou ik dan eigenlijk met vroegpensioen kunnen?
Nomade in vaste dienst
Ik ben – naast allerlei andere dingen – ook een pelgrim. Dat word je vanzelf een keer als je pelgrimstochten loopt. Het is wat lastig te omschrijven hoe dat gaat en wat je ervoor moet doen, maar op een dag voel je dat je er eentje bent. Het is een virus en de besmetting is chronisch. Vraag het maar aan andere pelgrims. De weg lonkt. Altijd.
Na de Camino, en nu?
En nu ik al sinds 20 juli 2015
Ik had voor 2016 twee goede voornemens. De ene was ondernemer worden. Daar kan ik al een voorzichtig vinkje bij zetten. Mijn inschrijving bij de Kamer van Koophandel is een feit en mijn eerste opdracht als tekstschrijver ook! De tweede: een pot vol mooie momenten.
Update: hier lees je het resultaat van de 2016 pot, een jaar vol mooie momenten
Happiness jar
Ik geloof dat ik het op Facebook zag. De happiness jar. Het idee is uiterst simpel: schrijf