Liebster award gekregen

Even een tussendoortje. Ik ontving een Liebster Award! Dat is een ‘prijs’ die bloggers aan andere bloggers geven. Je leert nog eens nieuwe blogs kennen op die manier. Ik kreeg drie vragen van medeblogger Mevrouw Money Wenkbrauw. Hierbij de antwoorden. En zoals het hoort, geef ik de Liebster Award ook weer door!

Mevrouw Money Wenkbrauw

Ik was natuurlijk best vereerd om de Liebster Award te krijgen. Mevrouw Money Wenkbrauw schrijft in haar Liebster blogpost dat ze een klik ervaart met Project Lonica. En dat is wederzijds. We kennen en volgen elkaar al een tijdje. Ze was de eerste die ik mocht interviewen voor mijn serie Pioniers. Misschien voelt het ook wel zo omdat we allebei de brui hebben gegeven aan ons ambtenarenbestaan en we ongeveer even oud zijn.

(Ter toelichting voor niet-bloggers: wij bloggers hebben een wereldje samen. We volgen, reageren op en linken naar elkaar. Zoals motorrijders elkaar onderweg schijnen te groeten.)

Liebster Award

Dat ding is oorspronkelijk uitgevonden om nieuwe bloggers een zetje te geven. Maar ja, dat nemen we niet zo nauw. En officieel stel je elkaar maar liefst elf vragen. Mevrouw Money Wenkbrauw vond drie vragen wel genoeg en ik ook. Die ga ik dus hier beantwoorden. En vervolgens bedenk ik zelf ook weer drie vragen voor de bloggers die ik de Liebster Award wil uitreiken. Dit zijn de vragen die ik kreeg:

1. Hoe belangrijk is je blog voor jou?

Goeie vraag. Ik ben er gehecht aan geraakt. Het is mijn beste communicatiemiddel om veel mensen in één keer te bereiken. Zeker nu ik Facebook de wacht heb aangezegd en ik alleen nog actief ben op Twitter en LinkedIn.

Het is mijn virtuele thuis geworden, waar vrienden, familie, bekenden, andere bloggers en ‘geïnspireerden’ me komen opzoeken. En dat is nóg belangrijker geworden sinds ik in juli 2017 naar Spanje vertrok. Het levert me soms ook nieuwe contacten en ontmoetingen op, dat is echt leuk.

Ik heb een missie met mijn blog.

Er is nog een andere reden en dat gaat over die ‘geïnspireerden’. Ik heb een missie met mijn blog. Het heeft mij honderd jaar gekost voordat ik besloot om mijn leven drastisch op de schop te gooien. Ik bleef hangen aan mijn zekerheden, wist niet zo goed wat ik wilde (alleen wat ik eigenlijk niet wilde) en ik dacht dat het slechts een wat suffe, clichématige fantasie was. Die ik tóch nooit zou uitvoeren omdat ik het tóch nooit zou durven.

Ik wil met mijn live verslag van mijn avontuur andere mensen te laten zien dat het wél kan. In de hoop dat zij ook in beweging komen en misschien een beetje sneller dan ik.

2. Wat vind je nu van je eerste blogpost?

Over het algemeen vind ik alles wat ik geschreven heb een jaar later al stom. Dat is het lot van mensen die schrijven. En die eerste blog is reeds tweeënhalf jaar oud. Maar als ik een beetje mild voor mezelf ben, dan valt hij eigenlijk best mee.

Over het algemeen vind ik alles wat ik geschreven heb een jaar later al stom. Dat is het lot van mensen die schrijven.

Qua layout had ik er nog niet zo’n kaas van gegeten, maar dat zij me vergeven. De titel is goed en wat er staat, klopt nog steeds. Het gaat precies over wat ik hierboven beschrijf. Het is het startpunt van: en nu ga ik toch écht mijn leven op zijn kop zetten en doen wat ik het liefste doe.

Om mijn blogs te kunnen lezen moest je inloggen met een vrij ingewikkeld wachtwoord, dus er kwam haast geen hond.

Ik denk niet dat ik toen had durven dromen dat ik het ook echt ging doen en dat ik tweeënhalf jaar later nog steeds zou bloggen hierover.

De grap was ook dat ik in die begintijd alleen maar blogde voor een select gezelschap van vrienden en familie. Voor mijn moeder, voor een goede vriend die op dat moment op Aruba woonde, voor mezelf om mijn gedachten te ordenen. Om mijn blogs te kunnen lezen moest je inloggen met een vrij ingewikkeld wachtwoord (no vives tu sueño), dus er kwam haast geen hond.

3. Als je zou moeten kiezen, door welk medium zou je graag geïnterviewd willen worden?

Poeh zeg… mijn eerste reactie was: door niemand. Ik ben een introvert en hou niet van in de belangstelling staan. Eigenlijk ben ik hier op mijn blog persoonlijker dan in het café. Ik denk dat er best wat mensen zijn die me al lang kenden, maar me door mijn blog nog een stuk beter hebben leren kennen.

Typisch kenmerk van introverten. Wij zijn schrijvers. We willen even rustig nadenken over hoe we dingen formuleren en dat doen we vooral lekker alleen.

Laat ik dan een hele gave variant op een interview noemen. Een openbare briefwisseling.

Maar goed, ‘door niemand’ is ook zo’n flauw antwoord en ik heb een missie die de wereld in moet. Laat ik dan een hele gave variant op een interview noemen. Een openbare briefwisseling. Over levenskunst en gelukkig worden.

Die zou ik willen hebben met Roos Schlikker van het Parool. Omdat zij zo prachtig en intiem grote en kleine dingen des levens kan beschrijven. Ik vermoed dat ze ook een introvert is. En zo hou ik nog even een link met Amsterdam. Ik heb 24 jaar in die stad gewoond.

De nominaties…

Hoewel ik heel veel leuke vrouwelijke bloggers ken, gaat mijn Liebster Award naar mannen. Want volgens mij wordt ie met name door vrouwen aan vrouwen uitgereikt. En wat ik heel leuk vind aan mannenblogs is dat de frequentie over het algemeen veel lager ligt, maar als ze iets schrijven, dan hebben ze ook wat te melden.

Ik ga hem aan mannen geven die waarschijnlijk denken: shit, een kettingbrief.

Ik ga hem aan mannen geven die waarschijnlijk denken: shit, een kettingbrief. Mannen, dat dacht ik ook een moment. En toen dacht ik: niet zo flauw zijn, gewoon meedoen. En toen ik ging schrijven, bleek ik er aardig wat lol in te hebben. Dat kwam natuurlijk ook door de goede vragen van Mevrouw Money Wenkbrauw.

Tadaa, de Liebster Award gaat naar:

1. Cheesy Finance. Een FIRE-blogger. Hij blogt in het Engels, maar is gewoon hartstikke Nederlands. We volgen elkaar al een tijd en hebben elkaar ook in het echt ontmoet. Ik hou van zijn prettige logica. Tegelijkertijd schrijft hij ook over zijn persoonlijke zoektocht en nieuwe inzichten. Verder is Mr CF heel sociaal en reageert op alles en iedereen. En we hebben allebei iets met bier. Alleen houdt hij van vies Belgisch bier.
2. Geld is Tijd. Eén van de allereerste blogs die ik las. Ik vond Rentenier een autoriteit. Schrijft doorwrochte en informatieve blogs, met handige rekentools en zo. En hoewel ik hem nog nooit heb ontmoet, kan het bijna niet anders dan dat hij hartstikke sympathiek is.

Sorry jongens, jullie zijn de pineut. Officieel moet ik geloof ik minstens 5 awards uitreiken, maar dat wordt het wel heel kettingbrieverig en het moet ook een beetje exclusief blijven. Ik had overigens zeker ook Opa Geldnerd een Liebster Award gegeven, als die er niet al eentje van Mevrouw Money Wenkbrauw had gehad.

En dit zijn de vragen die ik voor jullie heb:

1. Heb je een doel of missie met je blog, anders dan prettig tijdverdrijf?
2. Welke onverwachte dingen heeft je blog je opgeleverd?
3. Wie zou je het liefst tot je trouwe volgers rekenen?

Ik ben benieuwd!