Lonneke Lodder Lonneke Lodder
  • Home
  • Tekstschrijver
  • Blog
  • Boek
  • Over mij
  • In de media
  • Het team
    • Manu
    • Isa
    • César
    • Aura
  • Contact
  • Home
  • Tekstschrijver
  • Blog
  • Boek
  • Over mij
  • In de media
  • Het team
    • Manu
    • Isa
    • César
    • Aura
  • Contact
  • Home
  • Blog
  • Misschien wel de beste tip voor 2020: maak een pelgrimstocht

Blog

04 jan

Misschien wel de beste tip voor 2020: maak een pelgrimstocht

  • 14 comments

Sta je in je leven al een tijdje op een kruispunt? Overweeg een pelgrimstocht of Camino in 2020. Het heeft mijn leven voorgoed veranderd. Zonder pelgrimeren woonde ik nu niet op het platteland van Noord-Spanje.

Wandelen heelt

Een nieuw jaar, een nieuw decennium zelfs. Het jaar 2020 is al begonnen, maar voor dit voornemen is het zeker nog niet te laat: maak dit jaar een pelgrimstocht! Het is misschien wel de beste tip die ik mensen kan geven. Zeker als je weleens twijfelt of je in het leven nog op de goede weg zit.

Wandelen heelt. Er is bijna niks waar wandelen niet goed voor is. Het is gezond, het helpt je te ontspannen en het helpt je om beter na te denken. Het is bewezen dat alleen al het kijken naar een boom een positief effect op mensen heeft. Laat staan als je ertussen gaat lopen.

Pelgrimeren

Maar waarom dan pelgrimeren en niet gewoon wandelen? Vroeger had een pelgrimstocht een religieus doel en voor sommige mensen is dat nog steeds zo. Maar tegenwoordig lopen steeds meer mensen een Camino omdat ze met een vraagstuk zitten, of omdat ze iets ingrijpends hebben meegemaakt. Het verlies van een dierbare bijvoorbeeld.

Het idee van pelgrimeren is dat je een aantal weken (of nog veel langer) met jezelf op pad bent. Het liefst vertrek je alleen, met een zo licht mogelijke rugzak (fysiek dan, wat je geestelijk meedraagt verschilt per persoon). Het doel is niet aankomen op je bestemming. Der Weg ist das Ziel. Het doel is de weg zelf. Alle dagelijkse routine – je werk, je comfort, je eigen omgeving – laat je thuis.

En dan gebeuren er dus dingen.

Verslaafd

Ik ontdekte pelgrimeren in 2011. Ik was een halfjaar eerder begonnen aan het Pelgrimspad, van Amsterdam naar Den Bosch. Gewoon dagetappes, met het vage idee om op deze manier helemaal door te lopen naar Santiago de Compostella. Ooit. Misschien. Wie weet. Toen ik Den Bosch naderde, werden de reistijden steeds langer en moest ik bedenken wat ik daarna ging doen.

Het werd de Via Monastica, die van Den Bosch naar Rocroi in Noord-Frankrijk loopt. De eerste keer liep ik zes dagen. Ik sliep onderweg onder meer in de pelgrimshoeve Kafarnaüm in Vessem en in de Norbertijnenabdijen van Postel en Tongerlo. Ik vond het geweldig. Na die zes dagen besloot ik dat ik uiteindelijk helemaal door wilde lopen naar Santiago.

Ik raakte al snel verslaafd aan pelgrimstochten, of Camino’s, zoals ze die routes hier in Spanje noemen. Sinds 2010 liep ik het Pelgrimspad (Amsterdam – Den Bosch), de Via Monastica (Den Bosch – Rocroi) de Via Lemovicensis (Rocroi – Vézelay), een route door de Morvan tussen Vézelay en Le Puy en Velay (geen officiële pelgrimsroute), de Via Podiensis (Le Puy en Velay – St Jean Pied de Port), de Camino Francés (St Jean Pied de Port – Santiago de Compostella), de Via de la Plata (Sevilla – Astorga) en de Camino del Norte (Irún – Villaviciosa).

En het kriebelt alweer.

De lol van een Camino

Het is moeilijk om uit te leggen wat pelgrimeren zo bijzonder maakt. In mijn boek schreef ik er dit over:

Pelgrim zijn gaat in je bloed zitten. (…) Dat is lastig uit te leggen aan mensen die het nog nooit gedaan hebben. Objectief gezien is pelgrimeren nogal een beproeving. Je staat ’s ochtends heel vroeg op, soms als het nog donker is. (…) Je propt je niet meer zo schone spullen in je rugzak en je gaat lopen. Ook als het buiten donker of koud is. Of het regent. Dat doe je urenlang, totdat je lijf op allerlei vreemde plekken zeer doet.

Ergens in de middag kom je aan in een of ander gat en dan ga je in de rij staan voor de pelgrimsherberg. Als je pech hebt (of er jonger uitziet dan vijftig) krijg je een bovenbed toegewezen. Dat stapelbed is vaak een wat krakend oud geval, waar duizenden pelgrims voor jou al in geslapen hebben. Op een gemiddelde slaapzaal passen zo’n twintig tot vijftig pelgrims. Mannen en vrouwen door elkaar, dus je hebt er gegarandeerd een paar stevige ronkers bij.

Nadat je in de rij hebt gestaan voor de douche en het wassen van je kloffie van die dag, begint het vervelen. Het is drie uur ’s middags en de siësta is bezig. Het dorp is in diepe slaap en zelfs het plaatselijke café is dicht. Na uren van lummelen mag je om negen uur naar bed. De volgende dag herhaal je dit. En de dag erna ook. Net zolang totdat je in Santiago de Compostella bent.

Pelgrimeren is dus fantastisch. En heel geschikt voor mensen die niet meer zo goed weten wat ze met hun leven aan moeten. De Camino zit vol met dat soort mensen. En het is heerlijk om onder het lopen en in de herberg tegen volslagen vreemden je hart op je tong te leggen. Zij doen dat ook bij jou. Het schept een kameraadschap van honderden kilometers.

Caminomagie

Ik kan het nog steeds niet beter uitleggen. Het is echt niet zo dat je onderweg de hele tijd over de zin van het leven loopt na te denken. Het is meestal veel banaler: bij die boom moet ik vast naar links en ik hoop dat er in het volgende dorp een bakker is. En toch gebeurt er altijd wat met je.

Het is het tijdelijk terugbrengen van je leven tot de essentie: lopen, eten, slapen. Je zorgen gaan over of je op tijd water vindt en of er aan het eind van de dag een bed voor je is. Je loopt wekenlang in dezelfde kleren en op de Camino is iedereen gelijk. Of je thuis nou automonteur of bankdirecteur bent.

Er zijn wel wat fysieke verklaringen. Stofjes die je lichaam aanmaakt door elke dag te lopen, elke dag buiten te zijn, geen mentale stress te ervaren en fantastisch te slapen. Maar er is ook zoiets als Caminomagie.

Heilig jaar

En 2020 is een goed jaar om zo’n tocht te lopen. Allereerst omdat dat dit jaar is. Maar ook omdat 2021 een heilig jaar is. Elk jaar waarin de naamdag van Sint Jacob (Santiago, 25 juli) op een zondag valt, is een heilig jaar. In die jaren is het altijd (nog) veel drukker op de Camino, omdat dit blijkbaar extra karmapunten geeft. Het laatste heilige jaar was 2010, dus dat is alweer even geleden. De verwachting is dat pelgrims in 2021 massaler dan ooit op pad gaan. Beter dit jaar lopen dus.

Mocht je overigens een ‘eenzame route’ willen lopen, zoals de Via Monastica of de Via Lemovicensis, dan maakt zo’n heilig jaar waarschijnlijk niet zoveel uit.

Meer tips!

Denk je er weleens over na om in je leven een andere weg in te slaan? Een pelgrimstocht lopen is een geweldige start! Ik schrijf binnenkort een vervolg met tips voor aspirant-pelgrims (ja echt, ik ga een blogpost vol met tips schrijven).

 

 

Tags:durf te springenpelgrimeren
Lonneke

You may also like

Het einde

  • 23 september 2022
  • by Lonneke
  • in Blog
Dat was het dan, jongens. Ik stop definitief met bloggen. Het was hier natuurlijk al zeven maanden stil, dus...
Beschermd: Een update over van alles
25 februari 2022
Het water staat aan de lippen
24 november 2021
Rare jongens, die Hollanders
19 september 2021

    Comments

  1. Ingrid
    5 januari 2020

    Het lijkt me een heel avontuur. Maar zou het niet graag in mijn eentje doen. Wordt zo’n tocht ook georganiseerd in groepsverband?

    • Lonneke
      5 januari 2020

      Ja hoor, dat gebeurt zeker.

  2. Het Zoete Hongaarse leven
    5 januari 2020

    Een mooie passie!

  3. Mathias
    5 januari 2020

    Ik ga dat ook nog doen. De mogelijke drukte schrikt mij wel wat af dus ik zou zeker voor de eenzame route kiezen. Alleen op pad zijn daar zou ik geen probleem mee hebben.

    Ik ben wel al verschillende keren druiven gaan plukken in Frankrijk. Dat is iets helemaal anders maar door het fysieke werk buiten, de primitieve slaapzaal, eten/drinken op zijn Frans, geen mentale stress en een gemeenschappelijk doel: de oogst binnenhalen, heeft het toch raakvlakken denk ik.

    • Lonneke
      6 januari 2020

      Ja, ik zie de raakvlakken ook wel!

  4. Het Zoete Hongaarse leven
    6 januari 2020

    Vandaag gingen we een stukje wandelen naar een bergdorpje hier in de buurt met de onuitsprekelijke naam Püspökszentlászló (betekent zoiets als Bisschop de heilige Lazarus). Toen kwamen we erachter dat we een deel van de Hongaarse Pelgrimroute aan het wandelen waren! Ik moet zeggen het was een erg mooie, natuurlijke route waarbij we zelfs grote edelherten zagen en wilde zwijnen hoorden wroeten in het bos. Wie weet worden we ook nog gegrepen door het Camino virus. Mocht je meer willen weten over Hongaarse Pelgrimsroute, ik vond deze (schaarse) engelstalige flyer op internet. http://mariaut.hu/common/file-servlet/document/30682/default/doc_url/DDOP6008angol.pdf

    • Lonneke
      6 januari 2020

      Wat leuk!

  5. Marjorie
    7 januari 2020

    Hoi Lonneke, mijn man en ik doen iets soortgelijks maar dan op de fiets. Tot nu toe helaas alleen in vakantie dus maximaal 5 weken maar het principe is hetzelfde. Ook wij hoeven ons iedere dag alleen maar met het essentiele bezig te houden: fietsen, eten, slapen. Ook wij hebben weinig bij ons dus er valt weinig te kiezen. Tot nu toe hebben we 6 lange tochten gemaakt, oa naar Rome, de Middelandse Zee, Barcelona, Venetie . Santioago staat nog op ons wensenlijstje al ben ik wel een beetje huiverig voor de drukte op die route. Maar bij alle lange fietstochten was het zo dat het ging om het onderweg zijn, niet het aankomen. De vrijheid, het gevoel van eindeloosheid en los zijn van je dagelijks bestaan. Heerlijk. Als we met pensioen gaan over een jaar of vier willen we als eerste een paar maanden fietsen door Europa. Ik kijk er nu al naar uit. Tot die tijd blijft het bij vakanties maar met hetzelfde vrije, losse gevoel.

    • Lonneke
      7 januari 2020

      Klinkt heerlijk! Ik snap je aarzeling wat betreft Santiago. Misschien zou ik het je zelfs wel afraden. De Camino Francés dan. Je deelt op sommige plekken het pad met pelgrims te voet, dus dat betekent veel bellen, passeren en rekening houden met elkaar. Bij de gemeentelijke herbergen gaan wandelaars vaak voor (vanuit het idee dat het makkelijker is om 5 km verder te fietsen dan 5 km verder te wandelen). Het is echt een hele andere ervaring en doordat je fietst merk je minder van de typische Camino-kameraadschap die zo’n supersociale tocht voor pelgrims te voet speciaal maakt.

      Als ik jullie was, zou ik een andere route kiezen naar Santiago. Bijvoorbeeld de Via de la Plata en de Camino Sanabrés combineren. In totaal zo’n 1000 km, schat ik. Mooie route, onder meer omdat je zoveel landschappen doorkruist. Je hebt steeds de optie om de N-weg te nemen en een veel grotere kans dat je plek vindt in de herberg. Je kunt hem ook verlengen door in Cádiz te starten en over de Vía Augusta naar Sevilla te fietsen. Of bijvoorbeeld Granada – Cáceres en dan verder over de Via de la Plata en de Sanabrés.

  6. Marjorie
    8 januari 2020

    Dank voor de tip. Ga ik zeker onthouden en dan zien we tzt wel verder.

  7. Truke
    8 januari 2020

    Mooi verhaal, het trekt mij ook altijd al erg aan. Alleen vind ik zelf de bijbehorende dagindeling niet zo prettig. Het vroege opstaan en dan ‘s middags lang lummelen vind ik zo gek. Ik loop liever van 8/9 tot 4 of 5 uur, dan uurtje rust, dat is genoeg, maar dat kan niet? Het is altijd dringen om een slaapplekje?

    • Lonneke
      8 januari 2020

      Ha! Dat hangt heel erg van de route en de tijd van het jaar af. Maar vaak kan dat ritme gewoon. Het kan wel zijn dat de warmte je dwingt om vooral ‘s ochtends te lopen en bij de gemiddelde pelgrimsherberg word je om 8.00 uur op straat gezet.

  8. Helene-Mescal Plakman
    17 april 2020

    Hoi, Ik overweeg ook al een paar jaar te willen gaan lopen of fietsen naar Santiago, ik ben een alleenstaande moeder met een zoontje van inmiddels 3 jaar en zou hem dan ook meenemen, vandaar dus ook het idee van evt de fiets, met lopen zou het waarschijnlijk een rugdrager voor hem worden. Ik heb recent een scheiding achter de rug, zit in een uitkering en loop al heel lang vast met mezelf met wat ik nu eigenlijk wil. Het idee van de pelgrimstocht was dus ook om mijzelf te hervinden en wat ik nu eigenlijk wil, wat mijn weg is in dit leven. Ik wil het beste voor mijn zoontje, uiteraard, en denk soms weleens dat ik hem meer zou kunnen bieden in de uitgestrektheid van de Spaanse natuur dan hier in Nederland. Maar het hoe en wat… Mijn droom aan de ene kant is reizen, aan de andere kant, om ooit zelfvoorzienend, ergens middenin de natuur te mogen leven… Ik ontvang graag tips.

    • Lonneke
      18 april 2020

      Een pelgrimstocht klinkt als een goede start! Hou er wel rekening mee dat er veel herbergen zijn die geen kinderen toelaten. Dat zou iets om uit te zoeken zijn.

Comments are closed.

Het weer in Asturias

Boekomslag
Bestel mijn boek

Categorieën

  • Bierbrouwen
  • Blog
  • Digitale nomade
  • Duurzaam leven
  • Emigreren
  • Geld
  • Het Grote Plan
  • Levenskunst
  • Pioniers (serie)
  • Spanje
  • Varia
  • Werk en inkomen

Twitter

Lonneke Lodder 🌱 Follow

Boek 'Het leven is te kort om op kantoor te zitten', Spanje, Asturias, ex-Amsterdammer, tekstschrijver, kattenvrouwtje, wannabe veganist, biersnob, gelukszoeker

LonnekeinSpanje
lonnekeinspanje Lonneke Lodder 🌱 @lonnekeinspanje ·
19 mrt

Voor het eerst vanuit Spanje (indirect) mogen stemmen voor de Eerste Kamer. Heel andere uitslag, maar BBB deed niet mee. #KCNI

Christoph Schmidt @trouwschmidt

Correctie: PvdA nog boven Volt

Reply on Twitter 1637581296980357127 Retweet on Twitter 1637581296980357127 Like on Twitter 1637581296980357127 1 Twitter 1637581296980357127
lonnekeinspanje Lonneke Lodder 🌱 @lonnekeinspanje ·
15 mrt

Oef, dat de opwarming op land veel hoger is dan die 1,2 graden heb ik me nooit gerealiseerd...

Bart Verheggen @BVerheggen

Nederland is ongeveer twee keer zo veel opgewarmd (2,3˚C) als het mondiaal gemiddelde (1,2˚C).

Dat komt vooral omdat land nu eenmaal sterker opwarmt dan water (~70% van het aardoppervlak is oceaan). En door schonere lucht in EU bereikt meer zonnestraling het aardoppervlak.

Reply on Twitter 1636136300779655168 Retweet on Twitter 1636136300779655168 Like on Twitter 1636136300779655168 Twitter 1636136300779655168
lonnekeinspanje Lonneke Lodder 🌱 @lonnekeinspanje ·
31 jan

Op de valreep...

Reply on Twitter 1620417730695532547 Retweet on Twitter 1620417730695532547 Like on Twitter 1620417730695532547 2 Twitter 1620417730695532547
Retweet on Twitter Lonneke Lodder 🌱 Retweeted
maxvangeuns Max van Geuns @maxvangeuns ·
29 jan

Shell is een criminele organisatie die zelfs in de drugswereld zijn gelijke niet kent, schrijft @JamalOuariachi.

"Maar wie werd er onlangs, nadat hij zijn kind naar school had gebracht, gearresteerd op verdenking van opruiing? @LWinnips van @NLRebellion."
https://www.trouw.nl/opinie/wanneer-zien-we-in-dat-de-echte-boeven-niet-bij-extinction-rebellion-maar-bij-shell-zitten~b6e24831/

Reply on Twitter 1619817489575329792 Retweet on Twitter 1619817489575329792 66 Like on Twitter 1619817489575329792 148 Twitter 1619817489575329792
Load More

Handige Links

  • Over mij
  • Tekstschrijver
  • Contact
  • Privacyverklaring

Social Media

  • Facebook
  • Twitter
  • Linkedin
  • Instagram

De laatste blogs

Laat je mailadres achter en je ontvangt een melding als ik ooit weer ga bloggen

Copyright Lonneke Lodder alle rechten voorbehouden - Privacyverklaring

  • Home
  • Over mij
  • Contact