Lonneke Lodder Lonneke Lodder
  • Home
  • Tekstschrijver
  • Blog
  • Boek
  • Over mij
  • In de media
  • Het team
    • Manu
    • Isa
    • César
    • Aura
  • Contact
  • Home
  • Tekstschrijver
  • Blog
  • Boek
  • Over mij
  • In de media
  • Het team
    • Manu
    • Isa
    • César
    • Aura
  • Contact
  • Home
  • Blog
  • Negen maanden in een geel huis halverwege een berg

Blog

19 apr

Negen maanden in een geel huis halverwege een berg

  • 5 comments

Vandaag precies negen maanden geleden kwam ik hier met mijn schamele bezittingen de berg op gereden. Het regende en het was stikbewolkt. De eerste vier dagen kon ik nauwelijks het eind van mijn landgoed zien. Laat staan het uitzicht op de Picos. En ik dacht: madre mía, vanaf nu woon ik dus hier. In het zomerhuis van een overleden echtpaar.

In negen maanden tijd is het mijn huis geworden. En ik denk nog steeds regelmatig: madre mía.

Verhuisd

19 juli 2018 was een rare dag. Op 18 juli was ik met een achterbak vol spullen van het Ezelparadijs naar de notaris in Gijón gereden om het koopcontract te tekenen. Die nacht ben ik in een hotel in Gijón blijven slapen. En op 19 juli reed ik naar mijn nieuwe huis.

Ik maakte met mijn gisteren ontvangen sleutels de deur open, laadde de kofferbak uit, legde mijn kleren in de kast en dat was dat. Ik was van een Amsterdams appartement naar het Spaanse platteland verhuisd.

Vakantiehuis

In Spanje is het heel normaal dat je een huis verkoopt met alles erin. Je haalt als het ware je kleren en het serviesgoed uit de kast, pakt wat fotolijstjes in en de tv natuurlijk, en de rest laat je staan voor de nieuwe bewoners. Toen ik hier aankwam, stond er een zithoek, een dressoir, een eettafel met zes stoelen en heel veel kitsch en andere troep. En boven waren de bedden nog gewoon opgemaakt.

Ik ben die eerste avond zo in een opgemaakt bed geschoven.

Ik ben die eerste avond letterlijk zo in zo’n opgemaakt bed geschoven. Ik had ook weinig keus, want eigen beddengoed had ik niet. En dan heb je dus de eerste dagen het gevoel dat je in een vakantiehuisje woont. Sowieso omdat ik twee weken eerder nog gewoon in mijn eigen Amsterdamse appartement sliep.

Juli 2018 was de gekste maand uit mijn leven.

Twee kuub spullen

Op dag twee in mijn nieuwe huis kreeg ik meteen logees. Het ging allemaal net. Er waren boven nog een paar opgemaakte bedden, in de keuken waren precies drie borden en een paar kopjes achtergebleven en ik had zelf nog een hapjespan en wat vorken en lepels bij me van mijn tijd in Ribadesella.

Langzaam groeide ik in mijn huis.

In de weken daarna begon ik te beseffen dat dit geen vakantiehuis was. Ik kocht een dekbed voor mezelf, de dochter van de voormalige bewoners haalde wat spuuglelijke meubels op, uit Amsterdam arriveerde twee kuub aan spullen van mezelf en op de benedenverdieping werd de boel flink verbouwd. Langzaam groeide ik in mijn huis.

Herinneringen

En er kwamen herinneringen. Van zomeravonden met vrienden op de veranda, de eerste keer dat mijn ouders kwamen logeren, de dagen dat mijn kittens de wereld ontdekten, van rupsenplagen, bosbranden en overstromingen. Er kwamen mensen eten, er bleven mensen slapen, ik leerde mijn buren kennen en ik had mijn eerste Workawayers.

Mijn plek

Wat is er hier in die negen maanden eigenlijk al veel gebeurd en veranderd. En niet alleen in en om het huis. Ik leerde autorijden en kettingzagen, ik kreeg een uitgeefcontract, ik legde een moestuin aan en ik kreeg een nieuw soort van sociaal leven.

Nog steeds vind ik het niet normaal.

Na negen maanden is dit echt mijn plek geworden.  Maar nog steeds vind ik het niet normaal. Nog steeds ben ik elke ochtend benieuwd wat ik zie als ik de rolluiken van mijn slaapkamerraam omhoog doe. Nog steeds kan ik van mijn laptop opkijken en vol ongeloof naar de bergen staren.

En nog steeds word ik elke dag een beetje verliefder op deze prachtige plek op de aardkloot. Madre mía, ik woon hier dus gewoon.

 

Tags:Asturiasdurf te springenemigrerengelukhuizenjachtwonen in Spanje
Lonneke

You may also like

Het einde

  • 23 september 2022
  • by Lonneke
  • in Blog
Dat was het dan, jongens. Ik stop definitief met bloggen. Het was hier natuurlijk al zeven maanden stil, dus...
Beschermd: Een update over van alles
25 februari 2022
Het water staat aan de lippen
24 november 2021
Rare jongens, die Hollanders
19 september 2021

    Comments

  1. Anja - Minimalist Dutchie
    20 april 2019

    Mooi dat je zo je plek gevonden hebt en het koestert.

  2. Annie
    20 april 2019

    Ja, ik geloof je meteen, als je erover nadenkt en denkt, het is niet te bevatten, maar je hebt het allemaal zelf gedaan. Blijf in die flow zitten en geniet, dan wordt het allemaal alleen nog maar mooier !

  3. Rianne
    20 april 2019

    Fjieuw. Na dat ellendige blogje van 1 april, leest dit een stuk geloofwaardiger. Home is where the heart is. Jouw hart gaat uit naar een geel huis met uitzicht op de Picos.

  4. Janneke
    20 april 2019

    En fijn dat wij er op deze manier ook een beetje kunnen wonen 😎

  5. Rita
    21 april 2019

    Wat heerlijk dat je droom zo mooi is uitgekomen en wat fijn dat je er zo van kan genieten.

Comments are closed.

Het weer in Asturias

Boekomslag
Bestel mijn boek

Categorieën

  • Bierbrouwen
  • Blog
  • Digitale nomade
  • Duurzaam leven
  • Emigreren
  • Geld
  • Het Grote Plan
  • Levenskunst
  • Pioniers (serie)
  • Spanje
  • Varia
  • Werk en inkomen

Twitter

Lonneke Lodder 🌱 Follow

Boek 'Het leven is te kort om op kantoor te zitten', Spanje, Asturias, ex-Amsterdammer, tekstschrijver, kattenvrouwtje, wannabe veganist, biersnob, gelukszoeker

LonnekeinSpanje
lonnekeinspanje Lonneke Lodder 🌱 @lonnekeinspanje ·
31 jan

Op de valreep...

Reply on Twitter 1620417730695532547 Retweet on Twitter 1620417730695532547 Like on Twitter 1620417730695532547 2 Twitter 1620417730695532547
Retweet on Twitter Lonneke Lodder 🌱 Retweeted
maxvangeuns Max van Geuns @maxvangeuns ·
29 jan

Shell is een criminele organisatie die zelfs in de drugswereld zijn gelijke niet kent, schrijft @JamalOuariachi.

"Maar wie werd er onlangs, nadat hij zijn kind naar school had gebracht, gearresteerd op verdenking van opruiing? @LWinnips van @NLRebellion."
https://www.trouw.nl/opinie/wanneer-zien-we-in-dat-de-echte-boeven-niet-bij-extinction-rebellion-maar-bij-shell-zitten~b6e24831/

Reply on Twitter 1619817489575329792 Retweet on Twitter 1619817489575329792 66 Like on Twitter 1619817489575329792 148 Twitter 1619817489575329792
Retweet on Twitter Lonneke Lodder 🌱 Retweeted
tekstnet Tekstnet @tekstnet ·
12 jan

Hoe vaak je ook webteksten schrijft voor je opdrachtgevers, je eigen uithangbord maken valt nog niet mee. @LonnekeinSpanje helpt je op weg met 4 dilemma's om over na te denken. https://tekstnet.nl/4-dilemmas-voor-je-website/

Reply on Twitter 1613548632833236995 Retweet on Twitter 1613548632833236995 1 Like on Twitter 1613548632833236995 1 Twitter 1613548632833236995
lonnekeinspanje Lonneke Lodder 🌱 @lonnekeinspanje ·
27 dec

Het schiet nog niet echt op, 24,6% van de Spanjaarden spreekt (enigszins) Engels.
Bron: https://www.ine.es/prensa/ecepov_2021.pdf

Reply on Twitter 1607812101157916672 Retweet on Twitter 1607812101157916672 Like on Twitter 1607812101157916672 1 Twitter 1607812101157916672
Load More

Handige Links

  • Over mij
  • Tekstschrijver
  • Contact
  • Privacyverklaring

Social Media

  • Facebook
  • Twitter
  • Linkedin
  • Instagram

De laatste blogs

Laat je mailadres achter en je ontvangt een melding als ik ooit weer ga bloggen

Copyright Lonneke Lodder alle rechten voorbehouden - Privacyverklaring

  • Home
  • Over mij
  • Contact