Nooit meer op vakantie
Opeens realiseerde ik me dat ik waarschijnlijk nooit meer op vakantie ga. Want ja, waar zou je nog naartoe willen als je halverwege een berg woont met uitzicht op de Picos de Europa?
Laatste vakantie
De laatste keer dat ik op vakantie ging, was in april 2017. Een paar dagen naar Krakau met een goede vriend. Daarna ben ik nog in Nederland, Spanje en Zwitserland geweest, maar dat was geen vakantie. Niet as we know it.
Vakantiegevoel
Een vriendin die bij me logeert vroeg of ik met mijn nieuwe levensstijl nog weleens een vakantiegevoel heb. Het eerste halfjaar na mijn vertrek uit Nederland had ik zeker ‘ja’ gezegd. Voortdurend. Maar nu is wat ik vroeger een vakantiegevoel noemde een permanent gevoel geworden. De nieuwe status quo.
Ik lunch buiten op de veranda.
Ik zit bijna dagelijks een halfuurtje gewoon een beetje in de zon. Of ik lunch buiten op de veranda. Als ik opkijk, zie ik de bergen. Het gevoel van stress ken ik niet meer. Ik sta op als ik wakker word. En ik doe de hele dag waar ik zin in heb. Of wat ik nuttig vind. In ieder geval iets wat ik zelf wil doen en niet iets wat me opgedragen wordt door een baas.
Even er helemaal uit
Vakantie is eigenlijk best een raar fenomeen. We laten alle luxe en comfort van thuis achter om ergens op een camping met een gasstelletje te gaan klooien. En dan blijkt ‘s nachts dat de tent lek is. Of het luchtbed. Maar niet voordat we met zijn allen in de file hebben gestaan op de Route du Soleil. Of als sardientjes in een charter hebben gezeten.
En dan blijkt ‘s nachts de tent lek. Of het luchtbed.
Na gemiddeld 11,2 dagen komen we weer thuis en dan zijn we 605 euro per persoon lichter (cijfers CBS, lange vakanties buitenland). En waarom? Omdat we het nodig hebben. Om de werkstress kwijt te raken, om uit de dagelijkse sleur te zijn, om uit te slapen en eindelijk even niks te hoeven.
Buitenlucht
Toen ik nog op kantoor werkte, had ik 22 vakantiedagen per jaar. Een krappe vierenhalve week. Daar pluste ik dan nog wat dagen bij door handig gebruik te maken van feestdagen en wat compensatie van overwerk. En wat keek ik er elke keer naar uit. Want dit hierboven, dat is natuurlijk allemaal een beetje gechargeerd.
Terug naar het simpele leven.
Ik had heerlijke vakanties. Een paar weken met de rugzak wandelen door het Franse of Spaanse platteland. Terug naar het simpele leven. Een korte broek aan, een in de tas. De hele dag in de buitenlucht, genieten van de natuur, de vogels en de vergezichten. Overdag niet weten wie je tegenkomt, ‘s avonds niet weten waar je slaapt.
Man, wat had ik daarna een moeite om mezelf weer op te sluiten in een kantoorgebouw.
Niet meer op vakantie
Ik vraag me af of ik ooit nog op vakantie ga. Best een gek idee. Maar ja, als je elke dag kunt doen wat je graag doet, dan heeft vakantie zijn functie verloren. Natuurlijk, ik bezoek af en toe familie en vrienden in Nederland. En ik heb een broer in Zwitserland. Verder zie ik mezelf hier in Spanje nog wel uitstapjes maken. Maar vakantie as I knew it? Waarom?
Ik kan zo een tent opzetten met uitzicht op de Picos.
Ik hoef niet meer te kamperen om eindelijk het buitenleven te ervaren. Ik kan elke dag buiten zijn. En ik kan in mijn eigen tuin een tentje opzetten met uitzicht op de Picos. Even alle werkstress loslaten en er helemaal uit? Welke werkstress? Waar uit?
Nooit meer op vakantie. Arme ik.
You may also like
Is het duur om zzp’er te zijn in Spanje?
Koopt dat boek, laatste exemplaren!
Comments
Ik woon in de stad en werk gewoon op een (fijn) kantoor maar ik ga ook nooit meer op vakantie. Thuis heb ik alles wat ik wil en op stap kan ik toch wel als ik zin heb. Het scheelt ook een hoop geld en gedoe vind ik. Ik moet eerlijk zeggen, dat het eigenlijk zo gegroeid is omdat ik geen opvang voor mijn oude en bewerkelijke katten had, dus ik heb er niet opeens plotsklaps voor gekozen, maar nu bevalt het me eigenlijk goed. Het past wel bij me blijkt.
Die plek van jou is natuurlijk helemaal perfect voor een ‘thuisvakantie’. 🙂
ik heb het met je te doen;-)
Ik vraag mij af of ik het wat moet lezen met een knipoog, want met vakantie gaan betekent voor mij in ieder geval veel meer dan een fraai uitzicht of uitrusten. Maar misschien is wat ik graag doe, niet op vakantie gaan maar reizen. En dat zou ik zelf denk ik nooit willen missen. Want dan gaat het om het leven in een ander land, het eten van andere gerechten, het bekijken van bezienswaardigheden en leren/lezen over de geschiedenis van een land. Als mensen dus zeggen dat ze niet op vakantie hoeven vanwege al een leuk leven in Nl of Spanje of niet hoeven uit te rusten, dan denk ik maar het gaat juist toch om veel meer dan dat. Maar schijnbaar heeft niet iedereen behoefte aan “reizen”- wat we dus al snel vakantie noemen. Voor mij is het heel duur en onhandig dat reizen vanwege spierziekte, heb al jaren geprobeerd dat uit mijn “wishlist” te bannen, maar dat lukt niet echt. Ik ben benieuwd of jij echt niet meer op vakantie(reizen) wil of het ooit toch weer gaat kriebelen, want alles went ook je berg ;-).
Daar heb je gelijk in hoor! Ik maak inderdaad onderscheid tussen vakantie en reizen. Ik zie wel wanneer het begint te kriebelen en hoe ik dat dan organiseer.
Idd, reizen is fijn. Alle indrukken opdoen. Je horizon verbreden. Mijn 6 weken Australie vorig jaar had ik niet willen missen.
Ik ben voor het laatst in 2013 op vakantie geweest. Zelfs zonder uitzicht op een berg is mijn balkon het beste balkon van Nederland…;-)
Wauw, dat is inderdaad best lang geleden!
Als de behoefte van vakantie er niet meer is dat is geweldig, zelf reis ik ook graag naar allerlei landen omdat ik het heerlijk vind met culturen kennis te maken en nieuwe omgevingen te zien. Verbreed zo je kijk op mensen, de wereld en het leven. Dus als ik die mogelijkheid heb vind ik het fantastisch. Maar vakantie is ook kunnen ontspannen omdat ik wel naar werk moet om mijn aflosdoel te bereiken en in de toekomst minder financieel kwetsbaar te zijn. Het lijkt me heerlijk wat jij al kan voelen en leven. Hopelijk kunnen wij dat ook nog voor ons 60ste realiseren en dan ben ik benieuwd of ik dan ook nog zo nodig op vakantie hoef.