Ondernemen met een kleine o

Deze week vier ik mijn vijfjarig jubileum als tekstschrijver. Ik doe eigenlijk nog steeds maar wat. En dat bevalt ontzettend goed.

Niks voor mij

Ooit was ik ervan overtuigd. Het zelfstandigenbestaan was niks voor mij. Veel te onzeker. Moeilijke dingen met boekhouden, zelfpromotie en acquisitie. Te vage grenzen tussen werk en vrije tijd. Nee, daar kon ik maar beter nooit aan beginnen. Ik was een loondiensttype.

Had ik dat even mis.

Op 5 februari 2016 schreef ik me in bij de Kamer van Koophandel. En inmiddels vind ik die totale mix van ‘privé’ en ‘werk’ een van de fijnste dingen aan deze manier van leven. Ik schrijf ze tussen aanhalingstekens, omdat ik die scheiding niet zo ervaar. Voor het ene werk krijg ik geld en het andere levert me hout voor in de kachel op, of verse, onbespoten groente. En ik vind het allemaal leuk om te doen.

Ik ga van mijn laptop naar baantjes trekken in het zwembad naar terug achter mijn laptop. Vervolgens de keuken in voor een verse lunch, de tuin in om frambozenstruiken te planten en dan weer terug achter mijn laptop. En hoe gaaf is het dat je ervoor kunt kiezen om op een regenachtige zondag te gaan zitten tikken en op een zonnige dinsdag met een vriendin (die ook zzp’er is) te gaan wandelen?

Inmiddels kan me moeilijk voorstellen dat ik ooit nog terug zou willen naar loondienst. Ik denk eigenlijk dat die kans nihil is, maar ik heb in de afgelopen jaren geleerd om niets meer voor onmogelijk te houden. Als ik dingen voor onmogelijk was blijven houden, dan woonde ik nu niet in een geel huis halverwege een berg. En dan verdiende ik nu niet mijn geld aan een schrijftafeltje met uitzicht op de Picos de Europa.

Rare coaches

Ik heb heus wel geworsteld. Want een aantal dingen had ik wel goed gezien. Ik ben geen ondernemer met de hoofdletter O. Het zit er gewoon niet in. En aan boekhouden, zelfpromotie en acquisitie heb ik nog steeds een broertje dood.

Wist ik veel dat die dingen helemaal niet per se hoeven. Of nou ja, dat het ook op mijn manier kan.

Ik had in die eerste worsteljaren een bepaald beeld bij ondernemen. Met dank aan boeken als The 4 Hour Work Week en die rare coaches die je voor goud geld leren hoe je óók gebakken lucht verkoopt. Fake it till you make it. Het begint natuurlijk met een website met ‘we’, alsof je in je eentje een heel team bent. En uiteindelijk doe je dan iets met webinars, journeys, dropshipping, affiliatelinks, funnels en conversie en het geld stroomt binnen. Je doet sowieso iets fout als je geen geld verdient terwijl je slaapt.

En natuurlijk: uitbesteden. Alles uitbesteden. Neem lekker zo’n virtual assistant die vanaf een tropisch eiland voor 7,50 per uur jouw omzet nog een flinke slinger geeft.

Zeven simpele stappen

Ik heb geen talent voor façades ophouden. Hier dus geen verhaal hoe jij in zeven simpele stappen ook je geld op afstand kunt verdienen. Sorry. Mijn leven als tekstschrijver is niet al vijf jaar een succesverhaal. En het begon al helemaal niet ondernemend. Ik startte naast een baan in loondienst. Met nul investeringen en nul risico. Pas anderhalf jaar later nam ik ontslag. En dat zul je net zien: toen droogden de opdrachten op. Ik vertrok naar Spanje, zwierf daar een tijdje rond en verklaarde mezelf een mislukte digitale nomade.

Het kwam pas weer goed toen ik in de zomer van 2018 in Asturias neerstreek. Ik tekende een contract voor het schrijven van ‘Het leven is te kort om op kantoor te zitten’ en was vijf maanden onder de pannen. Twee dagen nadat ik het manuscript instuurde, kwam de eerste tekstopdracht binnen. Niet lang daarna kreeg ik een nieuw verzoek en zo ging het langzaam stromen.

Geen zeven simpele stappen, maar ik schreef ter gelegenheid van mijn vierjarig bestaan wel over mijn ervaringen met werken als tekstschrijver vanuit het buitenland. Er staan zelfs tips bij.

Marketingbudget

Ik ben dus nog altijd een ondernemer met een kleine o. Ik heb niks ‘automated’. Het is gewoon uurtje-factuurtje. En dat vind ik dus helemaal prima. Ik zag onlangs een vraag langskomen van een collega-zzp’er op LinkedIn. ‘Ik besteedde in 2020 20% van mijn geld en 20% van mijn tijd aan marketing. En jij?’

Huh?

Eh ja, de hosting van mijn website kost iets. Maar die heb ik eigenlijk vooral voor mijn plezier. Verder kan ik me geen kosten voor ‘marketing’ bedenken. En tijd aan marketing? Ik heb natuurlijk hier op de site een pagina gevuld over mijn werk als tekstschrijver. Soms heeft die een kleine update nodig. En ja, ik ben redelijk actief op LinkedIn. Maar de tijd die ik daaraan kwijt ben mag geen naam hebben.

Kaartjes

Vroeger had ik gedacht: ik doe het helemaal fout. En nu denk ik: het lijkt mij nogal zonde om zoveel tijd en geld kwijt te zijn aan ‘marketing’. Waarom zou je dat doen? Behalve als je dat heel leuk vindt tenminste. Maar dan zou ik het gewoon een hobby noemen. Net zoals deze blog voor mij een hobby is.

Nee hoor, het kan prima zonder. Ik ben sinds december 2020 weer volop aan het werk, eigenlijk meer dan me lief is. Ondanks dat ik net vier maanden door ziekte uit de running was geweest. Ik werk op dit moment vooral met een viertal vaste opdrachtgevers. We vinden elkaar aardig en dat scheelt. Toen ik ziek was, kreeg ik kaartjes van ze en ze vroegen regelmatig hoe het met me ging. Dat is toch veel leuker dan 20% van je tijd aan marketing besteden?

Blijft alleen de boekhouding over. Nou vooruit, die heb ik uitbesteed.

Online cursus

Ik ben geen ondernemer met een grote O en ik heb geen ambitie om er eentje te worden. Ik hoef geen schaalvergroting. Ik hoef niet elk jaar meer omzet. Als je genoeg verdient om van te leven, waarom zou je dan meer willen werken? En ik heb dus geen marketingbudget. Ik lever gewoon goede teksten. Altijd op tijd.

Meer is het niet eigenlijk.

Weten jullie nog dat ik een tijdje met plannen rondliep om een E-cursus te maken als vervolg op mijn boek? Ik zou jullie op weg gaan helpen om ook te gaan doen wat je het liefste doet. Maar jullie raden het al hè? Er komen geen webinars, online trainingen, coachingstrajecten of masterclasses.

Of nou ja, zeg nooit nooit. Wie weet schrijf ik over vijf jaar een heel andere blog: ‘Ooit was ik ervan overtuigd. Ik was geen ondernemer met een grote O…’