Ondertussen in Galicië

Nee, het is nog niet rond. Ik heb inmiddels wel contact met verschillende hosts (en nog een andere nuttige oplossing op het oog), maar er staat vanaf 26 oktober nog geen bed voor me klaar. Dus doe ik tussendoor een suf doch gezellig fotoverslagje van mijn tijd hier in Galicië. Die zit er namelijk alweer bijna op.

Warming up

Officieel werk ik hier 5 dagen per week 5 uur per dag. Maar omdat ik me anders toch maar ga vervelen (stel je voor, dan zou ik achter mijn laptop moeten gaan zitten), werk ik wat vaker. Zodra het licht is (dat is inmiddels zo tussen 8.00 en 8.15 uur), begin ik met poep scheppen. Dat is mijn warming up. Het is namelijk behoorlijk fris ‘s ochtends. De paarden poepen samen een kruiwagen met een forse kop erop per dag. Dat soort dingen weet ik nu dus. Zo tegen 9.00 uur maak ik mijn havermoutpap en daarna begint het werk dat er die dag gedaan moet worden.

We werken buiten tot de lunch. Die is ergens rond 13.30 uur. Meestal kookt Siets, dat is elke keer weer een fijne verrassing bij het aanschuiven. Soms kook ik zelf. Dat begint altijd met een wandelingetje naar de moestuin. Man, wat zijn die tomaten hier lekker!

Ontslagen

Soms heb ik een lijstje waar ik uit kan kiezen, soms werken we samen ergens aan. Mijn eigen lijstje bestaat uit dingen als onkruid wieden, compost van de ene naar de andere bak overscheppen en appels plukken, schillen, snijden en invriezen. Verder heb ik aardig wat tuinafval en gesnoeide bomen weggewerkt. En vandaag zijn we bijvoorbeeld samen bezig geweest met het aanvullen van de houtvoorraad voor de winter en voor de broodoven. Ik ben stilzwijgend ontslagen van het schilderwerk. Ik geloof dat mijn hosts het met me eens zijn dat daar niet mijn kwaliteiten liggen.

30 kuub zand

Toen Nick en Chloe hier waren (zie verderop), hadden we een project: the riding arena. Een rechthoekige vlakte die in een rechthoekige zandbak moest veranderen. Dat was aanpoten. Eerst moest het terrein geëffend worden. Dat betekende een hoop gehark en gesleep met stenen. Verder hebben nog een hele tijd aan een aarden wal aan één kant van de riding arena geknutseld en gemozaiekt met stenen. plaggen en zand.

Daarna kwam de zandman (Mr. Sandman). Telkens met een vrachtwagen met 3 kuub zand. In een paar dagen tijd kwam hij 10 keer aanrijden. Al dat zand moest met noest handwerk verdeeld en geëffend worden. Daar heb ik best een sterke rug van gekregen.

Graafplek en kattenbak

De beloning kwam toen Raed en Karachi voor het eerst rollend door hun zandbak gingen. Het feestje werd een klein beetje bedorven toen Sahem en Ghazal het als een geweldige graafplek ontdekten en Lulu, Samra en Q de riding arena als kattenbak in gebruik namen.

We hebben overigens niet als tijdverdrijf 30 kuub zand zitten harken en scheppen. Nu de riding arena er is, kunnen Siets en Tariq trainingen met paarden aanbieden voor gasten.

O ja, ik zei fotoverslag.