Pioniers: op je 40e met proefpensioen
Mevrouw Money Wenkbrauw raakte geïnspireerd door Mister Money Mustache. Inmiddels is ze met proefpensioen. ‘Het begint bij hardop dromen. Daarna ga je kijken hoe je het kunt verwezenlijken.’
Mister Money Mustache
Een paar jaar geleden vertelde iemand op een borrel over Mister Money Mustache. Dat is een Amerikaan die voor zijn 30e met pensioen ging. Simpelweg door zuinig te leven en het geld dat hij elke maand overhield te investeren. Ik had op dat moment niet zo’n plezier meer in mijn werk, dus de mogelijkheid om veel eerder te kunnen stoppen met werken sprak me enorm aan. Ik had uitgerekend dat ik zou moeten doorwerken tot mijn 71e. Dat was een grote schok en ik zag dat helemaal niet zitten.
Ik dacht: wat slim eigenlijk, zo kan het dus ook. Waarom doet de hele wereld dit niet?
Het eerste dat me aansprak in Mr. Money Mustache was het onconventionele. Ik dacht: wat slim eigenlijk, zo kan het dus ook. Waarom doet de hele wereld dit niet? Misschien is dat over 50 jaar ook wel zo. En dan was ik een van de early adopters. Wat hij doet is ook nog goed voor de wereld en het milieu. Een zeer prettige bijkomstigheid.
Besparen
Ik ben gaan schrappen in mijn uitgaven, de simpele dingen. Vaker op de fiets in plaats van met de trein. Ik ben me bewust geworden van allerlei luxe, waar ik voorheen niet zo over nadacht. Elke dag bij de lunch een glas verse jus van €2,50. En als ik uitging een lekker wijntje van de kaart, in plaats van de huiswijn.
Voordat ik begon met besparen, zette ik ongeveer 35% van mijn inkomen opzij. Daarna werd dat 60%.
Toen ik ging besparen veranderde mijn mindset. Voorheen deed ik grote uitgaven weloverwogen. Ik zocht naar recensies, een goede prijs-kwaliteitverhouding. Nu stel ik mezelf een andere vraag: heb ik dit wel echt nodig? Kan ik wat ik wil ook op een andere manier oplossen? Voordat ik begon met besparen, zette ik ongeveer 35% van mijn inkomen opzij. Daarna werd dat 60%.
Werk minder zinvol
Ik ging rekenen. Met de nodige veiligheidsmarges zou ik met 15 jaar met pensioen kunnen. Dat idee was heel motiverend. Maar ondertussen vond ik mijn werk steeds minder zinvol. Elk voorstel om te onderzoeken hoe dingen beter konden werd afgeserveerd. Ik kon mijn salaris steeds minder goed voor mezelf verantwoorden.
We zitten minstens 8 uur per dag op ons werk hè? Tel daar je reistijd en de uren die je slaapt bij op en er blijft niet veel over.
Tegelijkertijd waren er allerlei dingen in mijn leven die ik belangrijk vond, maar waar ik geen tijd voor had. We zitten minstens 8 uur per dag op ons werk hè? Tel daar je reistijd en de uren die je slaapt bij op en er blijft niet veel over. Ik besteedde het grootste deel van mijn dag aan werk dat ik niet leuk en niet zinvol vond.
Ik ben nog een paar keer met mijn leidinggevende het gesprek aangegaan. Dat leverde wel begrip op, maar geen steun. Het is zo zonde als je verbetermogelijkheden ziet, maar er niets mee gedaan wordt. Het was gewoon klaar. In het voorjaar van 2016 hakte ik de knoop door. Ze waren wel verbaasd.
Met proefpensioen
En nu ben ik met proefpensioen. Het betekent dat ik mezelf maandelijks €1.450 uitkeer om van te leven. Daarmee betaal ik mijn deel van de gezamenlijke kosten van mijn man en mij. Hiermee teer ik dus in op mijn vermogen. Meestal leef ik van minder. Ik had vooraf uitgerekend dat ik dit ongeveer 5 jaar lang kon doen. In de praktijk wordt het wel iets langer, maar uiteindelijk moet ik weer ergens geld mee verdienen.
De dingen die ik vroeger voor of na mijn werk of in de vakanties deed, die doe ik nu méér.
Ik vind mijn proefpensioen heerlijk. De dingen die ik vroeger voor of na mijn werk of in de vakanties deed, die doe ik nu méér. Lezen, schrijven, klusjes in en om huis, vaker op de fiets, vaker nieuwe dingen leren. Ik zit zo een middagje ergens op te studeren. Daarnaast ben ik vrijwilligerswerk gaan doen, als schuldhulpmaatje. En ik ben vaker bij familie en bij mijn ouders. De gezondheid van mijn moeder is achteruit gegaan. Waar ik vroeger een weekend naar mijn ouders toe ging, ga ik er nu vier of vijf dagen heen. Om bij ze te zijn en om ze te helpen.
Als ik een mooi boek lees, dan wordt de wereld daar niet beter van. Maar daarna ga ik de straat op en zeg ik mensen vrolijk gedag.
Ik heb niet het gevoel dat ik nu een grote bijdrage aan de wereldvrede lever, maar mijn tijdsbesteding is voor mijzelf in ieder geval zinvoller geworden. Als ik een mooi boek lees, dan wordt de wereld daar niet beter van. Maar daarna ga ik de straat op en zeg ik mensen vrolijk gedag. De kleine wereld om mij heen is er een stuk beter van geworden.
Leuk en zinvol
Dit leven bevalt me zo goed dat ik weleens denk: als dat straks maar goed gaat. Van de andere kant, er moet iets te vinden zijn. Iets waar ik voldoende geld mee verdien en wat ik leuk en zinvol vind. Ik ben dat aan het onderzoeken, maar het is nu nog heel vrijblijvend. Het is voornamelijk een kwestie van zoveel mogelijk leuke dingen doen. Tegen de tijd dat mijn geld op is, moet ik zorgen dat ik met die leuke dingen geld kan verdienen. Als de deadline dichterbij komt, ga ik me daar vanzelf meer op focussen.
Het begint bij hardop dromen. Daarna ga je kijken hoe je het kun verwezenlijken.
Mensen zeggen vaak: ik ben jaloers, dat zou ik zelf ook wel willen. Of ze zijn verbaasd: hoe doe je dat dan? Hoe kan dat dan? Tegen die mensen zou ik willen zeggen: neem kleine stapjes. Het begint bij hardop dromen. Daarna ga je kijken hoe je het kun verwezenlijken. Er kan meer dan je denkt.
Wonen in een kasteel
Mijn man en ik wilden in een kasteel wonen, dat was onze droom. Nu kun je denken: een kasteel, dat is voor gewone mensen niet weggelegd. Maar wij zijn dit verder gaan onderzoeken. Wat vinden we zo leuk aan wonen in een kasteel? Dat het een huis is met een verhaal, met een geschiedenis, met verschillende kamers en stijlen. Wat kunnen we daarvan verwezenlijken? En nu hebben we zo’n huis. Het is geen kasteel, maar een monument waar we zelf veel aan verbouwd hebben. Het is een andere manier van denken: wat kan wel?
Dit is deel 1 van de serie Pioniers. Meer weten over proefpensioen? Lees de blog van Mevrouw Money Wenkbrauw. Ook een mooi verhaal te vertellen? Of ken je iemand die heel anders met werk en geld omgaat? Laat het me weten! Mail naar lonneke@lonicatekst.com.
Comments
Ik herken dat je soms kunt nagaan wat je nou precies aan iets aanspreekt, en of je dat element niet op een andere manier in je leven kunt brengen. Zoals jullie met je kasteelwens : )
Met pensioen wil ik niet, daarvoor vind ik mijn werk veels te fijn.
Dat is volgens mij precies waar dit om gaat: doen wat je het liefste doet. Als je daar dan ook nog van kunt leven, dan ben je er.
“Ik heb geld gespaard, en nu ben ik het op aan het maken” is eigenlijk wat ik hier lees. Niet echt iets waarvan je denkt: dat moet ik ook doen, wat slim! Ik zou het andere mensen niet aanraden.
Ha Petra, wat Mw. MW doet is verrassend en het past misschien niet in hoe wij gewend zijn om met werk en inkomen om te gaan, maar ik ben heel benieuwd wat het gaat opleveren. Misschien leidt het wel tot nieuwe wegen van een inkomen verdienen, die zij veel zinvoller vindt. Ik heb Mw. MW in ieder geval niet leren kennen als iemand die op financieel gebied onverstandige dingen doet.
Hoi Petra, food for thought, dankjewel.
In het kort: Ik zou mensen niet zomaar aanraden om hun baan op te zeggen, maar wel (als er een aanleiding is) om de mogelijkheid te overwegen met alle voor- en nadelen, naast de andere opties die er zijn. Ik heb erover nagedacht en een wat uitgebreider blogje over geschreven.
Is dit wat 😉 Komen wij er ook wel bij wonen (kunnen we er gelijk een B&B bij doen)
https://www.prestigeproperty.co.uk/11-bed-castle-saint-agreve-ardeche-rhone-alpes-france-194019
Très jolie! 🙂
Het voldoet in ieder geval aan de toren-eis (een kasteel heeft een toren), het is echt een kasteel zoals ik het vroeger tekende. Gaaf. Dit is wel ongeveer wat we zoeken, maar dan iets dichter bij familie en vrienden.
Ik ben niet zo van de communes (ik draaf meteen maar even door), maar samen met een paar financieel-onafhankelijken in een kasteel wonen, b&b erbij … het is het overdenken waard. : )
Wij, partner en ik, doen juist het tegenovergestelde! We hebben altijd met zoveel plezier en voldoening gewerkt dat we niet volledig met pensioen zijn gegaan ( we krijgen nu sinds 2 jaar AOW en pensioenuitkering) We werken nu ongeveer 8 dagen per maand dus houden heel veel vrije tijd over! We reizen graag en veel, moestuinieren met veel plezier, schilderen, wandelen en fietsen , lezen en schrijven en ik ben dol op koken.
Het lijkt me vreselijk om al zo jong bezig te zijn met je pensioen maar ik begrijp dat een mens met weinig plezier in het dagelijke werk en er weinig voldoening in vindt graag vroeg met pensioen gaat.
En andersom: wat heerlijk dat jullie zoveel plezier en voldoening uit jullie werk halen!
Wat heerlijk dat het gelukt is. Hoe bijzonder dat jullie met 2900 klaar zijn. Tenminste dat denk ik omdat jouw deel 1450 is. Binnenkort is dat bedrag mijn ABP pensioen. Te weinig.
Ik treur niet, ik wil liever vrij zijn.
Ik vind het fijn voor mevrouw MW dat ze blij is met haar proefpensioen maar ik zou zelf geloof ik toch eerder op zoek gaan naar werk wat me voldoening zou geven. Natuurlijk kun je een deel van je vrije tijd invullen met vrijwilligerswerk en op die manier toch betekenisvol zijn. Maar voor mij zou voldoening halen uit mijn (betaalde) werk toch zwaarder wegen.
Liever minder dagen per week werken dan een paar jaar helemaal niet.
Voor mij is een vroeg pensioen of een aantal jaren proefpensioen dan ook totaal geen doel, ik hoop eigenlijk dat ik er over 25 jaar net zo over denk als Thea.
Het belangrijkste is inderdaad: doen wat je het liefste doet.
Ik heb er bewondering voor als mensen hun eigen weg gaan, ongeacht wat anderen er van zeggen.
Ik vind dit echt een leuke serie Lonica. Ik ben benieuwd naar de volgende.
Dankjewel! Ik moet zeggen dat het verleidelijk is om de publicatiefrequentie te verhogen…