Het Spaanse dorp Polopos

Ik zeg het jullie eerlijk, het is al de hele zomer my guilty pleasure: het volgen van de perikelen van vijf Nederlandse gezinnen in het Andalusische dorp Polopos.

Slaapdorp

Ik zou voor geen goud met mijn landgenoten willen ruilen, maar de zomerserie van RTL4 is vermakelijk om op de bank naar te kijken. Sinds begin juli kun je elke werkdag volgen hoe vijf Nederlandse gezinnen het slaapdorp Polopos in Andalusië weer wakker proberen te schudden. Van de 2000 inwoners zijn er nog 60 over.

Ik had de Italiaanse variant van vorig jaar nooit gevolgd, maar ja, dit is Spanje. Dus dat is leuk. Wel een heel ander Spanje dan waar ik woon en ook een heel ander dorp. Ik geloof dat mijn dorp op zijn hoogtepunt 300 inwoners telde. Daar zijn er nu nog 24 van over en in de winter minder dan de helft.

Ik Vertrek maal vijf

Voor wie het programma niet kent: vier stellen en één dubbelstel (vader, moeder, zoon en schoondochter) hebben de opdracht om weer leven in Polopos te blazen en daar hun eigen bedoeninkje te starten. Ze strijden om de titel ‘ereburger van Polopos’, die 20.000 euro waard is. De finale wordt eind augustus uitgezonden.

Het is vermakelijk om naar het gestuntel met de taal en de strijd met de bureaucratie te kijken. Of naar de drie bejaarde vrouwen, die op hun vaste bankje de Nederlanders bespreken. Dit is Ik Vertrek maal vijf.

Stoomwals

De productie heeft van alle deelnemers een karikatuur gemaakt. Ma Rutten gaat het meest over de tong. Je houdt van haar of je haat haar. Als een stoomwals gaat ze door het dorp. Ze brengt tomaten, knipt haren en bezorgt Nederlandse rollators. En ze verzint rustig een 25-jarig huwelijk voor een goed dorpsfeest.

De groeiende waslijst aan projecten van de familie Rutten is nauwelijks bij te houden. Het begon met camperplaatsen, een wekelijkse markt en een wakeboardbaan. Inmiddels zijn daar een winkel annex koffiehuis, studioappartementen, de verkoop van zelfbedrukte T-shirts en de organisatie van een Hollands polonaisefeest bij gekomen. Alles bevindt zich in een embryonaal stadium.

Quality Time

Christiaan zit aan het andere uiterste van het spectrum. Mister Quality Time. Zijn jeugdliefde Kirsten is er om te vertellen hoe geweldig hij is (meest gehoorde zin: ‘Ja, dat vind ik ook’) en samen hebben ze zoontje Lucas. Ofwel uitbesteed aan de kinderopvang, ofwel met iPhone en rol koekjes in een buggy te bewonderen.

Christiaan en Kirsten hebben de verbouwing geheel overgelaten aan een aannemer, zodat ze al hun tijd kunnen steken in het opzetten van hun bedrijf (lees: wijn drinken en werken aan een website). Christiaan heeft een positiviteitstraining gedaan en vindt zijn nieuwe leven geweldig. Je kunt hem inhuren als coach voor bijna alles. Vijftien minuten appen kost 35 euro.

Het stel zit ook in de wijn. Ze hebben een mooie deal gesloten met een grote online wijnwinkel en een megalomane wijnboer op 400 kilometer van Polopos. En nu verkopen ze quality wine voor een tientje, die ook te koop is onder een ander label voor 6,95 en daar de omschrijving ‘alledaags’ krijgt.

Ik Vertrek-deal

RTL4 heeft de afgelopen weken haar uiterste best gedaan om alle karikaturen zoveel mogelijk uit te vergroten. En dus denken we nu dat de onverstaanbare Juani aartslui is en dat behalve ma Rutten niemand ooit contact heeft met de bewoners van het dorp.

Maar dat maakt voor de kijkers allemaal niet uit. En de deelnemers hebben dankzij de kijkcijfers geheid een aantal maanden klandizie. Het is precies dezelfde deal als bij Ik Vertrek: jullie zetten ons voor lul en wij hebben gratis publiciteit.

Betrekkelijke luwte

Maar tjonge, wat ben ik blij dat ik in de betrekkelijke luwte van mijn blog heb kunnen ploeteren met mijn Spaans en kunnen strijden met de bureaucratie. Want je vraagt je het toch even af: welke karikatuur hadden ze van mij gemaakt?

Het is me de afgelopen jaren meer dan eens gevraagd. Moet je je niet opgeven voor Ik Vertrek? Punt 1: nee. Punt 2: ze willen geen mensen die het in hun eentje doen. Die kunnen namelijk geen ruzie maken.

Thysa en Wijnand

Mijn voorspelling is dat Thysa en Wijnand er met de winst vandoor gaan. Die doen steady hun ding, spreken al heel redelijk Spaans, mogen bij acht verschillende bewoners douchen en lijken als enigen serieus aan de weg te timmeren met hun plan om kunstenaars naar Polopos te trekken.

Mijn andere voorspelling is dat er over een jaar niet veel Nederlanders meer over zijn in Polopos.