Por fin!
Klaar! Die twintig bestralingen zitten erop. En zo komt er min of meer een einde aan mijn kankertournee. Een verslag in cijfers van een medische roadshow van vijf maanden.
Nieuwe wereld
Madre mía. Ik vond 2020 sowieso al een behoorlijk stom jaar door die coronashit, maar toen had ik nog geen flauw benul van wat de tweede helft voor me in petto had. Ik leerde een geheel nieuwe wereld kennen. Die van wachtkamers, indrukwekkende apparaten, naalden en operatiehemden.
Qua vocabulaire kwam er een medische sectie bij. Ik weet nu bijvoorbeeld wat uitzaaiing, MRI-scan, infuus, operatiekamer, lymfeklier en KNO-arts in het Spaans is (otorrinolaringólogo). Voor mijn inburgering was het ook nuttig. Ik heb beter kennis gemaakt met het Spaanse zorgsysteem en de bijbehorende cultuur dan dat ik ooit met de Nederlandse variant heb gedaan.
Ik heb in de afgelopen maanden op allerlei vlakken veel geleerd. Al had het van mij niet per se op deze manier gehoeven.
Medische apparaten

Mijn ervaring met medische apparatuur is van nul naar de hele bingokaart vol gegaan. Twee mammografieën, twee echo’s, een MRI-scan, een thoraxscan, twee CT-scans en twintig bestralingen.
Er is ook een flink aantal medische handelingen op mijn lichaam verricht. Drie bloedafnames, twee hartfilmpjes, een biopsie, drie PCR-tests, vier tatoeages, twee infusen met contrastvloeistof, twee onderzoeken met een camera via mijn neus, een operatie, een stuk of wat infusen tijdens mijn ziekenhuisopname, vijf sessies wondverzorging en acht spuiten met een antistollingsmiddel (waarvan er zeven self-service waren).
Roadshow
Een volledige opsomming van de medicijnen laat ik maar even buiten beschouwing. Ik tel dit jaar in ieder geval vier verschillende antibioticakuren. En qua paracetamol heb ik in 2020 waarschijnlijk net zoveel weggewerkt als in de 45 jaar daarvoor. Ik was tot dit jaar qua gezondheid een gezegend mens.
Ik zag verder drie verschillende huisartsen en ik reisde in totaal naar vijf verschillende ziekenhuizen. Daar had ik afspraken met een oncoloog, een chirurg, een anesthesioloog, meerdere radiologen, een internist, een KNO-arts, een radiotherapeut-oncoloog en verschillende verpleegkundigen.
Voor deze afspraken legde ik in totaal naar schatting 5.476 kilometer af.

Klaar, bijna
Maar nu zit mijn kankertournee er bijna op. De behandelingen zijn klaar. Ik moet nog wel vijf jaar hormoonpillen slikken, maar dat zijn slechts ritjes naar de apotheek. Er volgen nog nieuwe mammo’s en bloedonderzoeken, controleafspraken bij de oncoloog, de chirurg en de radiotherapeut-oncoloog. Maar daar draai ik mijn hand inmiddels niet meer voor om. Het echte werk zit erop.
En ik moet natuurlijk nog even herstellen van de radiotherapie. Mijn huid heeft tijd nodig om te genezen en mijn conditie is ook niet 1-2-3 op het oude peil. En dan zijn er natuurlijk nog de bijwerkingen van de hormoontherapie. Maar toch. Het label ‘patiënt’ kan na vijf maanden zo langzamerhand weleens op een haakje in de kast. Om er nog maar sporadisch uit gehaald te worden.
Ojalá. Met kanker weet je het natuurlijk nooit.
Op naar 2021
Zo jongens. Dit stond niet in het script. Waar waren we ook alweer? O ja, bij dat heerlijke combinatieleven van buitenwerk en schrijfwerk. Morgen gaat de huisarts me officieel beter melden in de systemen. Dat betekent dat ik vanaf overmorgen weer aan het werk mag. Het geluk wil dat er meteen al een bijster leuke en interessante schrijfklus op mijn pad kwam. Daar kan ik alvast twee donkere wintermaanden mee vullen.
En dan op naar de lente. Op naar een vaccin. Op naar een heel ander jaar.
Comments
Het is volbracht! Op naar een mooie nieuwe (maar ook een beetje oude) periode in je leven.
Wat fijn! Op naar een nieuw jaar!
Hoi Lonneke,
Fijn dat de bestralingen er op zitten! Rust in de “tent”!
En neem je rust, ondanks het feit dat er weer fijne nieuwe schrijfklussen op je liggen te wachten!
Gelukkig dat je geen chemo hoeft!
Ja die hormoonkuren via tabletten! Tamoxifen (misschien nu een andere naam) is heel goed voor je botten.
Aromasin (misschien nu een andere naam), de opvolger van Tamoxifen daarentegen heel wat minder.
Ik geef je nu alvast een tip voor over ca. 2,5 jaar: laat voor dat je aan Aromasin begint een botscan maken en ook ca 2 maanden na het slikken van Aromasin.
Dan kunnen ze zien of de botdichtheid gedaald is en kunnen daarvoor medicijnen voorschrijven, zodat je niet snel een arm of been kunt breken. Toevallig had ik een arts die daar heel alert op was maar er zijn zat artsen die daar niet eens over reppen.
Hoe is het met de katten Suzy & Simon? Heb je ze nog?
Fijne dag!
Ik ben me bewust van het risico op osteoporose, maar voorlopig staat er bij mij alleen 5 jaar tamoxifen op het programma. Suzy en Simon zijn afgelopen zomer geadopteerd. Suzy is onlangs helaas zomaar doodgegaan aan een onbekende ziekte. Simon leeft gelukkig tussen de honden, kippen en paarden, samen met een bejaarde rode kater.
Dat is fijn dat dit traject ten einde is en je weer jezelf kan worden in alle rust bij de berg.
You go, girl.
Groot respect voor je mooi mens. Denk goed aan jezelf. Nu herstellen, vooruitkijken en de zinnen verzetten! En zegeningen tellen. In je eigen tuinkantoor aan leuke klussen werken met een fantastisch uitzicht op de Picos. Geen betere Pro Biotica denkbaar 😉
Wat fijn dat het erop zit! Op naar een beter en gezond 2021!
Wat fijn dat het erop zit!! Ik wens je een goed herstel toe! En wat fijn om te lezen dat je een leuke klus hebt. Succes!
Ik vind je een kei deze toestand zo’n beetje in je eentje geklaard te hebben.
Ik.hoop dat je snel weer de oude bent en dat je niet meer zulke “verrassingen op je bord krijgt. Alvast een heel mooie 2021 gewenst .
Ien
Hoi Lonneke,
Wat heb je een pittige tijd achter de rug! Wat heb je je er dapper doorheen geslagen! Ik wens je een goed herstel, rust in je denken en voor je lichaam.
Groet, Annelies
Heel fijn dat dit hectische schema er op zit! Maar onderschat de hormoontherapie niet. Ik wens je alle goeds.
Die onderschat ik zeker niet. De bijwerkingen zijn dagelijkse kost. 🙂
Fijn dat het bestralen klaar is. Heb je al puf voor de nieuwe schrijfklus?
Ja, veel zin in! En ik heb de luxe van een stressvrij bestaan. Schrijven kan hier prima gecombineerd worden met wandelingetjes, gezond koken en op tijd naar bed en zo.
Dankjulliewel allemaal! Ik heb er gisteren goed bier op opengetrokken. Vanaf vandaag op naar herstel!
Gelukkig. Ik dacht even dat n deadline misschien teveel druk zou opleveren en dat gecombineerd met minder energie leek me pittig.
Held ! Alles wordt beter in 2021 ! #moet
Hoi Lonneke, wat heftig allemaal voor je, en taai om er zo in je eentje voor te staan. Ik wens je een goed herstel. Ik ben je boek aan het lezen. Je schrijft erg leuk. En ondanks de inhoud ( die ik even inhaal na en paar maanden) lees ik je blogs ook graag want je hebt een leuke schrijfstijl.
Hou je taai. Groetjes, Marijke ( ooit van Ezelparadijs)
Hi Lonneke,
Je kent me niet, maar wil even aan je kwijt dat ik erg onder de indruk ben van je levenslust en veerkracht!
Ik ben chronisch ziek en ‘herken’ bepaalde aspecten van je verhaal. Gelukkig geniet ik desondanks ook volop van het leven! Blijf dat vooral doen: genieten!
Vriendelijke groeten, Hanka Gerretsen
Ha Hanka, ik heb de laatste maanden veel aan chronisch zieken moeten denken. Ik kan me er nu iets bij voorstellen hoe dat moet zijn. Goed om te horen dat jij ondanks je ziekte van het leven weet te genieten!