Een simpel leven

Anderhalve maand van huis. Wat zijn de verschillen tussen mijn oude kantoorleven en mijn nieuwe buitenleven? De kortste samenvatting: ik ben van ‘daar en straks’ naar ‘hier en nu’ gegaan. En tot nu toe bevalt die verandering uitstekend. Al zou een keer onder de douche of weer eens gewoon de wc doortrekken best fijn zijn.

Exit kantoorleven

Ik zag een paar berichten op Facebook en Twitter voorbij komen van mensen die maandag weer aan het werk moeten. Op dat soort momenten realiseer ik me pas echt wat voor leven ik heb. Er komt geen dag dat ik weer naar kantoor moet. Het is geen vakantie, het is geen werk, het is leven.

Nog geen 2 maanden geleden leverde ik mijn werktelefoon in, maar het lijkt wel 100 jaar terug. Met een pasje door de poortjes, wachten bij de lift, wachten bij het koffieapparaat en dan een flexplek veroveren. En dan iets met heel veel emails en vergaderingen. Zo was het volgens mij. Sorry ex-collega’s, ik mis het nog niet.

Geen drinkwater

Nee, ik heb hele andere problemen. Er is hier geen drinkwater. Het is in de winter en de lente veel te droog geweest. We halen ons water in jerrycans van de area recreativa, hier zo’n 1,5 kilometer vandaan. Ik ben al 10 dagen niet meer onder de douche geweest. We spoelen de wc door met emmers rivierwater. Daar doen we ook de afwas mee. Ja, denk daar maar eens over na als je bij het koffieapparaat staat te mokken dat de latte op is.

Tussen de pompoenen en courgettes je haar wassen onder de tuinslag

In de moestuin is een tuinslang. Ongeveer eens in de 3 dagen sta ik bloot tussen de pompoenen en de courgettes mijn haar in te zepen met ecologische shampoo. Lekker onder de koude straal! Ik ben een enorme fan van buiten douchen. Als het weer het toelaat, want een zonnetje erbij is wel heel prettig. Vervolgens ben ik 2,5 uur schoon. Tot de siësta voorbij is en ik de stal weer in ga.

Ezelparadijs

Ja hoor, ik zit er weer. Voor de 3e keer. Voor wie wil weten wat het Ezelparadijs is en wat ik daar doe, ik heb er eerder over geblogd:

• Terug naar het Ezelparadijs, met een heel schattig filmpje van de pasgeboren Franka
• Andere wereld, geschreven toen ik daar voor de 2e keer was in mei 2016
• Tot half oktober onder de pannen, met (even doorscrollen) het dagelijkse werkschema

Ik ben hier op 10 augustus aangekomen en blijf tot ongeveer 17 september.

Er is een leven offline

Ik ben nu anderhalve maand weg uit Nederland en ik realiseer me dingen. Bijvoorbeeld dat ik geen agenda meer heb. Maar ook hoeveel minder ik op mijn mobiele telefoon kijk of online ben. Sorry medebloggers, daarom heb ik al anderhalve maand niet meer op jullie blogs gereageerd. En sorry twitteraars, het is (spaarzaam) eenrichtingsverkeer geworden. Het komt er niet van, er is (vaak) geen wifi en mijn aandacht is meer bij de plek waar ik op dat moment ben. En áls ik online ben, dan surf ik meestal gericht. Ik tik een blogje, ik zoek een woord op in het Spaans of de dienstregeling van het treintje naar Ribadesella. Of nou ja, ik check een biertje in op Untappd.

Gratis beweging

Ik weet hier weer waarom ik een lijf hebt. Met armen, benen en spierkracht. Je bent hier de hele dag in de weer. Met een kruiwagen, een hark en een schep. Met emmers water sjouwen naar de badkamer op de bovenste verdieping. Met honden uitlaten en ezels verzamelen op 8 hectare grond. Met onkruid wieden. Met zakken hooi vullen. Met kleren wassen in een teiltje. Sinds ik Nederland uit ben, is het aantal stappen op mijn Fitbit een stuk hoger. Gemiddeld zo’n 17.000 stappen per dag. Op een kantoordag kwam ik nauwelijks boven de 6.000 uit. En ja, mijn korte broek begint losser te zitten.

Terug in de tijd

Het rare is dat ik vanuit de blik van een Amsterdams stadsmens met een kantoorbaan een heel eind terug in de tijd ben gegaan. Ik had een schone badkamer van bijna 10 vierkante meter, helemaal voor mij alleen. Een afwasmachine, een oneindige voorraad drinkwater, wifi. Een fiets (teer punt, ik mis mijn fiets). Een carrière en een goed salaris. Ik had restaurants uit alle windstreken om de hoek, bier uit alle windstreken (ander teer punt).

Ik drink onbestemde merken pils en ben iemand zonder achternaam.

En nu? Ik heb mijn kleren de afgelopen anderhalve maand in een teiltje gewassen. Ik spoel de wc door met een emmer, ik was af met rivierwater, ik was mezelf met een washandje of onder de tuinslang, ik drink onbestemde merken pils en ik ben verder gewoon iemand zonder achternaam die kruiwagens met ezelpoep vollaadt en zakken met hooi en stro vult.

De vraag is wat vooruitgang is.

Knorrend zwijn

Het is gek hoe snel je went aan een leven zonder afspraken, zonder drukte en zonder gejaag. Aan veganistisch koken voor 12 personen. Aan rondlopen in kleren met scheuren, gaatjes en vlekken. Aan rennend de heuvel op met een bakje horsemix en een knorrend zwijn achter je aan.