‘Ik zou maar met een oog open slapen vannacht,’ zei de buurman. We staarden naar de vlammen in de verte. Ze vormden een dansende slinger in de zwarte nacht. De lucht rook naar open haard.
Bosbrand
Het was een idioot zwoele februari-avond. Dagen van warm, zonnig en droog weer. Gortdroog. Dat weerhoudt sommige mensen er niet van om door te gaan met het verbranden van allerhande vuil en afgedankte spullen. Ondanks dat het risico op bosbranden in de meeste
Gisteren kwam iedereen uit zijn holen gekropen. De zon scheen! Na drie weken van regen, windstoten, regen, overstromingen, storm, onweer, regen, sneeuw, hagel en regen. De lucht ruikt naar lente jongens.
Grillig weer
Mijn grootste aarzeling over verhuizen naar Asturias was het weer. Het mag hier Spanje heten, het weer lijkt niet op waar jullie aan denken bij Spanje. Met gemiddeld 800 mm neerslag per jaar is het ongeveer even nat als Nederland. Het is over het algemeen wel
Dit jaar zijn er op verschillende niveaus verkiezingen in Spanje. En ik mag meedoen, want ik heb onlangs bericht gehad dat ik hier vanaf nu stemrecht heb. Hoewel er al twee generaties zonder dictatuur opgroeiden, is Spanje nog steeds een raar land. Alles is hier politiek. En sinds kort heeft Spanje ook zijn eigen enge partij.
Voorheen politiek dier
Ik vind politiek interessant. Als politicoloog, maar ook omdat ik in Nederland politiek actief was. Het is alweer even geleden, maar
Ik was in het eerste semester van 2018 goed voor 12,5%. Als een van de acht Nederlanders die in de eerste helft van dit jaar naar Asturias verkaste.
Hier volgt een blog met lullige feitjes en cijfers over Asturias. Voor de liefhebber.
Immigranten
Deze week zijn de bevolkingscijfers van het Spaanse bureau voor statistiek gepresenteerd. In Asturias wonen nu nog maar 1.027.624 mensen. Het worden er elk jaar minder. Aan ons immigranten ligt het niet. Asturias heeft een positief
Madre mía. Zo zag mijn tuin eruit op 28 oktober. Bam, een pak sneeuw van tien centimeter. Uit het niets. Deze absurde actie van Moeder Natuur – terwijl ik in een guur, maar sneeuwvrij Nederland zat – was een fikse wake up call. Ik moet me met gezwinde spoed klaar gaan maken voor de winter.
Appje uit Asturias
Terwijl ik met mijn familie aan het zondagsontbijt zat in een vakantiehuisje op de Utrechtse Heuvelrug, kwam er een appje binnen
Wat dacht je van vakantie vieren in een geel huis halverwege een berg in het prachtige Asturias? Ik ben regelmatig op zoek naar huisoppassers! Gratis verblijf in ruil voor verzorging van de katten, de tuin en het huis. Hier vind je de voorwaarden en meer informatie.
House sitters gezocht
Af en toe zoek ik mensen die op mijn Asturiaanse landgoed willen passen. House sitters dus! Dit is de deal:
Je zorgt voor mijn drie katten en eventueel
Spanje mag dan in Europa liggen, sommige dingen gaan hier anders. Nou ja, best veel dingen gaan hier anders. En dan accepteer ik maar dat er af en toe wat meewarig om me wordt gelachen. En dat het zomaar kan gebeuren dat werkmannen niet meer komen opdagen.
Moederkloek
Ik wilde dus helemaal geen kittens. Ze zijn rete onhandig. Ze doen domme dingen, slopen de boel en springen (met alle nagels uit) in je nek. Ik wilde gewoon een paar
De eerste twee dagen in mijn nieuwe huis. Een verslag met veel foto’s, omdat jullie zo zeurden. En de eerste aflevering van de serie ‘vrouw op platteland’.
Twee weken
Madre mía… in minder dan twee weken van de notaris in Amsterdam naar de notaris in Gijón… Alles ging tergend langzaam en toen was daar opeens de snelheid van het licht. Mijn advocaat, die ik zo traag als poppenstront vond, legde de laatste honderd meter af binnen tien seconden. Nou
Dat er dieren in mijn nieuwe huis zouden komen was een feit. Ik had alleen een andere volgorde in gedachten: eerst er zelf gaan wonen, dan de dieren. Maar nee. Ik heb eerder huisdieren dan de sleutel van mijn huis.
Mag ik jullie voorstellen aan Isa en Manu?
Dakloze wuppies
Op de avond van 10 juli kwam ik aan in het Ezelparadijs. In de kamer naast mij verbleven sinds een week twee wuppies van nu ongeveer acht weken oud.
De naam is Ongeduld. Mevrouw Ongeduld. Maar jullie mogen Haastje zeggen. Ik kan er niks aan doen. Ik heb het geërfd, het is de schuld van mijn vader. En nu woon ik in het Land der Traagheid. Het land van mañana. Waarvan ik inmiddels weet dat deze kreet je reinste onderdrijving is. Werden dingen maar mañana…
Het is wachten tot de kikkers hun haar laten groeien.
Wachten op de polis
Een paar keer per week laat ik de postbode