Sparen is saai
Aan de financiële kant van Project Lonica is het sinds het nieuwe jaar saai geworden. Het is simpelweg sparen, sparen en sparen. En dus steeds een beetje van je geld zien verdampen in plaats van groeien.
Het vergt meer van mijn discipline dan ik had verwacht. Sparen is gewoon een beetje suf. En heel verstandig. Zucht.
Geld aan het werk zetten
Een van mijn grote ontdekkingen toen ik begon met Project Lonica was de wereld van de mensen die streven naar financiële onafhankelijkheid, of op zijn minst een veel kleinere afhankelijkheid van geld. De Mustachians, de consuminderaars en de minimalisten. Ik ontdekte hoe makkelijk bezuinigen eigenlijk kan en hoe ik het geld dat ik elke maand overhield aan het werk kon zetten. Dat deed ik voornamelijk op twee manieren: aflossen en beleggen.
Afloslol
En ik kreeg daar dus lol in. Andere aflosgekkies herkennen dat: het is leuk om je maandelijkse hypotheeklasten voortdurend te zien dalen. Met het totaalbedrag dat ik in 2016 heb afgelost, spaar ik in 2017 bijvoorbeeld al ruim 500 euro aan rente uit. En daar komt straks nog wat meer bij, want door die aflossingen is mijn schuld/marktwaarde gewijzigd, waardoor ik met mijn nieuwe WOZ-beschikking in de hand een verlaging van de hypotheekrente kan aanvragen. Ik ontdekte in dezelfde tijd het beleggen. Op dit moment een stuk interessanter dan sparen.
Vast in stenen
Maar ja, geld dat je in je hypotheek stort, zit vast in stenen. Nu is het verkopen van mijn huis nog steeds onderdeel van Het Grote Plan, dus als het goed is komt dat vermogen vanzelf weer vrij. Maar ik weet nog niet wanneer dat is. En wat financiële ruimte om dat huis nog even te kunnen aanhouden als dat zo uitkomt is ook wel fijn.
Je weet maar nooit potje
Beleggen was ook al een plan voor de langere termijn. Het is niet erg verstandig om te gaan beleggen met geld dat je verwacht op korte termijn nodig te hebben. Ik wilde een klein reservepotje opbouwen, als aanvulling op mijn pensioen. Of misschien wel voor als ik over een aantal jaren berooid terugkeer naar Nederland. Een potje voor achter de hand, voor je-weet-maar-nooit-hoe-goed-het-nog-eens-van-pas-komt.
Slapend geld
Toen ik besloot om in de zomer van 2017 ontslag te nemen en daarmee de salariskraan dicht te draaien, besloot ik ook dat ik vanaf 2017 alleen nog maar moest gaan bufferen. Geen geld meer in stenen stoppen en geen geld in fluctuerende beleggingen. Nu ik daar eenmaal mee begonnen ben, merk ik hoe saai dat is. Fijn 0,4% rente vangen en dan de inflatie en de vermogensbelasting er overheen. Mijn geld slaapt.
Oplopend spaarsaldo
Ik heb niets te klagen natuurlijk. Ik hou elke maand geld over. En straks ga ik op een schoenveter door Spanje trekken, dus ik weet waar ik dat oppotten voor doe. Maar ik merk dat het meer discipline vergt om gewoon netjes door te gaan met zuinig leven en mijn bankrekening gestaag te vullen. Stiekem zit ik toch steeds weer te kijken naar zinvollere dingen om met mijn geld te doen. Geduld, geduld. Het is maar voor een halfjaar. Tegen die tijd ben ik vast heel blij met elke euro die ik nu opzij zet. En waarschijnlijk verlang ik nog weleens terug naar die saaie tijd met dat oplopende spaarsaldo.
Comments
ik herken het helemaal. Zowel van hat aflossen als van het beleggen, het is allemaal veel leuker dan saai sparen. Terwijl die buffer wel de basis is..
Kan me voorstellen dat het sparen oersaai is en dat geduld opbrengen lastig is. En dan ook inflatie en VRH meer dan de spaarrente zien wegknabbelen. Blijf denken aan de schoenveter zou ik zeggen!
Oh ja, echt afkicken hè? Ik heb zelfs mijn geld weer opgenomen van mijn beleggingsrekening omdat ik het bij nader inzien liever veilig wil wegzetten voor een huis binnen nu en drie jaar. Wij zijn starters, dus alle spaargeld is welkom (en waarschijnlijk ook nodig…). De koersen staan nu hoog, dus áls je het dan op wilt nemen dan beter nu met winst dan later evt. met verlies. Maar gaat me toch aan het hart. Drie jaar is lang… een half jaar is goed te overzien!
Oh, heel herkenbaar! Wij zijn ook gaan sparen in plaats van aflossen de laatste maanden vanwege mijn nieuwe grote stap. Heel saai. 🙂
Ja, heel herkenbaar. Ik mis het ook.
Misschien kun je een gedeelte van het geld in deposito’s stoppen. Je gaat niet al het geld dat je voor je schoenveterreis (ik heb daar trouwens rare associaties bij, maar dat ligt vast aan mij) nodig hebt meteen op dag 1 gebruiken. En er zijn ook kortlopende deposito’s van drie en zes maanden. Niet dat de rente daarop heel erg hoog is. Maar wel net iets hoger dan 0,4%. Scheelt toch een beetje (oké een heel klein beetje).
Ik doe het ook met mijn geld voor mijn voorproefpensioen en het geeft een beter gevoel dan helemaal niets met het geld doen.
Ha goeie tip, daar moet ik misschien toch nog even naar kijken!