Anderhalf jaar woon ik hier nu. Anderhalf jaar in een geel huis halverwege een berg op het platteland van het Noord-Spaanse Asturias. En ik moet mezelf nog steeds weleens knijpen. Madre mía, dit is echt.
De laatste tijd verschenen er in een aantal Nederlandse media columns en artikelen over vrouwen die in deeltijd werken. Daar kwamen kwalificaties aan te pas als ‘decadent’ en ‘verwende prinsesjes’.
Mijn fulltime kantoorcarrière aan de wilgen hangen is één van mijn beste beslissingen ooit geweest. En het klopt, ik voel me enorm verwend.
Hoe luxe is luxe nou echt als je altijd arm bent in tijd? Als je zoveel bezit hebt, dat je bang bent dat je het kwijtraakt? Observaties van een vreemde eend, die even terug is in Nederland.
Mischien wel het spannendste onderdeel van Project Lonica: de balans tussen de inkomsten en de uitgaven. Verdien ik op termijn genoeg om in Spanje te kunnen blijven? Ik weet zeker dat jullie je dat weleens afvragen. Nu ik hier bijna een jaar woon, is het tijd voor een update.
In mijn kleine fijne FIRE-clubje op Slack zaten we twee weken geleden wat tegen elkaar op te snoeven. Wij gooiden allemaal vrijwel nooit eten weg. Ik deed ook mee met snoeven. Totdat Mariimma er fijntjes op wees dat als je deze vraag in een enquête zou voorleggen aan duizend mensen er waarschijnlijk duizend mensen zeggen dat ze zelden eten weggooien.
De proef op de som dus. Ik heb de afgelopen twee weken precies bijgehouden wat ik zoal weggooi.
Ik wilde eigenlijk wel weer eens met vakantie, maar dat mocht niet met het vliegtuig. Helemaal niet meer toen ik in een onderzoek las dat wij hogeropgeleiden ons wel zorgen maken over het klimaat, maar minder geneigd zijn om er ook iets voor te laten. En ik bewijs de statistieken graag ongelijk.
Omdat jullie massaal en enthousiast reageerden op mijn boodschappenblog, volgt er nu eentje over mijn energierekening. Ik vergeleek mijn vaste lasten in Spanje al eens met mijn vaste lasten in Nederland en dat won Spanje op bijna alle fronten. Maar niet qua energie.
Ik dacht dat jullie het wel interessant zouden vinden om te lezen welke boodschappen ik voor deze week in huis heb gehaald. Ik pak de ontleding van mijn kassabon meteen grondig aan. Ga er maar even rustig voor zitten, met de rekenmachine paraat.
Ach ja, mijn vlieggedrag. Dat moet minder, want het is reteslecht voor het milieu en het klimaat. Mijn probleem is niet alleen dat het snel en (veel te) goedkoop is, ik vind vliegen ook nog eens heel leuk.
Vroeger wilde ik piloot worden.
Het wordt een heel matig jaar. Sommige dingen mogen namelijk echt wel wat minder in 2019. Goede voornemens heb ik het over. Het plan is om een aantal dingen alleen nog maar met mate te doen. En vooruit, een aantal andere dingen misschien juist wat meer.