Ik ga terug naar Amsterdam. Na 5 maanden zwerven door Spanje ga ik een weekje op vakantie in mijn eigen huis. Een goed moment om eens stil te staan bij de dingen die de afgelopen tijd veranderd zijn. Conclusie: ik ben al (een beetje) Spaanser geworden. En een beetje plattelandser ook. En een stuk relaxter. ¡Qué guay!
10 veranderingen
Onder het motto: het zijn de kleine dingen die het doen, die het doen (Saskia en Serge, ken uw klassiekers).
Het mooie en spannende van het leven van een rondreizende vrijwilliger is dat je telkens in een onbekende wereld terecht komt. En dat het soms ook echt een verrassing is. Groeten vanaf Mallorca!
Operaplaat
Op vliegvelden is Nederland opeens heel dichtbij. Toen ik bij de gate van het vliegveld in Valencia aankwam, werd net de last call voor een vlucht naar Amsterdam omgeroepen. Maar ik laat Mokum nog even links liggen en mocht mee met de vlucht naar Mallorca.
Sietske Meerloo staakte haar internationale marketingcarrière en ging samen met haar man Tariq op het Spaanse platteland wonen. Ze kozen voor een leven dichtbij de natuur, met onzekerheden, experimenten, vallen en opstaan. ″De grootste vrijheid is dat je fouten mag maken en dat er niemand is die tegen je zegt: ja hallo, wat heb je nou weer gedaan?″
Internationale carrière
Waar het vandaan komt weet ik niet maar het internationale heeft er altijd in gezeten. Toen ik 12 was,
Nee, het is nog niet rond. Ik heb inmiddels wel contact met verschillende hosts (en nog een andere nuttige oplossing op het oog), maar er staat vanaf 26 oktober nog geen bed voor me klaar. Dus doe ik tussendoor een suf doch gezellig fotoverslagje van mijn tijd hier in Galicië. Die zit er namelijk alweer bijna op.
Warming up
Officieel werk ik hier 5 dagen per week 5 uur per dag. Maar omdat ik me anders toch maar ga
Morgen is mijn laatste dag in het Ezelparadijs. Maandag 18 september trek ik verder, naar Galicië. Ik ben hier 40 dagen geweest en dat was opnieuw een erg fijne tijd. Dit is mijn Ezelparadijs top-10!
In willekeurige volgorde:
1. Stal 1 in de ochtend
In stal 1 staan de kneusjes. Het is de grootste stal, met op dit moment 10 ezels. Het zijn de bejaarden, de bangerds en de zwakkeren. Ik vind bijna niets zo heerlijk als ‘s ochtends
Anderhalve maand van huis. Wat zijn de verschillen tussen mijn oude kantoorleven en mijn nieuwe buitenleven? De kortste samenvatting: ik ben van ‘daar en straks’ naar ‘hier en nu’ gegaan. En tot nu toe bevalt die verandering uitstekend. Al zou een keer onder de douche of weer eens gewoon de wc doortrekken best fijn zijn.
Exit kantoorleven
Ik zag een paar berichten op Facebook en Twitter voorbij komen van mensen die maandag weer aan het werk moeten. Op dat
Martin van den Berg zegde in de zomer van 2016 zijn kantoorbaan op, verkocht zijn huis en is nu fulltime huis- en huisdierenoppasser. ‘Ik heb de strategie van een amoebe. Ik ben niet doelgericht, maar beweeg met de stroom mee. Ik neem de mooie dingen op mijn pad in mijn leven op, en wat niet bij me past laat ik liggen.’
Maagzweer
Na mijn studietijd vond ik een baan als consultant, met een lease-auto en een riant salaris. Maar dat
Naast je ecologische voetafdruk, kun je ook je eigen voedselafdruk en waterafdruk uitrekenen. Hoeveel hectare landbouwgrond is er voor jouw eet- en drinkpatroon nodig en hoeveel water kost dat per dag?
Ik vulde hem in en de uitkomsten waren een aanmoediging om door te gaan met Project Vegan. Waar het overigens heel goed mee gaat. Veganistisch eten blijkt een eitje.
Een lapje rundvlees = een maand douchen
‘Een dag zonder rundvlees bespaart evenveel als een maand niet douchen.’ Deze
Weten jullie nog dat ik een pleegpoes had uit het dierenasiel? De onfortuinlijke Rembrandt a.k.a. Saske, die in januari met een gebroken dijbeen werd gevonden op het Amsterdamse Rembrandtplein?
Het verhaal heeft een happy end gekregen! Het meisje heeft een thuis gevonden bij een lieve mevrouw, die haar net zo wil verwennen als haar eigen kinderen en kleinkinderen.
Pleegpoes in huis
In januari 2017 zag ik een oproepje van het dierenasiel in Amsterdam. Er was een poes gevonden op
Pleegpoes Saske kwam op 2 februari. Vervolgens leefde ik een week in quarantaine. In een soort hospitaal voor gestoorde en zieke katten en mensen. Op 9 februari hing ik bij het asiel aan de lijn. Of ik Saske morgen weer kon inleveren.
Sentimenteel wrak
Ik ben een sentimenteel wrak als het aankomt op dieren. Zeg maar wat normale vrouwen hebben met kinderen, dat heb ik met dieren. Dus toen het asiel een tijdelijk adres zocht voor een zielige poes,