10 sep

Al het nieuws over mijn boek in één blogpost

‘Het leven is te kort om op kantoor te zitten’ is verschenen! Een verrassing, want dat is een kleine week te vroeg. Zo gaan die dingen. Zit ik hier nog op mijn berg in Spanje, zitten sommigen van jullie mijn boek al te lezen. Al het nieuws over mijn boek in één post!
Verder lezen
19 jul

Een jaar in een geel huis

Madre mía. Ik woon vandaag op de kop af een jaar in een geel huis halverwege een berg. En nee, ik kan niet zeggen dat de tijd vliegt. Want sjees, het lijkt echt alweer veel langer geleden dat ik hier aankwam. A trip down memory lane.
Verder lezen
19 apr

Negen maanden in een geel huis halverwege een berg

Vandaag precies negen maanden geleden kwam ik hier met mijn schamele bezittingen de berg op gereden. Het regende en het was stikbewolkt. De eerste vier dagen kon ik nauwelijks het eind van mijn landgoed zien. Laat staan het uitzicht op de Picos. En ik dacht: madre mía, vanaf nu woon ik dus hier. In het zomerhuis van een overleden echtpaar. In negen maanden tijd is het mijn huis geworden. En ik denk nog steeds regelmatig: madre mía.
Verder lezen
29 dec

Wat een jaar

Terugblikken op het afgelopen jaar is bijster cliché. Maar ik mag het. Want wat een jaar was het. Alle memorabele momenten van 2018 op een rij.
Verder lezen
11 dec

Een uitgeefcontract!

Nieuwsbrieflezers wisten al een tijdje dat ik ermee bezig was, maar nu is het dan rond. Ik ben in zee gegaan met een uitgever! Dat betekent dat mijn boek er nu echt komt. Op 20 mei 2019 moet de eerste versie van mijn manuscript er liggen. Dat lijkt ver weg, maar het is lente voordat je het weet (ja echt, houd moed). Jullie kunnen mijn boek lezen vanaf september 2019. Tenminste, ik hoop dat jullie dat leuk zouden vinden.
Verder lezen
04 okt

No puede ser

Hoe vind ik het hier nou eigenlijk? Ik woon nu tweeënhalve maand in een geel huis halverwege een berg. Van Amsterdam naar het Spaanse platteland. Het begint een klein beetje te wennen. Soms. En soms ook weer helemaal niet. Dan zie ik dat uitzicht, het huis en die auto en dan denk ik: no puede ser. Dit kan gewoon niet waar zijn.
Verder lezen
07 sep

Je zou me nu eens moeten zien

Bij het uitpakken van de laatste verhuisdozen kwam ik een tegeltje en een steen tegen. Twee symbolen van drie jaar geleden, toen ik begon met Project Lonica. En ik dacht: je zou me nu eens moeten zien. Madre mía, wie had toen gedacht dat ik nu in een geel huis halverwege een berg zou wonen? Ik zeker niet. Of wel?
Verder lezen
24 aug

Jij kunt dit ook. Jawel.

Sorry jongens, ik moet even wat mensen streng toespreken. Fijn dat ik voor inspiratie zorg, echt heel fijn. Maar kom uit die comfort zone! Ja, ik heb mijn zekerheden losgelaten. En ja, ik ben best een beetje trots op waar ik nu ben. Maar jij kunt dit óók.
Verder lezen