In Amsterdam ontploft de huizenmarkt weer. In mijn buurt wordt inmiddels 70% van de woningen boven de vraagprijs verkocht. In het gebouw waar ik woon, lopen de prijzen op tot 300.000 euro. Het huisje hiernaast kost 70.000. Inclusief een ruïne van een stal, een hórreo (een oude voedselopslag op palen) en 24.557 m2 land, met fruitbomen, een riviertje en prachtig uitzicht.
In Asturias koop je voor een paar ton soms een heel dorp. Een aldea abandonada, een verlaten gehucht.
Eén van de Grote Vragen van mijn Grote Plan: waar ga ik van leven? Het zou natuurlijk heel gaaf zijn als ik dat ooit van het brouwen van bier kan doen, maar op dat pad heb ik nog heel veel te leren. Waarom blijf ik niet wat dichter bij het talent dat ik sowieso in huis heb? Iets waar ik ervaring in heb en wat ik leuk vind om te doen? Waarom ga ik niet aan de slag als tekstschrijver?
Ah ja, ik heb geloof ik nog niet eens verteld waar ik eigenlijk naartoe wil emigreren. Best belangrijk. Mijn pijlen zijn gericht op Asturië, of in het Spaans: Asturias. Ik geef toe dat ik er tot afgelopen zomer nog nooit geweest was. En nu denk ik dat dit voor mij de ideale regio is.
Het groene paradijs
El Paraíso Natural, is de slogan die het Asturiaanse toerismebureau hanteert. Vrij vertaald: het groene paradijs. Het ligt ingeklemd tussen het Cantabrisch