Er is geen samenvatting, omdat dit een beveiligd bericht is.
Er is geen samenvatting, omdat dit een beveiligd bericht is.
‘Had je niet liever terug gewild naar Nederland?’ Die vraag heb ik de afgelopen maanden regelmatig gehad. Het antwoord is nee. Mijn leven is hier. Voordat ik ziek werd, heb ik twee interviews gegeven en een artikel geschreven. Die vertellen precies waarom.
De mammapoli
Ik ben heus weleens jaloers geweest op borstkankerpatiënten in Nederland. ‘Maar dan vraag je dat toch even aan de mammapoli?’ zei een vriendin een keer, toen me vertwijfeld afvroeg of ik een bepaald medicijn nou
Nog steeds sta ik met het inhalen van uitjes in de overdrive. Ik wil overal naartoe. Nu het weer kan. Nu het nog kan. Deze week was mijn geliefde Gijón aan de beurt. Het werd een hoopvol weerzien.
Raar land
Na een strenge lockdown schoot Spanje in vliegende vaart Nederland voorbij qua vrijheden. Waar jullie reikhalzend uitkijken naar 1 juni, mochten we in Asturias vanaf 11 mei alweer op het terras zitten. Gewoon zonder reservering, want dat doen Spanjaarden
Ik moest deze week denken aan dat liedje van Toontje Lager. Zoveel te doen. Voor de jongere generaties: een hit uit 1983. Ik heb nu opeens zoveel te doen. Alsof er in een week tijd acht weken ingehaald moeten worden.
Niemand zien
‘Voor jou veranderde er zeker niet zoveel met die lockdown?’ vroeg een vriend in Amsterdam me onlangs retorisch. Je zou het zeggen. Ik werkte toch al vanuit huis. Met een hele grote tuin en uitzicht op de
Het was een memorabele dag vandaag. Na een lockdown van 57 dagen mocht ik voor het eerst mijn landgoed weer af. Naar het einde van de wereld en weer terug.
Linksaf
Voor het eerst na bijna twee maanden sloeg ik onderaan de berg linksaf in plaats van rechtsaf. Rechtsaf is naar de supermarkt. Het tripje dat ik eens per week met weinig plezier maakte. Onderweg hoopte ik altijd maar dat ik geen politiecontroles tegenkwam en anders dat ik niet
Ik ben op vakantie gegaan. Je kunt in deze coronatijden niet bij de pakken neer blijven zitten. De omgeving is hier echt prachtig! Ik laat alle thuiszitters graag even meegenieten.
Here to stay
De eerste dagen van de lockdown was ik eigenlijk alleen maar lamgeslagen. Na een week dacht ik: nou ja, kwestie van uitzitten. Maar na drie weken confinamiento drong het tot me door dat je dit niet even uitzit. Corona is here to stay. Je kunt het
Anderhalf jaar woon ik hier nu. Anderhalf jaar in een geel huis halverwege een berg op het platteland van het Noord-Spaanse Asturias. En ik moet mezelf nog steeds weleens knijpen. Madre mía, dit is echt.
Ochtendwandeling
‘s Ochtends om half negen, als de zon op het punt staat om achter de bergen tevoorschijn te komen, gaan Bruno en ik het bos in voor onze ochtendwandeling. Het is helder en koud buiten, een graad of vijf misschien. De wolken liggen
Er kampeert sinds een paar dagen een zielige hond bij mij in de tuin. Hij heet Bruno en het is de bedoeling om hem klaar te stomen voor een normaal en gelukkig leven. Daarvoor is er nog heel wat werk aan de winkel.
Aan de ketting
Ja jongens, het is weer zover. Na de drie puppy’s en de geopereerde kitten Zorro heeft Finca Lonica een nieuwe tijdelijke bewoner gekregen. Bruno is een reu van 2,5 jaar oud die tot
In september 2019 verscheen mijn boek ‘Het leven is te kort om op kantoor te zitten’. Mijn belangrijkste drijfveer om dat boek te schrijven was dat ik andere mensen ermee hoopte te inspireren. En dat blijkt regelmatig gelukt te zijn.
In de boekhandel
Een boek schrijven is best iets geks. Maandenlang ploeter je in alle eenzaamheid en in de intimiteit van je werkkamer of je kantoortuin van 1,7 hectare. En als het boek is verschenen, dan ligt alles wat