Hoe deed de moestuin het in deze herfstmaand? En wat leverde dat op in harde pegels? Dit is het laatste deel van de serie over de MRM, de MoestuinRendementsMeter.
Slecht gelezen?
En nee, dat heeft niets te maken met mijn (onterechte) veronderstelling dat jullie deze rubriek niet zoveel interesseert. Mijn blog over het moestuinrendement van september werd 980 keer bekeken, dus dat is helemaal niet slecht.
Het is vanwege een andere reden. Die vertel ik jullie zo. Eerst de
Ik geloof dat de zomer nu toch echt op begint te raken. Maar wat was ie fijn! De tweede zomer op Finca Lonica in plaatjes.
In mijn oude leven bestond er zoiets als de zondagavondblues. Ik moet mezelf nog regelmatig knijpen om te beseffen dat dit echt, echt, echt mijn nieuwe leven is. Nooit meer op maandagochtend door de regen naar kantoor!
Maandag vergaderdag
Het is weer maandagochtend. En het is nog maar twee jaar en drie maanden geleden dat ik me dan met frisse tegenzin naar kantoor sleepte. Maandag was vergaderdag, zes uur in benauwde zaaltjes doorbrengen was geen uitzondering.
Kantoortuin
En kijk
Katsjing! Augustus is oogstmaand. Zonder twijfel de beste maand voor de return on investment op mijn moestuin. En ik heb voor een heel jaar genoeg courgettes gegeten.
Strijd verloren
Eerst het slechte nieuws. Mijn spruitjes liggen vol in de vuurlinie. De rupsen hebben gewonnen. De strijd verslapte toen de hondjes hier waren. Moestuinieren mét hondjes bleek onmogelijk en moestuinieren zónder hondjes leidde tot een onophoudelijk gekef. Waarom ik toch zo ongezellig zonder hen de tuin in ging. En dus
Wil je al jarenlang die voettocht lopen? Droom je over een studie geschiedenis, maar komt het nu niet uit? Ik zal je wat vertellen. Het beste moment komt nooit.
Als je met pensioen bent
Toen ik een jaar of vijf geleden zei dat ik naar Santiago de Compostela wilde lopen, kreeg ik van verschillende mensen dezelfde reactie. ‘Waarom wacht je daar niet mee tot je met pensioen bent? Dan heb je alle tijd.’ Ik vond dat zo’n gekke redenatie.
Madre mía. Ik woon vandaag op de kop af een jaar in een geel huis halverwege een berg. En nee, ik kan niet zeggen dat de tijd vliegt. Want sjees, het lijkt echt alweer veel langer geleden dat ik hier aankwam.
A trip down memory lane.
Die eerste dagen
Over mijn aankomst schreef ik drie maanden geleden uitgebreid. En ik maakte van dag 1 en dag 2 en van dag 3, 4 en 5 ook een apart verslag. Ik
Er zit een heel groot nadeel aan emigreren. Je laat mensen achter die je dierbaar zijn. Maar er zit een heel klein voordeeltje aan dat nadeel. Als je de mensen die je lief zijn ziet, dan is dat intens en bijzonder. Ik heb net tien van die bijzondere dagen achter de rug.
En ik heb nieuwe Asturiaanse folklore ontdekt.
Roadtrip
Mijn ouders zijn me voor de tweede keer komen opzoeken. Natuurlijk is emigreren binnen Europa anders dan naar Australië.
Iedereen heeft zijn eigen definitie van geluk en voor mij hoort voldoening daarbij. Dingen gedaan krijgen. Het tadaaa-gevoel. Dat je een verschil hebt gemaakt. En dat hoeft echt niet groots en meeslepend. Ik ervaar de meeste voldoening met simpele dingen die je met je handen doet. Dingen waarvan je dacht dat je ze niet kon.
Frustratie
Vroeger, toen ik nog een kantoorleven had, ervoer ik de meeste voldoening in mijn vrije tijd. Als ik een mooi bier had gebrouwen
Om half zes ‘s ochtends beginnen de eerste bedden te kraken. Hoofdlampen floepen aan, geroezemoes klinkt en plastic zakken ritselen.
Een nieuwe dag op de Camino de Santiago is begonnen.
Slaapzaalmasochisme
Ik draai het stijve lijf nog een keer om. Het stapelbed wiebelt als mijn bovenbuurman hetzelfde doet. Mijn oren zeuren over de oordoppen, die overigens maar matig werken. Mijn slaapzak is met me mee gedraaid en nu lig ik op de rits. En ik moet plassen.
Hoera, het
Het is feest in Casa Lonica! Vandaag zijn Manu, César en Isa een jaar oud geworden. En dat is natuurlijk een heel goed excuus voor babyfoto’s en verhalen uit de oude doos.
Geen kittens
Toen ik een huis zocht in Asturias, wist ik al dat er katten zouden komen. Maar geen kittens. Gewoon wat oudjes uit het asiel, eventueel aangevuld met een aanloper. Telkens als ik geen kittens wil, dan krijg ik kittens.
Deze drie waren namelijk over. Hun