Ik ben een introvert. Op het eerste gezicht heeft dit niet zoveel te maken met een eenvoudig leven op het Spaanse platteland. Op het tweede gezicht wel. Deze post is een hart onder de riem voor alle introverten out there en een poging om iets over ‘ons’ uit te leggen aan extraverten en ambiverten.
Clichés
Door de clichés die er bestaan over introverten zijn er nogal eens mensen verbaasd als ik vertel dat ik introvert ben. Eerst maar eens
Hoe vind ik het hier nou eigenlijk? Ik woon nu tweeënhalve maand in een geel huis halverwege een berg. Van Amsterdam naar het Spaanse platteland. Het begint een klein beetje te wennen. Soms. En soms ook weer helemaal niet. Dan zie ik dat uitzicht, het huis en die auto en dan denk ik: no puede ser. Dit kan gewoon niet waar zijn.
Rijk
Het zijn de kleine momenten. Gisterochtend ging het ik vuilnis wegbrengen, 100 meter de weg af.
Sorry jongens, ik moet even wat mensen streng toespreken. Fijn dat ik voor inspiratie zorg, echt heel fijn. Maar kom uit die comfort zone! Ja, ik heb mijn zekerheden losgelaten. En ja, ik ben best een beetje trots op waar ik nu ben. Maar jij kunt dit óók.
Clickbait
Ik moest gisteren erg lachen om een blogpost van collega-blogger Cheesy Finance: How we saved €100.000 in 3 years. De vervolgzin bij de gemiddelde Amerikaanse blog is: ‘And you can too!’ Bij
Er is een ontzettend fijne Asturiaanse gewoonte waar ik aan heb moeten wennen. Werken op basis van vertrouwen. Ik leer langzamerhand om mijn Amsterdamse achterdocht en mijn Hollandse koopmansgeest in Nederland achter te laten. In Asturias draait alles om het opbouwen van duurzame relaties. En dus belazer je elkaar niet en hoef je ook niet altijd het onderste uit de kan.
Prettige bijkomstigheid: vertrouwen maakt gelukkig.
De garage
Het begon toen ik voor het eerst van mijn leven een
Vandaag precies een jaar geleden stapte ik op station Amsterdam Centraal in de trein richting de Spaanse grens. Het avontuur tegemoet. Een onbekende weg met een onbekende afloop. Ik had mezelf een jaar buitenspelen beloofd. Zou ik daarna de grote sprong wagen? Ik had op die dag vast nooit geloofd waar ik een jaar later zou zijn…
Ja, in Amsterdam, maar dat is toeval.
Enkele reis Spanje
Op 4 juli 2017 vertrok ik naar Irún, net over de grens
Ik woon nu bijna 2,5 maand in Ribadesella. Daar heb ik best even aan moeten wennen. Ik had het gevoel dat ik aan het begin van een enorme berg stond en wist niet zo goed hoe ik die op moest. Inmiddels vind ik mijn tijdelijke leven hier heerlijk! Grote ontdekkingstocht meets eeuwig vakantiegevoel.
Emigranten op het strand
Woensdagmiddag zat ik met K. op een verlaten strand in Playa de Vega. We lagen half onderuit gezakt naar de zee te
Dat zijn wel zo ongeveer de drie dingen die ik later wil worden. Tweederde daarvan heb ik al aardig bereikt, voor dat oud worden moet ik nog wat geduld opbrengen.
Dit is een vervolg op de post over het hosselpensioen.
Pensioenfrustratie
Het is duidelijk: het onderwerp pensioen leeft. Ik heb met een blogpost nog nooit 2000 pageviews op een dag gehaald. Ik begrijp de frustratie over de verhoging van de pensioenleeftijd en de versobering van pensioenen, zeker bij mensen die
Met enige regelmaat krijg ik de vraag waar ik straks van ga leven en hoe het moet als ik arbeidsongeschikt word of te oud om te werken. Het eerlijke antwoord is dat aan mijn keuzes risico’s kleven.
Als je niet teveel hangt aan luxe en bereid bent om je aan te passen aan de omstandigheden, dan vergaat de wereld echt niet zo snel. (Echt niet, zeg ik zachtjes tegen mezelf.)
Over onze behoefte aan zekerheid en de belemmeringen die dit
Ik ben met Project Lonica op zoek naar mijn ikigai. Een Japanse gedachte, die samen te vatten is in dit ene plaatje. Ik las er een boek over in de trein tussen Barcelona en Gijón. En ik bedacht me dat ik vanaf vandaag weer bij iemand ga werken die haar ikigai duidelijk heeft gevonden.
Boek ‘Vind je ikigai’
Ik zat eergisteren 11 uur en 40 minuten in de trein, van Barcelona naar Gijón. Zonder wifi en zonder stopcontact om
Een halfjaar geleden nam ik ontslag van mijn kantoorbaan en vertrok naar Spanje. Ik liep 400 kilometer over de Camino del Norte, nam Spaanse les in Valencia en werkte op 6 verschillende plekken als vrijwilliger.
Het is einde-van-het-jaar-terugkijk-tijd. Welke dingen in mijn tijdelijke, nieuwe leven vond ik ontzettend gaaf en wat vond ik iets minder gaaf?
Een kwestie van doen
Ken je dat gevoel? Dat je achteraf denkt: was dat nou zo moeilijk? Het geldt voor veel dingen waarvan