Zijn deze hobbithuisjes geen plaatjes? Dit zijn Green Magic Homes, prefabhuisjes onder een laag aarde. Duurzaam, ecovriendelijk en goed geïsoleerd: warm in de winter en koel in de zomer. Ik ben een beetje verliefd op ze geworden. Zou het niet gaaf zijn als mijn toekomstige gasten hierin zouden kunnen overnachten? Of misschien ga ik er zelf wel in wonen!
Wonen in Spanje
Hoe was het ook alweer? Ik wil een stukje grond kopen op het platteland. Niet in een
Ze zeggen weleens dat je het meeste hebt met het seizoen waarin je bent geboren. Voor mij geldt dat zeker! Elke dag zie ik de blaadjes aan de bomen een beetje groter worden, de stekjes sla en andijvie die ik twee weken geleden kocht bij de buurttuin knallen mijn plantenbakken uit en ik wil alleen maar naar buiten, naar buiten, naar buiten. En ondertussen groeit er een stevig ongeduld…
Eindstreep
Het voelt als ontwaken uit een winterslaap. Opeens vind ik
Ach ja, waar bleef ze nou? Januari werd een worstelmaand. Een maand van vertwijfeling, niet kunnen kiezen, halfslachtige pogingen, moed die in schoenen zonk, dingen die niet lukten, inertia en ontkenning. Wat nou, Groot Plan? Wat nou, emigreren naar Spanje? Waarom wil ik eigenlijk een weg vol met beren inslaan? Zie je wel, bij mij komt er nooit wat van Grote Plannen terecht. Ik kan het niet, ik durf het niet, ik vind het te moeilijk, ik heb er geen
Gisteravond ontving ik mijn Raad van Toezicht voor de tweede keer. En net als de eerste keer heb ik dat geweten. Het is alsof ze al jaren bij elkaar over de vloer komen, zo goed spant dit driekoppige gezelschap samen. Alsof ze elkaar vooraf hebben gebeld, handenwrijvend: ‘We gaan haar weer even flink het vuur aan de schenen leggen!’
Mijn Raad van Toezicht heeft zichzelf aangesteld. Hij bestaat uit mijn coach en twee goede vrienden uit verschillende vriendenkringen. Ik
Eén van de Grote Vragen van mijn Grote Plan: waar ga ik van leven? Het zou natuurlijk heel gaaf zijn als ik dat ooit van het brouwen van bier kan doen, maar op dat pad heb ik nog heel veel te leren. Waarom blijf ik niet wat dichter bij het talent dat ik sowieso in huis heb? Iets waar ik ervaring in heb en wat ik leuk vind om te doen? Waarom ga ik niet aan de slag als tekstschrijver?
Broer uit Zwitserland op de skype. Om me te feliciteren met mijn plan, maar ook om te horen wat ik nou eigenlijk precies van plan ben. ‘Want die blog van jou blijft tot nu toe best vaag.’ Ai… Ik ben deze blog begonnen ongeveer 50 dagen nadat ik mijn plan bedacht heb. In die 50 dagen is er al best het een en ander gebeurd. Om het hier een beetje leesbaar te houden, ben ik toch maar bij het begin
Goed, en dan heb je besloten dat je het wél durft, dat je pas weet of je het kan als je het probeert en dat je waarschijnlijk spijt gaat krijgen als je het niet probeert. Je gaat het doen dus! Maar dan? Ik haalde een aantal waardevolle lessen uit het boek ‘Waanzinnige Plannen’.
1) Vertel het aan de wereld
Praat over je plan. Deel het met de mensen die belangrijk voor je zijn, maar ook met mensen die misschien wel
Er waren onderweg naar Santiago een aantal beslissende momenten. In Moissac, op de GR65 richting de Pyreneeën, mocht ik in een herberg een briefje trekken. Abandonner tes peurs stond erop, laat je angsten los. Ik wist niet zo goed wat ik ermee aan moest. Ik was op de Camino nergens bang voor. Ik stopte het in mijn portemonnee. Honderden kilometers later, tussen Estella en Los Arcos op de Camino Francés, komt het weer tevoorschijn. En opeens weet ik het: dit
Er is een Lonneke van vóór de zomer van 2015 en eentje van daarna. De Lonneke van vóór de zomer was een ooit-dromer. Iemand die het op papier prima voor elkaar had. Een luxe appartement in de mooiste stad van de wereld, gezond als een vis, een goed betaalde baan en een leuk sociaal leven. En toch sluimerde er een ongenoegen. Een is-dit-alles gevoel. Ze werkte niet met hart en ziel, maar met haar hoofd. Ze vroeg zich na een