Ik lig al twee dagen op de bank. Met een geheel niet ernstige verkoudheid. En ik lig me al een tijdje te bedenken hoe fijn het is dat ik geen baas meer heb.
Cursus minder ziek zijn
Vroeger had ik een leidinggevende van wie je niet ziek mocht zijn. Nou ja, ziekenhuisziek mocht. Maar hij had een broertje dood aan een griepje. Als je rechtop kon zitten, dan kon je ook werken.
Heel gek, het aantal mensen dat uitviel
Soms heb je zo’n dag die je net zo goed had kunnen overslaan. Zelfs hier in het paradijs. En eigenlijk ook weer niet. Over behulpzame mannen, zelf doen en het verwisselen van een autoband.
Niet naar Gijón
Vrijdag besloot ik mezelf te trakteren op een dagje Gijón omdat mijn manuscript af is. Ik had nog steeds een tegoedbon liggen van vrienden uit Amsterdam voor de bierwinkel. Het regende al een paar dagen non-stop, dus ik wilde sowieso wel even
De zondvloed is begonnen. Het is noodweer in Asturias en ik zit al vier dagen sdipverkouden binnen te survivallen. Kolkende rivieren treden buiten hun oevers, wegen zijn afgesloten, spoorrails weggeslagen, scholen gaan dicht en het ziekenhuis is ontruimd.
En ik zit op mijn berg. Te wachten tot het over is.
Eindelijk regen
Het begon vorige week met wisselvallig weer. Eindelijk regende het weer eens, na een paar zonovergoten maanden. Best goed voor de bomen, het gras en de planten,
Dit kluitje huizen is het gehucht waar ik woon. Daar ergens rechtsboven – los van de rest – zie je mijn gele huis. Ik woon dus een stukje buiten een gehucht in een dunbevolkt gebied. Dat is best afgelegen. Ik woon er helemaal alleen, onder vrij eenvoudige omstandigheden, met vertier op afstand en zonder enige structuur in mijn dagen. Daar moet je tegen kunnen.
Mooie plaatjes
Ik had gisteren een paar mooie plaatjes op Twitter geslingerd. Van mijn landgoed en
Madre mía, zijn dit die donkere, natte, grijze maanden waar ik vroeger geen doorkomen aan vond? Foto’s uit het dagelijks leven in een geel huis halverwege een berg in Asturias.
Let op: kattenspam.
Beter dan juli
Het Asturiaanse weer is grillig en geen touw aan vast te knopen. Eind oktober lag er een pak sneeuw in de tuin en de laatste dagen was het weer beter dan in juli. Tijdens de eeuwig durende grijze, natte lente van 2018 (toen
Lekker bezig zijn met fysieke dingen. Hartstikke leuk, maar niet als je ziek bent. Er is geen thermostaat die je dan even een graadje hoger zet. Leve het landleven.
Zelfs als je ziek bent. Eigenlijk.
Arbeidsintensief
Een van de dingen die ik leuk vind aan deze manier van leven is dat het nogal arbeidsintensief is. Het dwingt je om lekker actief te blijven en het maakt je bewust van dingen.
Ik eet nog steeds sla uit eigen tuin, maar
Ik ben een introvert. Op het eerste gezicht heeft dit niet zoveel te maken met een eenvoudig leven op het Spaanse platteland. Op het tweede gezicht wel. Deze post is een hart onder de riem voor alle introverten out there en een poging om iets over ‘ons’ uit te leggen aan extraverten en ambiverten.
Clichés
Door de clichés die er bestaan over introverten zijn er nogal eens mensen verbaasd als ik vertel dat ik introvert ben. Eerst maar eens
Even een niemendalletje. En iets over koning Pelayo en de maagd van Covadonga. Ik had bezoek de afgelopen week en was dus helemaal uit mijn ritme. En ik deed een typische emigrantenervaring op: als je elkaar wilt zien, dan is het meteen intensief.
Pilotenstaking
Op de dag dat ik hier precies twee maanden woonde, reed ik naar het vliegveld van Santander om mijn ouders op te halen. Ze zouden eigenlijk met datzelfde vliegtuig terugvliegen, maar door een staking van
Er is een ontzettend fijne Asturiaanse gewoonte waar ik aan heb moeten wennen. Werken op basis van vertrouwen. Ik leer langzamerhand om mijn Amsterdamse achterdocht en mijn Hollandse koopmansgeest in Nederland achter te laten. In Asturias draait alles om het opbouwen van duurzame relaties. En dus belazer je elkaar niet en hoef je ook niet altijd het onderste uit de kan.
Prettige bijkomstigheid: vertrouwen maakt gelukkig.
De garage
Het begon toen ik voor het eerst van mijn leven een
Nee, het was niet de bedoeling dat ik nu op Mallorca zou zijn. Het liep gisteren een beetje anders dan gepland. Vandaag lag ik in de Middellandse Zee. Het kan verkeren.
Het zet me aan het denken. De reden waarom ik hier strandde en de plek waar ik strandde. Over duurzaamheid en consumptie. Sommige dingen zijn gewoon te goedkoop. Gisteren kreeg ik de deksel op mijn neus.
Zwitserland
Mijn broer woont in Zwitserland. Hij is me voor gegaan en