Ik woon nu bijna 2,5 maand in Ribadesella. Daar heb ik best even aan moeten wennen. Ik had het gevoel dat ik aan het begin van een enorme berg stond en wist niet zo goed hoe ik die op moest. Inmiddels vind ik mijn tijdelijke leven hier heerlijk! Grote ontdekkingstocht meets eeuwig vakantiegevoel.
Emigranten op het strand
Woensdagmiddag zat ik met K. op een verlaten strand in Playa de Vega. We lagen half onderuit gezakt naar de zee te
Ik ben even terug in Nederland. Niet geheel toevallig in het weekend dat ik jarig ben en voornamelijk voor de gezelligheid. Om tijd door te brengen met mijn ouders, vrienden te zien, mijn katten een grote knuffel te geven, goed bier te drinken, weer even door Amsterdam te fietsen en door de duinen te wandelen.
Kan ik jullie meteen vertellen wat de reismogelijkheden zijn tussen Nederland en Asturias.
Praktische dingen
Overigens is het ook best praktisch dat ik even
De meest gehoorde uitspraak tot nu toe: je hebt wel een lekkere week uitgezocht om naar Nederland te komen! Code rood, Hollandscher kan het bijna niet. Maatschappij-ontwrichtend weer. Ik heb het geweten. In plaats van vrienden te zien, had ik vandaag een lege agenda.
Ik ben even terug in Amsterdam. En dat is – los van het weer – best raar.
Op vakantie in eigen stad
Ik liep met een grote grijns op het vliegveld van Malaga rond. Voor het
Mensen vragen al een tijdje of ik al aan het aftellen ben. Bij deze. Er hangt een whiteboard in mijn woonkamer. Daarop hou ik sinds het Pinksterweekend bij hoeveel dagen er nog over zijn. Vandaag staat er ’28’.
De rest van het whiteboard is gevuld met mijn to do list, die nog elke dag groeit.
Eerste ingepakte dozen
Het goeie nieuws is dat er inmiddels ook dingen van de to do list afgestreept worden. In het afgelopen Pinksterweekend werden
Nog anderhalve maand voor mijn vertrek. Tijd voor een update. Het is een beetje gekke tijd. De weken hebben geen ritme meer. Het voelt als een vacuüm, een wachtruimte. En ondertussen groeit mijn zeer diverse to do list met de dag. Van etiketten plakken op mijn afscheidsbier tot een afspraak met de tandarts.
Werken is bijzaak geworden
Ik heb nog 10 werkdagen in loondienst te gaan, verspreid over 6 weken. Alle regelmaat is eruit. De afgelopen week werkte ik maandag en dinsdag. Volgende
Pleegpoes Saske kwam op 2 februari. Vervolgens leefde ik een week in quarantaine. In een soort hospitaal voor gestoorde en zieke katten en mensen. Op 9 februari hing ik bij het asiel aan de lijn. Of ik Saske morgen weer kon inleveren.
Sentimenteel wrak
Ik ben een sentimenteel wrak als het aankomt op dieren. Zeg maar wat normale vrouwen hebben met kinderen, dat heb ik met dieren. Dus toen het asiel een tijdelijk adres zocht voor een zielige poes,
Ik heb een pleegpoes. Ze heet Rembrandt. Het arme ding is op het Rembrandtplein in Amsterdam gevonden met een gebroken dijbeen. Het dierenasiel plaatste een oproep voor haar. Omdat ik vind dat je belangrijke beslissingen weloverwogen moet nemen, heb ik er twee minuten over nagedacht en toen het aanmeldformulier ingevuld.
Sinds eergisteravond zit het schepsel in revalidatiecentrum Lonica.
Dit schreef pleegpoes:
“… Ik ben net geopereerd, ik heb nu een pen en een hoop ijzerdraad in mijn poot. Iedereen
O jongens, wat heerlijk! Het is januari! Een lege, sobere, nikserige, onbeschreven maand. Waarin je weer gewoon de supermarkt in kunt lopen zonder doodgegooid te worden met ‘Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht’ en ‘Driving home for Christmas’.
En vandaag is het dus alweer één minuut langer licht dan gisteren hè? Gelukkig nieuwjaar vanuit het bos, op naar de lente!
Nieuwe kleurplaat
Hadden jullie dat vroeger als kind ook met nieuwe kleurplaten? Het eerste vakje dat je inkleurt,
Niks mooie plaatjes, herfst is verval. Dode bladeren, rottend op de koude grond. Vandaag was er 8 uur en 36 minuten grijze lucht. Verder zwart. En opeens denk je: verhip, ik heb al een week de zon niet meer gezien.
Laat ik het zo zeggen, het nuanceren en relativeren wil nog niet zo lukken.
November blues
Hello november blues. Elk jaar wordt het een beetje erger. November en december, daar moet ik me doorheen worstelen. In het donker opstaan,
Het is altijd lastig om een analyse te maken van een tijd waar je middenin zit. En toch ben ik er niet gerust op. De verkiezing van Trump is een nieuwe bevestiging dat we in een soort Dark Ages terecht zijn gekomen. Steeds vaker voel ik de behoefte om me terug te trekken in een wereld waar ik zelf invloed op heb.
Dit is een andere blogpost dan jullie hier van mij gewend zijn. Hij past bij mijn post over