Vriendin Kerry woont in een hut. Nou ja, eigenlijk in twee hutten. Eentje als slaapkamer en eentje als keuken. Ik mag van dichtbij volgen hoe ze haar eigen paradijs aan het bouwen is. Van een habbekrats, voor een leven zo vrij als een vogel.
Slapen in een herdershut
Tot misschien een jaar of dertig geleden trokken herders in de zomer met hun kuddes de bergen in. Daar verbleven ze dan een paar maanden. Ze sliepen in eenvoudige hutten. Binnen
In september 2019 verscheen mijn boek ‘Het leven is te kort om op kantoor te zitten’. Mijn belangrijkste drijfveer om dat boek te schrijven was dat ik andere mensen ermee hoopte te inspireren. En dat blijkt regelmatig gelukt te zijn.
In de boekhandel
Een boek schrijven is best iets geks. Maandenlang ploeter je in alle eenzaamheid en in de intimiteit van je werkkamer of je kantoortuin van 1,7 hectare. En als het boek is verschenen, dan ligt alles wat
Wil je iets aan je leven veranderen, maar weet je niet zo goed waar te beginnen? Er is een hele eenvoudige én doeltreffende start: de gelukspot. Het kost je een halve minuut per dag en ik weet bijna zeker dat je er gelukkiger van wordt.
De gelukspot: oorverdovend simpel
In het laatste hoofdstuk van mijn boek geef ik een aantal tips om zelf aan de slag te gaan met je leven overhoop gooien. Of een beetje overhoop, dat mag
Wil je al jarenlang die voettocht lopen? Droom je over een studie geschiedenis, maar komt het nu niet uit? Ik zal je wat vertellen. Het beste moment komt nooit.
Als je met pensioen bent
Toen ik een jaar of vijf geleden zei dat ik naar Santiago de Compostela wilde lopen, kreeg ik van verschillende mensen dezelfde reactie. ‘Waarom wacht je daar niet mee tot je met pensioen bent? Dan heb je alle tijd.’ Ik vond dat zo’n gekke redenatie.
Wil je (na mijn moeder) de eerste zijn die mijn boek in handen heeft? Bestel ‘Het leven is te kort om op kantoor te zitten’ dan nu meteen!
Druk opgevoerd
Mijn vader zat gisteren naast me op de bank voor de grap de titel van mijn boek te googelen. En wat bleek? Je kunt hem dus gewoon al bestellen!
En ik ben nog niet eens klaar met schrijven… Ik ben nog bezig om de laatste suggesties van de uitgever
En nu weer iets positiefs. Ik heb nog een week voor zeven goede daden voor het einde van het jaar. Een idee dat ik geheel heb afgekeken van collega-blogger Anja van Minimalist Dutchie.
Goede dingenlijst
Anja deed het afgelopen week voor de tweede keer en ze begint steeds meer mensen aan te steken. Mariimma bijvoorbeeld, en verschillende bloglezers. En mij dus. Anja heeft een lijst met wel 45 goede daden om uit te kiezen. Sommige zijn maar een minuutje werk.
Nieuwsbrieflezers wisten al een tijdje dat ik ermee bezig was, maar nu is het dan rond. Ik ben in zee gegaan met een uitgever! Dat betekent dat mijn boek er nu echt komt. Op 20 mei 2019 moet de eerste versie van mijn manuscript er liggen. Dat lijkt ver weg, maar het is lente voordat je het weet (ja echt, houd moed).
Jullie kunnen mijn boek lezen vanaf september 2019. Tenminste, ik hoop dat jullie dat leuk zouden vinden.
Sorry jongens, ik moet even wat mensen streng toespreken. Fijn dat ik voor inspiratie zorg, echt heel fijn. Maar kom uit die comfort zone! Ja, ik heb mijn zekerheden losgelaten. En ja, ik ben best een beetje trots op waar ik nu ben. Maar jij kunt dit óók.
Clickbait
Ik moest gisteren erg lachen om een blogpost van collega-blogger Cheesy Finance: How we saved €100.000 in 3 years. De vervolgzin bij de gemiddelde Amerikaanse blog is: ‘And you can too!’ Bij
Ik ben met Project Lonica op zoek naar mijn ikigai. Een Japanse gedachte, die samen te vatten is in dit ene plaatje. Ik las er een boek over in de trein tussen Barcelona en Gijón. En ik bedacht me dat ik vanaf vandaag weer bij iemand ga werken die haar ikigai duidelijk heeft gevonden.
Boek ‘Vind je ikigai’
Ik zat eergisteren 11 uur en 40 minuten in de trein, van Barcelona naar Gijón. Zonder wifi en zonder stopcontact om
Ik kijk met bewondering naar de manier waarop Rosa en Sylvain hier leven. En ik besef opnieuw hoe arbeidsintensief het is als je dit soort keuzes wilt maken. Duurzaam, dichtbij de natuur en met minder geld. Het maakt je enorm bewust van je eigen impact op deze planeet. Maar ook van de waarde van een gezond en sterk lijf, want alles komt neer op je eigen arbeid. En ik hoor Rebecca weer: hou het klein, hou het klein, hou het