Sta je in je leven al een tijdje op een kruispunt? Overweeg een pelgrimstocht of Camino in 2020. Het heeft mijn leven voorgoed veranderd. Zonder pelgrimeren woonde ik nu niet op het platteland van Noord-Spanje.
Wandelen heelt
Een nieuw jaar, een nieuw decennium zelfs. Het jaar 2020 is al begonnen, maar voor dit voornemen is het zeker nog niet te laat: maak dit jaar een pelgrimstocht! Het is misschien wel de beste tip die ik mensen kan geven. Zeker
Wat was ik van plan aan het begin van 2019 en wat kwam daarvan terecht? En wat kan zo doorgeschoven worden naar 2020?
Ik schreef aan het begin van dit jaar een best wel ambitieus blogje met plannen voor 2019. Van het soort: je kunt beter maar hoog inzetten en dan ergens halverwege uitkomen.
Met stip op 1: een boek publiceren
Dit kon simpelweg niet mislukken, want ik had in december een contract getekend met mijn uitgever en ik
Wil je al jarenlang die voettocht lopen? Droom je over een studie geschiedenis, maar komt het nu niet uit? Ik zal je wat vertellen. Het beste moment komt nooit.
Als je met pensioen bent
Toen ik een jaar of vijf geleden zei dat ik naar Santiago de Compostela wilde lopen, kreeg ik van verschillende mensen dezelfde reactie. ‘Waarom wacht je daar niet mee tot je met pensioen bent? Dan heb je alle tijd.’ Ik vond dat zo’n gekke redenatie.
Om half zes ‘s ochtends beginnen de eerste bedden te kraken. Hoofdlampen floepen aan, geroezemoes klinkt en plastic zakken ritselen.
Een nieuwe dag op de Camino de Santiago is begonnen.
Slaapzaalmasochisme
Ik draai het stijve lijf nog een keer om. Het stapelbed wiebelt als mijn bovenbuurman hetzelfde doet. Mijn oren zeuren over de oordoppen, die overigens maar matig werken. Mijn slaapzak is met me mee gedraaid en nu lig ik op de rits. En ik moet plassen.
Hoera, het
Het is een zwaar leven, daar ben ik me van bewust. Als maandagochtend overal de tl-lampen, PC’s en koffieautomaten weer aan gaan, sta ik bammetjes te smeren voor een wandeling langs de Noord-Spaanse kust.
Weekje pelgrimeren
Ik ben voorzichtigjes in training gegaan voor mijn weekje vakantie eind mei. Dan ga ik weer even het pelgrimsgevoel opsnuiven op de Camino Francés. De house sitters zijn geregeld, dus de voorpret kan definitief beginnen.
Het plan is om van Burgos naar Sahagún
Ik wilde eigenlijk wel weer eens met vakantie, maar dat mocht niet met het vliegtuig. Helemaal niet meer toen ik in een onderzoek las dat wij hogeropgeleiden ons wel zorgen maken over het klimaat, maar minder geneigd zijn om er ook iets voor te laten. En ik bewijs de statistieken graag ongelijk.
Weer op vakantie
Zelf als je in het paradijs woont, dan wil je er weleens uit. Hoewel ik in november vorig jaar nog schreef dat ik nu
Bij het uitpakken van de laatste verhuisdozen kwam ik een tegeltje en een steen tegen. Twee symbolen van drie jaar geleden, toen ik begon met Project Lonica. En ik dacht: je zou me nu eens moeten zien.
Madre mía, wie had toen gedacht dat ik nu in een geel huis halverwege een berg zou wonen? Ik zeker niet.
Of wel?
Drie jaar oud
Vandaag is Project Lonica drie jaar. Op 7 september 2015 stapte ik in Madrid op het
Jongens, ik kom er rond voor uit, mijn financiën waren de vorige maand een onoverzichtelijke puinzooi. Er was – ook op financieel gebied – helemaal niks normaal in juli. Ik verkocht een appartement, ik emigreerde en ik kocht een huis. Binnen één maand. Er was geen vaste last meer vast en ik had allerlei zeer incidentele kosten.
Maar nu is het augustus. De eerste volle kalendermaand in mijn nieuwe situatie. De eerste lakmoesproef. Ga ik rondkomen van 750 euro per
Vandaag precies een jaar geleden stapte ik op station Amsterdam Centraal in de trein richting de Spaanse grens. Het avontuur tegemoet. Een onbekende weg met een onbekende afloop. Ik had mezelf een jaar buitenspelen beloofd. Zou ik daarna de grote sprong wagen? Ik had op die dag vast nooit geloofd waar ik een jaar later zou zijn…
Ja, in Amsterdam, maar dat is toeval.
Enkele reis Spanje
Op 4 juli 2017 vertrok ik naar Irún, net over de grens
Vandaag ben ik 3 maanden van huis. Wat heb ik gedaan? Wat heb ik geleerd? Tijd om eens terug te kijken. Algemene conclusie: zo goed als elke dag was heerlijk. Het buiten zijn. En die vrijheid. Man, die vrijheid!
Verwachtingen uitgekomen
‘Hoe bevalt het nomadenleven? Is het onder of boven verwachting?’ vroeg iemand me laatst. Poeh, dat is helemaal geen gemakkelijke vraag. Ik weet eigenlijk niet precies wat mijn verwachtingen waren. Dat ik veel zou gaan leren, geloof ik.